9 آذر 1397
ابیانه روستایی در دامنه کوه با نماهای کاه گلی قرمز با زیر طاقیهای سفید و پنجرههای مشبک زیبا و چوبی است که هرچه در آن دیده میشود جلوههای از گذشتههای دور دارد. مردم ابیانه بهسبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، قرنها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کردهاند.
تبریز امروز:
ابیانه روستایی در دامنه کوه با نماهای کاه گلی قرمز با زیر طاقیهای سفید و پنجرههای مشبک زیبا و چوبی است که هرچه در آن دیده میشود جلوههای از گذشتههای دور دارد. مردم ابیانه بهسبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، قرنها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کردهاند.
به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است.
پیشینه هزار و پانصد ساله را برای این روستا تخمین میزنند و آن را از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران میدانند.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.