یکی از گیاهان بومی و خودروی کوهستانهای شمال غرب ایران است که در دامنههای کوه عینالی (سرخاب) در شمال تبریز نیز بهصورت خودرو میروید. در برخی مناطق به آن "قاراگون" یا "یاللیق اوتو" نیز گفته میشود، هرچند نامهای محلی ممکن است تنوع داشته باشند. ...موسیقی متن سوگ سرود یا مرثیه اثر ماسنه است ؛این قطعه یکی از خالصترین نمونههای «غم زیبا» در موسیقی کلاسیک است. با یک ملودی آرام و پیوسته آغاز میشود که انگار صدای درونی فردی دلتنگ یا سوگوار را بازتاب میدهد. قطعه در عین سادگی، عمیقاً تأثیرگذار است.
آنها در آسمان در هم آمیختند و اشک شادمانی شان بر زمین ریخت! کوه سرخ هم صورتش را شست و رودباران در همه جا جاری گشت!
جعفر دایی دارای یک هکتار زمین است. وی سبزیکار در منطقه حکمآباد تبریز بوده و خانوادهاش سابقه چندین نسل زراعت در این منطقه را دارند. جعفر آقا از ۱۵ سالگی در مزرعه فعالیت داشته و از سبزیکاران پیشرو منطقه محسوب میشود. او با ترکیب تجربه بومی و دانش نوین کشاورزی و با استفاده از توصیههای کارشناسان، به تولید محصول سالم میپردازد. این محصولات تحت نظارت کلینیک گیاهپزشکی و تأیید مدیریت جهاد کشاورزی قرار دارند. *** سال ها پیش روی سکه یک تومنی ضرب شده بود:" کسی که گندم می کارد، راستی می افشاند". منطقه حکم آباد تبریز نماد مردمانی است که راستی می افشانند! در اوج و غوغای ناتوانی تولید توسط مردان صاحب قدرت ؛ مردان و زنان حکم آباد خود کمر همت بسته اند تا روزی حلال را با خودکفا سازی و تولید برتر به سرزمین خود بیاورند ! در اوج تلاش سازمان های شهری برای تصرف زمین های حکم آباد ؛ آنها با کار و زحمت هنوز بخشی از زمین های خود را دارند! آنان توانسته اند زیباترین بوستان های طبیعی که قابل ثبت به عنوان میراث بشری هستند را خلق کرده اند . خانه باغ های با اصالت ، زمین هموار ، خاک مسطح و حاصلخیز و زمین سبز نه چمن ، بلکه کاهوی عالی و معطر و کدو و قره بادمجان و سوزی و جعفری و تلخون و تربچه های قرمز را در معرض دید و مصرف مردمان شهر قرار دهند! باغات حکم آباد فرصتی بسیار بزرگ برای ثروت افرینی از منظر توریسم ، مراکز و محل های عمومی ، چایخانه در کنار آب های جاری می توانند فرض شوند ! آنها بسیار زیبا هستند چون با عشق خلق شده اند!
گاگیا گونه ای از گلهای بهاری در خانواده سوسنیان (لیلیاسه) است. این گیاه عمدتاً در اوراسیا یافت میشود،اما به نظر می رسد که اکنون همراه با " نوروزگولی" پیام وزش باد لطیف بهار را در عینالی شنیده باشد ، او اکنون در آخرین هفته زمستان گل های ستاره ای زرد خود را در سرخی خاک و غروب کوهستان به نمایش گذاشته است !.
او با صدای آرام راه خود را می رود ، آسمان امروز صاف و آبی است اما سرما همچنان غوغا می کند و یخ رویش را پوشش داده است و......................تنها صدای پای آب است که می آید
آن را بذرالبنج هم می گویند,یک گل لطیف و زیبا و بسیار خطرناک ,در صنعت دارو استفاده می شود و یونانیان باستان نیز آن را می شناختند...در گنجینه کوهستان سرخ هیوسیاموس نیز جایگاهی برای خود دارد
در ذهن طراح و بانی آن، مسجد باید یک ساختمان عظیم و بزرگ باشد. این طرح در اطراف یک حیاط عظیم، سنگ فرش شده با سنگ مرمر، به طول 286 متر و عرض 229 متر گسترش یافت. در مرکز حیاط، سکوی مربعی مرتفعی حاوی فواره ای هشت ضلعی بود که چهار شیر از هر طرف آب از دهانشان بیرون می زدند. درختان در هر یک از چهار گوشه اطراف سکو با فواره مرتب شده بودند. ورودی، پیشتاق، در مرکز دیوار شمالی قرار داشت. مسجد دارای دو ایوان در مرکز دیوارهای شرقی و غربی و ایوان بزرگتر در قسمت جنوبی بود. همچنین در مورد ایوان بزرگ، ابعاد بزرگ بود، طاق 30.5 متر عرض و 48 متر عمق با مجموع فاصله بین درگاه و محراب 65.5 متر بود. این بنای عظیم تماماً از آجر ساخته شده بود.
حکم آباد فرصتی بزرگ برای تبریز است ، باغات سبزی با توسعه شهر در داخل آن قرار گرفته اند. و این امکان برای تبریز به وجود آمده است که باغات سبزی آن با خانه باغ های مخروطی زیبایش به عنوان میراث طبیعی و میراث بشری ثبت گردند. پاییز در این باغات همراه باخزانش ، سبزی را نیز دارد ، کاشت سبزی هیچ وقت به پایان نمی رسد و ........... این موهبت تنها ثمره سخت کوشی انسان هایی است که بی حمایت دولتی و در سایه تهدیدهای دائمی تملک های دولتی با بهانه حفظ باغات انجام می شود ! گردش در باغات سبزی فرصتی بی بدیل برای لذت بردن از تماشای زمینی است که در طول سال ها به آن حیات بخشیده شده است. اگر کمیسیون های ماده چند و دلال ها بگذارند با ثبت این باغات و بازار آرام سبزی و محصول که در آن جریان دارد ، حیات باغات سبزی تبریز جاودانه خواهد ماند!
گل های زرد قاصد عینالی در محدوده بومی خود در مدیترانه شرقی ، آسیای مرکزی و غرب هیمالیا رشد می کند. او اکنون بدون آب و با از دست دادن برگ هایش در ارتفاعات بالای کوهستان عینالی در حال خودنمایی است ، اغلب گل ها خود را برای بهار سال آینده حاضر می کنند ، امااین گیاه چند ساله با علاقه به اعتدال هوا هنوز با زردی اش در کوهستان در حال گل دادن است.
پاییز واقعی در این جاده است .......جاده خلخال به پونل
از کنار اوروس ماغازالاری رد می شدم؛ مبهوت پلکان چوبی آن شدم! وای چندین هزار پا برآنها کوبیده شده بودند،از پایین تا به بالا ؛ رفت و آمدی بسیار در طول سال های بسیار! شاید پدر هم از این پله ها رد شده بود ؛حتما از آنجا گذشته بود صدای پاهایش را شنیدم ؛با دقت گوش می کردم تا بیشتر آن صدا را بشنوم.....و آن جا بود که پیشی هم در تماشای من دقیق شده بود....من امروز از کنار تاریخ گذشتم ؛ آتا را هم دیدم!
زنبورها از شهد آن لذت می برند، اما تنه اش را برای دفاع از خود بخوبی خاردار و زره دار کرده است ، در همه جای کوه سرخاب پراکنده و پر قدرت می ایستد و کوهستان را نظاره می کند ! گویا می خواهد خود را بنمایاند!
انوپوردوم خار کبود و زیبایی است که همه آن را دیده ایم ، این خار زیبا جزیی از زیبایی های کوهستان سرخ سرخاب عینالی است
ملخ چینی کوهستان عینالی استاد استتار در محیط زیست است اگر او در مقابل چشمان شما وارد علف ها شود امکان پیدا کردنش بسیار دشوار است؛ چون آنچنان شبیه علف هاست که دیده نمی شود !
چوپان عینالی آن را آلتین گول می نامد، که بی معنی هم نیست ، اسم لاتین آن Phlomis brachyodon-Zohary است ، در نقشه های پراکندگی اش تنها در اطراف مدیترانه دیده می شود ، اما در عیالی هم است و در اواخر خرداد ماه کوه را می آراید ؛ شاید این یک معرفی از او باشد ....در طب سنتی جایگاه خاص دارد و عصاره گیری از آن در مغرب زمین انجام می شود....ویدئو با دو موسیقی متن منتشر می شود موسیقی کلاسیک و موسیقی یاندین ائله یاندیم با تار رامیز!
ختمی زرد کوهستان سرخاب عینالی ، گل آشنای مردم است ، دانه های گل ختمی در کوهستان به پرواز در می آیند و در کنار سنگی بر زمین ریشه می افکنند و او این چنین سال ها خود را حفظ کرده است ..........
غنای طبیعت کوهستان عینالی همان سرخاب در شمال شهر تبریز و وجود ده ها گونه گل و گیاه ارزشمند و گونه های تحت انقراض و کمیاب و حیات انواع پرنده و حیوانات و آثار دیرینه بشری از بقعه تا پایان یولی و پل و سنگ های تراش خورده و آبراه ها و قنات های دیرین و حضور کوهستان در فرهنگ شفاهی و مکتوب مردمان، ثبت و حفظ منطقه شمال شهر از فرودگاه تا آرپا دره سی مشتمل بر بخش درختکاری شده به عنوان منطقه ی دارای ارزش های "خاص فرهنگی" و "گونه های تحت انقراض مانند زنبق بنفش" و یا یک" کوهستان سرخ فام" و با نام" پارک کوهستان سرخاب یا عینالی " را به عنوان فرصتی بسیار بزرگ برای تبریز ایجاب می کند!
محدوده بومی این گونه Stipa pulcherrima K.Koch از جنوب فرانسه مرکزی تا غرب سیبری و ایران و در عینالی است. این گیاه چند ساله است و عمدتاً در بیوم معتدل رشد می کند. موسیقی های متن ها والمیتری شوستاکویچ و لپه لر هستند شماره 2 دی
یک گل سرخ لاله وحشی در کوهستان سرخاب می تواند آنقدر چشم نواز و خیره کننده باشد گویی در این کوهستان پر از گل وحشی ، لاله یک روشنایی است !
چوپان آرام در کنار رودخانه ای که امیدی به بقایش در فصل بعد نیست از میان زیباترین و دست نخورده ترین آثار طبیعت در مسیر سد نهند می گذرد ! زندگی متفاوت او حکایت های بسیار دارد ، گوسفند،یز و بره های کوچک که گاه سنگ پای کوچک شان را زخم می زند و دو سگ همراه وفادار او هستند، هنوز تکنولوژی و هوش مصنوعی جایگزینی کار او نشده است ، پس او می تواند همچنان سر به کوه بزند و در تنهایی خود، گله را حمایت کند
در تنهایی روی دیواره ی شیب دار کوه جای گرفته است ، زرد است و زیبا! شاید سال ها هم همچنان به حیات فصلی خود ادامه دهد ........................ در سه ویدئو با سه نوا گل زرد کوه عینالی ، ساری گول در قیرمیزی توپراخ به نمایش در می آید
لی لی ، گل زرد بهاری کوهستان عینالی است ، ریز و زیبا است که با اندک نسیم به وجد می آید و می رقصد موسیقی درد عشق کرایسلر - راخمانیف در همراهی با عکس های توفیق وحیدی آذر ر نواخته می شود
اما این دیوار ، آن دیوار نخواهد بود و پول تبریزی ها در این میانه بی مسئولیتی ها پایمال ! سال های متمادی بر روی لوح خوشنویسی مان می نوشتیم ؛ اول اندیشه وانگهی گفتار! ....شاید می شد نوشت اولیه اندیشه وانگهی عمل ! و این درسی است که همه روز در تبریز از عینالی تا خلعت پوشان و پادگان نظامی تخلیه شده تکرار و تکرار می گردد! شاید چون هیچ مسئولی بواسطه بی مسئولیتی خود بازخواست نمی گردد و این شاید درسی باشد و اگر بخواهیم عبرتی برای مدیریت های نمایشی و بی تفکر!
آنها پایه های پنیر تبریز را حفظ می کنند ، مشقت ، زحمت و تلاش در دشت و کوهستان قرین زندگی آنان است . تصویر ذهنی ما از چوپان ، مردی با یک نی لبک کوچک و درخت و جویباری است که آب زلال از آن می گذرد ! اما زندگی واقعی آنان بسیار مشکل ولی شاید زیبا و پر از نوسان هایی بین آرامش و دشواری است! آنها پشتوانه یکی از مهم ترین نماد های تبریز هستند : پنیر لیقوان! من زندگی پرمشقت آنان در نگهداری از گله و حتی به آغوش کشیدن بره و گوسفند دارای مشکل و حمل آن را دیده ام ، چوپان ها نمادی از زحمت مقدس هستند که حاصل آن تولید و توسعه و رشد یک سرزمین مستقل است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.