5 بهمن 1395
برای رفتن به سولی دره کافی بود؛ ده دقیقه در رشدیه به سمت شمال غرب پیاده قدم بزنی! نهر آب باریکی را می-دیدی .....
تبریز امروز:برای رفتن به سولی دره کافی بود؛ ده دقیقه در رشدیه به سمت شمال غرب پیاده قدم بزنی! نهر آب باریکی را میدیدی
که کم کم در زمین فرو می رفت و احتمالا همین آب بود که از مسیر قنات در کنار اتوبان خود را بیرون می زد!
یک پیچ کوتاه را که رد می کردی ؛ ناگهان وارد صحنه ای می شدی که تصورش را نداشتی ! چرای گوسفندان و آب و غنی شدن زمین پهنه ای سبز ایجاد کرده بودند!
فرسایش زمین ناشی از آب، پناهگاه و محلی برای استراحت چوپان ساخته بود و در چند قدمی پناهگاه ، آب از بولاخ بیرون می زد.
چند قدم آن طرف باز چشمه ای دیگر و باز چشمه ای دیگر و نی ها از زمین بیرون زده بودند.
اینجا سولی دره تبریز در عینالی بود. نیزار را که رد می شدی، باز یک پناهگاه دیگر در کنار چشمه های آب، نوای پرنده ، گیاهان و گل های زیبا ؛ رقص پروانه ها در دره ،
نگاه زیبای مارمولک خوش رنگ و زیبا و دیوارهای در هم فشرده دره به زیبایی خاص این دره افزوده بودند . تو گویی که هنوز در عصر دایناسورها هستی !
همه چیز دست نخورده باقی مانده بودند. از دره که خارج می شدی فرسایش آب و خاک" قاطارقیه لر" را ساخته بودند.
و دورنمایی از یک کله که بر اثر فرسایش بوجود آمده بودند! اینجا یک پارک طبیعی و گرانبها بود که می توانست بخشی از میراث طبیعی تبریز در کوهستان عینالی باشد.
سفر واقعی به سولی دره دیگر ممکن نیست، خروارها خاک و نخاله ساختمانی آن را از بین برد تا جای آن و آثار گسله ها در منظر و حریم منظر دیدگان شهروند خالی بماند.
شهر نیازمند به مکان هایی کم هیاهو و طبیعی است؛ تا آرامش مورد نیاز شهروند در اوج جیغ ماشین تامین گردد.
رفتن به سفر سولی دره گذر در جاده های طولانی و پر مخاطره نبود ، دست در دست خانواده و دوستان چند قدمی رفتن
و در جایگاهی ساده آرمیدن و ایجاد یک سفر بودکه شادمانی آن عمیق و تاثیر آن بر روح انسانی بسیار می نمود.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.