تبریز امروز:
آنها پایه های پنیر تبریز را حفظ می کنند ، مشقت ، زحمت و تلاش در دشت و کوهستان قرین زندگی آنان است .
تصویر ذهنی ما از چوپان ، مردی با یک نی لبک کوچک و درخت و جویباری است که آب زلال از آن می گذرد ! اما زندگی واقعی آنان بسیار مشکل ولی شاید زیبا و پر از نوسان هایی بین آرامش و دشواری است!
آنها پشتوانه یکی از مهم ترین نماد های تبریز هستند : پنیر لیقوان!
من زندگی پرمشقت آنان در نگهداری از گله و حتی به آغوش کشیدن بره و گوسفند دارای مشکل و حمل آن را دیده ام ، چوپان ها نمادی از زحمت مقدس هستند که حاصل آن تولید و توسعه و رشد یک سرزمین مستقل است.
***
با استادم دکتر ارسطو ارمغانی می خواستیم عکس های چوپان ها را برداریم ، چوپان مسن با وقار تمام گفت عکس چوپان به چه درد شما می خورد ؟ من هم گفتم عکس مردان محترم در دوربین من موجب گرانتر شدن بهای آن می شود و او هم لبخندی تحویل من داد !
توفیق وحیدی آذر
