اخبار جدید

• گرگ در لباس میش

  یه روز گرگی که خیلی گرسنه بود، تصمیم گرفت گوسفندها رو شکار کنه. اما می‌دونست که اگه مستقیم به گله گوسفندها حمله کنه، چوپان و سگ‌هاش جلوش رو می‌گیرن. پس یه نقشه کشید: رفت و پوست یه میش یعنی یک گوسفند ماده رو پیدا کرد و خودش رو توی اون لباس پنهان کرد. گرگ حالا شبیه یه گوسفند شده بود! گرگ با این لباس به گله نزدیک شد و تونست بدون اینکه کسی شک کنه، بین گوسفندها قاطی بشه. چوپان و سگ‌ها هم اصلاً متوجه نشدن که یه گرگ بینشون هست. گرگ منتظر یه فرصت خوب بود تا یکی از گوسفندها رو شکار کنه. اما یه اتفاق افتاد: چوپان که می‌خواست یه گوسفند برای شام بکشه، گرگ رو که توی لباس میش بود اشتباه گرفت و اون رو انتخاب کرد! گرگ به جای اینکه گوسفند بخوره، خودش گرفتار شد و به دست چوپان کشته شد.

• از سانسور تا کنجکاوی: قدردانی پاپ فرانسیس از قدرت تاریخ و کتاب‌ها

  در ژانویه ۲۰۲۵، هنگام پژوهش در آرشیوهای واتیکان، دعاهای یکشنبه پاپ فرانسیس را در میدان سنت پیتر شنیدم. پاپ درباره آتش‌بسی که به‌تازگی در غزه برقرار شده بود تأمل کرد و به نقش میانجی‌ها، نیاز به کمک‌های بشردوستانه و امیدش به راه‌حل دو کشوری اشاره کرد. او در پایان گفت: «بیایید همیشه برای اوکراین رنج‌دیده، برای فلسطین، اسرائیل، میانمار و همه مردمانی که از جنگ رنج می‌برند دعا کنیم. برای همه شما یکشنبه خوبی آرزو می‌کنم و لطفاً فراموش نکنید برای من دعا کنید. ناهارتان را با لذت بخورید و به امید دیدار دوباره!» چند هفته بعد، فرانسیس به بیمارستان بستری شد و بیش از یک ماه آنجا ماند تا برای ذات‌الریه دوطرفه درمان شود. در آن هفته‌های پر از ابهام، به سخنان پاپ در آن بعدازظهر یکشنبه فکر کردم. این سخنان تصویر فرانسیس را در بر دارند: رهبری معنوی که از نفوذ خود برای تلاش در جهت صلح استفاده می‌کند. او همچنین مردی ساده و صمیمی است که برایتان «بون آپتیتو» (نوش جان) آرزو می‌کند.

• جوراب داخل کفش !ماجرایی در مهدکودک

  معلم مهدکودک سعی می‌کرد به پسربچه‌ای کمک کند تا کفش‌هایش را بپوشد. کفش‌ها تنگ بودند. وقتی بالاخره توانست کفش دوم را هم به پایش کند، پاسخ بچه او را شوکه کرد: "ولی این کفش‌ها رو پاهای اشتباهی پوشیدم!" واقعاً هم کفش راست را روی پای چپ و کفش چپ را روی پای راست کشیده بود!

• سولویگ

  این نقاشی با عنوان "سولویگ" در سال ۱۸۹۷ توسط گوستاو ماکس استیونز، هنرمند بلژیکی خلق شده است. استیونز که در سبک‌های سمبولیسم و آر نووو فعالیت داشت، در این اثر چهره‌ای زنانه را با حالتی رویایی و اسرارآمیز به تصویر کشیده که احتمالاً الهام‌گرفته از شخصیت "سولویگ" در نمایشنامه "پیر گونت" اثر هنریک ایبسن است.

• پیشی روی درخت سیب با شکوفه های بهار

  اسمش میونل است ،حق و حقوق بالاتری در میان دوستان و فامیل دارد، غذا را با سرعت از میان دوستانش می گیرد و فرار می کند و تنهایی می خورد ، برادرش را به میهمانی یک خانواده بردند و او تنها ماند تا با خواهر و برادر بزرگ تر از خودش البته کنار مامان پیشی به سر کند.............حال او بعد از کارتن خوابی زمستان بالای درخت پرشکوفه نشسته است ، اولین برف را که دید حالا نوبت اولین شکوفه های بهار روی درخت سیب است .

• الیسوچیک در تعقیب یک جنگجوی روسی - سال‌های دوران آشوب

  الکساندر یوزف لیسوفسکی از اشراف‌زادگان متوسط لیتوانی بود که از جوانی به جنگاوری پرداخت. اما در سال ۱۶۰۵ میلادی، به دلیل خشونت، غارت و ایجاد گروه‌های راهزن، مجازات شد و از نجابت (اشرافیت) خلع و از سرزمین مشترک‌المنافع لهستان-لیتوانی تبعید گردید. او در سال ۱۶۰۶ با گروهی از قزاق‌ها به شورشیان زبژیدوفسکی پیوست، اما پس از شکست آن‌ها، به لشکر دروغین دیمیتری دوم در استارودوب ملحق شد و به زودی جایگاه مهمی در میان یاران او پیدا کرد. اولین گروه نظامی خود را در ۱۶۰۸ هنگام تاخت‌وتاز در سرزمین‌های ریازان تشکیل داد که بیشتر شامل بازماندگان قیام بولوتنیکف بود.

• ساعت شگفت‌انگیز شارلمانی

  در سال ۸۰۲ میلادی، شارلمانی (کارل بزرگ) هیئتی دوستانه را به دربار هارون‌الرشید، خلیفه‌ی افسانه‌ای عباسی، فرستاد. این سفیران با هدیه‌ای شگفت‌انگیز برای پادشاه فرانک‌ها بازگشتند: یک ساعت برنزی زراندود که اروپا تا آن زمان مانندش را ندیده بود! تاریخ‌نگار فرانسوی آندره کلو درباره‌ی این هدیه چنین نوشته است: «این یک ساعت آبی بود که هر ساعت یک زنگ به صدا درمی‌آورد و مکانیزمی داشت که مهره‌های کوچک رنگارنگ را در محفظه‌ای مخصوص می‌انداخت؛ و در هنگام ظهر، دوازده سوارکار از دوازده پنجره‌ی ساعت بیرون می‌جهیدند و به تاخت حرکت می‌کردند.» شارلمانی و درباریانش با شگفتی و هراس به این وسیله‌ی جادویی می‌نگریستند، در حالی که کاملاً باور داشتند که این ساعت به‌وسیله‌ی ارواحی اسرارآمیز کنترل می‌شود!

• شادی پنهان در درون! ماجرای گربه ای که دنبال دمش بود!

  گربه‌ای پیر و دانا روی چمن دراز کشیده بود و زیر نور خورشید خود را گرم می‌کرد. در همین هنگام، یک بچه‌گربه کوچک و چابک از کنارش با شتاب گذشت. او با غلت زدن از کنار گربه رد شد، سپس با سرعت پرید و دوباره شروع به دویدن دور دایره کرد. گربه با تنبلی پرسید: — چه کار می‌کنی؟ بچه‌گربه که نفس‌نفس می‌زد، جواب داد: — دارم سعی می‌کنم دُمم رو بگیرم! گربه خندید و گفت: — ولی چرا؟ بچه‌گربه گفت: — به من گفتن که دُمم، شادیمه. اگه دُمم رو بگیرم، شادیم رو هم می‌گیرم. حالا سه روزه که دنبال دُمم می‌دوم، ولی هر دفعه از دستم در می‌ره. گربه پیر با لبخندی که فقط گربه‌های پیر و دانا بلدند، گفت: — وقتی جوون بودم، به منم گفتن که شادیم توی دُممه. روزای زیادی دنبال دُمم دویدم و سعی کردم بگیرمش. نه چیزی می‌خوردم، نه چیزی می‌نوشیدم، فقط دنبال دُمم می‌دویدم. از خستگی بی‌حال می‌افتادم، بلند می‌شدم و دوباره سعی می‌کردم دُمم رو بگیرم. یه لحظه ناامید شدم. بعد فقط راه افتادم هر جا که چشمام می‌دید. می‌دونی چی رو یهو فهمیدم؟ بچه‌گربه با تعجب پرسید: — چی؟ گربه گفت: — فهمیدم که هر جا می‌رم، دُمم همه‌جا دنبالم میاد. برای شادی نباید بدوی. باید راه خودت رو انتخاب کنی، اون‌وقت شادی خودش باهات میاد.

• پسر کوچکی که مادرش گم شده بود!

  «پسربچه ای پنج ساله در میان جمعیت در نمایشگاه محلی گم می شود . کودک پیش پلیس می رود و از او می پرسد: آیا شما تصادفا خانمی را دیده‌اید که بدون پسری مثل من راه می‌رود؟»

• شازده کوچولو ، شازده ای برای دورانی بسیار طولانی

  شازده کوچولو گفت: نه، من پی دوست می‌گردم. نگفتی "اهلی کردن" یعنی چه؟ روباه گفت: "اهلی کردن" چیز بسیار فراموش شده‌ای است، یعنی "علاقه ایجاد کردن... " - علاقه ایجاد کردن؟ ....................................... ولی تو اگر مرا اهلی کنی، هر دو بهم نیازمند خواهیم شد. تو برای من در عالم همتا نخواهی داشت و من برای تو در دنیا یگانه خواهم بود...

• برای سگ مهربان

  پنجه من، پنجه ، بینی من، بینی، گریه کردن را یاد خواهم گرفت ساکت و بی صدا . فکر کردن را یاد خواهم گرفت زیاد و بدون فشار، غرورم را در انبار خواهم کرد و یاد خواهم گرفت که باور کنم!

• زخم های زبان ، نشانه های خشم

  روزی روزگاری پسری کوچک در روستا زندگی می کرد که بسیار تندخو بود . روزی پدرش کیسه ای پر از میخ به او داد و گفت: - هر بار که صبر خود را از دست می دهی یا با کسی دعوا می کنی، یک میخ به دروازه چوبی باغ بزن. پسرک در روز اول او 37 میخ به دروازه باغ کوبید. او بعدها به دوستانش گفت :"در هفته‌های بعد، یاد گرفتم که تعداد میخ‌های چکش کاری شده را کنترل کنم و روز به روز آن‌ها را کاهش دادم: فهمیدم که کنترل کردن خودم راحت‌تر از کوبیدن میخ است". بالاخره روزی رسید که پسرک حتی یک میخ هم به دروازه باغ نکوبید. سپس نزد پدر آمد و این خبر را به او گفت. پدر به پسرش گفت: - هر بار که صبر خود را از دست ندادی، یک میخ از دروازه بیرون بیاورید. بالاخره روزی رسید که پسرک توانست به پدرش بگوید که تمام میخ ها را کشیده است. پدر پسرش را به سمت دروازه باغ برد: "پسرم، تو فوق العاده رفتار کردی، اما ببین چقدر سوراخ روی دروازه باقی مانده است!" آنها دیگر هرگز مثل قبل نخواهند بود. وقتی با کسی بحث می کنی و چیزهای ناخوشایندی به او می گویی، او را با زخم هایی مانند زخم های روی دروازه رها می کنید. تو می توانید چاقو را به یک شخص بزنی و سپس آن را بیرون بکشی، اما همیشه یک زخم وجود دارد. و مهم نیست که چند بار درخواست بخشش کنی. زخم باقی خواهد ماند. زخم ناشی از کلمات همان درد و جراحت جسمی را ایجاد می کند.

• داستان مصور دانشمند و پزشک ایرانی ابن سینا و چگونگی شکل دادن او به دوره پزشکی

  تلاش هزاران ساله بشریت برای درک بدن انسان با نقاط عطف تاریخ پزشکی تکمیل شده است، اما تعداد کمی از شخصیت‌های فردی به اندازه ابوعلی سینا ، اعجوبه‌ای که به اعجاز ایرانی تبدیل شده (980-1037)،اعتبار دارند که معمولاً در غرب با نام ابن سینا تأثیرگذارترین متفکران در ماجرای در حال گسترش تمدن ما شناخته می‌شود. او 450 اثر شناخته شده در زمینه های فیزیک، فلسفه، نجوم، ریاضیات، منطق، شعر و پزشکی، از جمله دایره المعارف مهم قانون شفا را تالیف کرد که درک ما از بدن انسان و عملکرد درونی آن را برای همیشه تغییر داد. این شاهکار علم و فلسفه - یا متافیزیک، همانطور که در آن زمان نامیده می شد - تا ششصد سال پس از مرگ ابن سینا به عنوان مرکز آموزش پزشکی قرون وسطی مورد استفاده قرار گرفت.

• قورباغه ناشنوا و حرف های دیگران

  یک روز قورباغه ها دور هم جمع شدند و تصمیم گرفتند برای بالا رفتن از بلندترین کوه جنگل مسابقه دهند. همه ساکنان جنگل متوجه این موضوع شدند و شروع به خندیدن به این قورباغه ها کردند: "شما خیلی کوچک هستید، نمی توانید از این کوه بالا بروید!" و سپس روزی فرا رسید که همه قورباغه ها در نزدیکی این کوه جمع شدند. همه حیوانات برای دیدن این آمدند. پس از دستور "شروع"، همه قورباغه ها به سرعت از کوه بالا رفتند. حیوانات جنگل به جای حمایت از آنها فقط به آنها می خندیدند. و هر بار قورباغه ها به تدریج فاصله را ترک کردند. تعداد آنها کمتر و کمتر شد و در نهایت فقط یک قورباغه باقی ماند. او بالاتر و بالاتر رفت و در نهایت به قله رسید. او بازی را برد. بعد از اینکه او پایین آمد، چند قورباغه به او نزدیک شدند و پرسیدند: «به من بگو، ما اینقدر کوچک و ضعیف هستیم؟» اما قورباغه جواب آنها را نداد. معلوم شد او ناشنوا است.

• با الاغ بحث نکن، یک حکایت قدیمی از ادبیات جهان

  الاغ به ببر گفت: - چمن آبی است. ببر پاسخ داد: - نه، چمن سبز است! اختلاف بین آنها بالا گرفت و آنها برای حل اختلاف خود نزد شیر، پادشاه جنگل رفتند. حتی قبل از رسیدن به جایی در جنگل که شیر بر تخت خود نشسته بود، الاغ شروع به گریه کرد: - اعلیحضرت، آیا درست است که چمن آبی است؟ لو پاسخ داد: - بله، درست است، چمن آبی است. الاغ خوشحال شد و ادامه داد: - ببر با من موافق نیست، بحث می کند و مرا آزار می دهد. لطفا مجازاتش کنید!

• سهم هندوانه ی گنجشک کوچک

  وانت بار آبی رنگ ؛ همان " آبی نیسان" کنار خیابان ایستاده بود ، هندوانه بارش بود ، مثل همیشه چند تا هنوانه قرمز را هم بریده بود تا نشان دهد که این هندوانه ها قرمز هستند ! کنار پیاده رو ، پای درخت هم یک پوست هندوانه افتاده بود و گنجشک کنارش ایستاده بود و یواشکی به آن نگاه می کرد ،گنجشک پرید و یکی دوتا نوک به آن زد و ناگهان پرواز کرد! گنجشک بالای درخت نشست و به پایین نگاه می کرد ، این بار رفت و درست نشست روی هندوانه بریده شده بالای " آبی نیسان " و تا می توانست به هندوانه بریده شده نوک زد و دلی از عزا در آورد ! جیکی از شادمانی سر داد ؛ معلوم بود که طعم هندوانه به دلش نشسته بود ، یک نوک دیگر زد و پرید و دور شد! او امروز هندوانه هم خورده بود، راننده خوش خلق " آبی نیسان " و ما هم زدیم زیر خنده ! راننده گفت؛ این هم سهم اون بود ، خدا را شکر که آمد و سهمش را هم با خود برد!

• هاپو کوچولوی محله ی ما !

  هاپو کوچولوی محله ما وقتی به محله آمد هیچ از اسمش نگفت گردنبندی هم نداشت که اسمش روی آن باشد چند بار صداش کردم جواب نداد تا آنکه وقتی بهش گفتم " هاپو" گوش هاشو تیز کرد! و سری تکون داد!

• دگمه ها ، کلید خاطرات من

  هرکدام یادآور یک خاطره بودند خاطره ای از یک لباس ؛ که بدست آوردنش یک داستانی طولانی داشت ! پارچه ای که به خانه می آمد، سانتی متر پلاستیکی و حلقه شده و قیچی و سوزن و نخ همراهش روی کف اتاق می افتادند! و سپس آن پارچه با برش و قیچی و سوزن و چرخ خیاطی تبدیل به یک پیراهن یا لباس دیگر می شد دگمه ها گاه یک دسته چهار تایی می شدند و گاه یک دسته پنج تایی ! و شاید فقط یک دانه از آنها موجود می شد! ماجرای پیراهن آبی ، ماجرای یک حیات طولانی بود ، نه یک خاطره ساده ! حوا خانم همسایه مان پارچه ی آن را برایم خریده بود و آنا آن را برایم دوخته بود ، بدن پیراهن پارچه ای بود و یقه اش بافتنی ! همه با دقت به آن نگاه می کردند! اما یقه اش قبل از بقیه قسمت ها زوارش در رفت و کم کم پاره شد ! آنا با احتیاط بخیه های چرخ خیاطی را در روی یقه برش داد، یقه را باز کرد و سپس دوباره آن را بافت ! و بعد از بخیه و دوختن با سوزن و دست و اتو زدن ، پیراهنم دوباره نو شده بود ! مدتی با این پیراهن بسر کردم، دیگر اندازه اش کوچک و کلا زوارش در رفته بود! دیگر به تنم نمی آمد ! کوچک و پاره ! آنا این بار قیچی را آورد پیراهن را به شکل منظم برش داد تا از آن قطعات برای گردگیری استفاده کند و یقه کاموایی را هم کنار گذارد! آنچه که همچنان نو و سالم باقی مانده بود ! دگمه ها بودند ! دگمه هایی قرمز رنگ که بر روی یک پیراهن آبی تیره گره خورده بودند! آنا توبره پارچه ای دگمه ها را باز کرد و آنها را روی سینی ریخت ! من به سرعت شروع به بازی با آنها کردم ، دگمه های با شکل هم و یکسان را برای چند دهمین بار کنار هم چیدم و دگمه های جدید پیراهنم به آنها اضافه شدند ! او دگمه ها را دوباره جمع کرد و داخل توبره در کمد خیاطی اش گذاشت ! سال ها بر تعداد دگمه ها افزوده می شدند و هر از گاهی با شکسته شدن و یا افتادن یک دگمه از یک لباس و پیدا نشدن دگمه ی مشابه ، تمامی دگمه عوض می شدند ............... اکنون سال هاست که سری به این توبره نمی زنم که بعد از رفتن آنا و آتا به منزل مهری نقل مکان کرده اند! اما باز وقتی او توبره ی دگمه ها را باز می کند ، پرنده های خیال مرا تا دور دست های دست نایافتنی می برد و در یک لحظه باز برمی گرداند ! آنها چقدر شاد و رنگین هستند ! دگمه هایی که پوشش می دادند و مرا حفظ می کردند! و اکنون کلید خاطراتم شده اند!

• کتابخوانی در مسکو

  اهل کتاب در روسیه مشغول مطالعه در کتابخانه لنین در سال 1980 هستند

• وام

  ایوان نزد آبرام می آید و می گوید: - گوش کن، آبرام، یک روبل برای یک ماه به من قرض بده. ابرام پاسخ می دهد: «اشکالی ندارد. - من یک روبل به تو می دهم، اما یک ماه دیگر دو تا را به من برمی گردانی و تبر خود را به عنوان گرو پیش من می گذاری. می خواهی ؟ - آره می خوام! آبرام تبر را می گیرد و روبلی به ایوان می دهد. ایوان روبل را می گیرد، به در می رسد و آبرام به او می گوید: - گوش کن، ایوان، آیا دادن دو روبل در یک ماه برایت سخت خواهد بود؟ - خب، بله، سخت خواهد بود. -خب پس می تونی همین الان نصف بدهی من رو بپردازی. ایوان روبل را پس می دهد، بیرون می رود، می رود و فکر می کند: "روبلی وجود ندارد، تبر نیست، یک روبل هنوز بدهکار است، و مهمتر از همه، همه چیز درست است!"