سرا بیش از همه به خاطر ورقهای عظیم فولاد زنگزده و منحنیشکلاش، مانند مجموعهی ۱۰۳۴ تُنیِ «مسئلهی زمان» شناخته میشود؛ مجموعهای که سالن اصلی موزه گوگنهایم بیلبائو را پر کرده است. این آثار سنگین فضاهایی را که در آن نصب میشدند، بهکلی دگرگون میکردند و اغلب گفته میشد که در بینندگان خود واکنشهای فیزیکی برمیانگیزند. خود سِرا در اینباره گفته بود: «من دارم در مرزِ آنچه ممکن است، کار میکنم.»...او گفته بود : «تمام رابطهی موضوع-ابژه برعکس میشود. محتوای کار تویی! اگر وارد اثر نشوی و با آن درگیر نشوی، محتوایی وجود ندارد.»
خانه سفال تبریز نمادی از حفظ میراث فرهنگی و نزدیک تر ساختن هنر به زندگی مردمان شهر است، هنرصنعتی که همه سال خیال و شادمانی هنرمند سفال را به نمایش می گذارد ، آنجا میعادگاه آموزش و لذت بردن از هنر و تماس مستقیم با آن است ، نمایش و فروش سفال کاردست هنرمندان شهر تبریز در موزه زنده سفال ........ در خیابان دوه چی - ایستگاه گرو ...خانه علوی تا شب چله ادامه دارد
این یک سوال است ، آیا می دانید اگر شاعر نبود ، شهر و سرزمین چگونه می شد ؟ آنچه که میراث شهریار است ، بسیار گرانبهاست و برای این است که عداوت با او نیز بسیار گران است ! در شهر شهریار ناتوان و عاجز برای ساخت یک مجسمه فاخر و نفیس برایش بوده اند! برای این است که در یک سال دو یورش برای کتابش به راه انداختند و ........... برای شهریار شعر و اخلاق و هنر و حس به فکر مجسمه ای گرانبها باشیم !
قوری ساخته شده از خاک رس بنفش اصیل، یک منبع نادر و محدود که منحصراً در Yixing، چین استخراج شده است، تجربه منحصر به فرد مزه چای را با آن می توان کشف کرد. خاک رس بنفش که به دلیل بافت صاف و تخلخل بالا شناخته شده است، طعم چای را حفظ و تقویت می کند و هر آماده سازی را به یک تجربه غنی و فراموش نشدنی تبدیل می کند.... این قوریها با دقت توسط صنعتگران متخصص محلی با استفاده از تکنیکهای سنتی که کیفیت و اصالت هر قطعه را تضمین میکند، قالبگیری میشوند. تولید دقیق با حداقل ابزار مانند کفگیر و سوزن بامبو منجر به محصولی می شود که هم کاربردی و هم یک اثر هنری است. قوری که با خاک رس بنفش عاری از سرب، آرسنیک، کادمیوم و سایر مواد سمی ساخته شده است، فواید سلامتی عالی را ارائه می دهد. از چای خالص و سالم با ایمنی محصولی کاملا طبیعی لذت می توان برد .........قوری ارغوانی سفالی که با افزایش دما تغییر رنگ می دهد، این دگرگونی بصری جذاب نه تنها چشم را خوشحال می کند، بلکه هر آماده سازی را به یک منظره تبدیل می کند. قوری به آرامی رنگ های پنهان خود را نشان می دهد و غنا و پیچیدگی چای درون آن را منعکس می کند. علاوه بر این، قوری چای ما دارای ویژگی شگفت انگیز تغییر رنگ با افزایش دما است و در حین آماده کردن چای خود، منظره بصری جذابی را ارائه می دهد.
با پیدایش سبک موسوم به کاشان، ظروف براق ایرانی خود را جلوه گر می سازند. در موزه متروپولیتن نیویورک روی این کاسه، تصاویر پر نقش و نگار دو نوازنده در مرکز با پسزمینه تزیینات متراکم آنها ترکیب میشود. چهار خط خوشنویسی، یکی کوفی درهم و برگی و سه خط نسخ، شامل عبارات به زبان عربی، رباعیاتی برگرفته از آثار چهار شاعر مختلف فارسی زبان و شعری منسوب به شاعر معروف عرفانی «عبدالمجد مجدود سنا» است. .
موزه هنر کلیولند با بازگرداندن مجسمه 2200 ساله از سلسله مصر باستان که گمان می رود پس از جنگ جهانی دوم به غارت رفته است، موافقت کرد. توافقی که به طور مشترک توسط موزه و دپارتمان آثار باستانی لیبی به دست آمده است، حاکی از آن است که موزه هنر کلیولند به طور داوطلبانه مجسمه را به عنوان دارایی لیبی به رسمیت می شناسد و اجازه می دهد این اثر باستانی به عنوان یک امانت برای «چند سال» ، همراه با وعده کمک هزینه تحصیلی مشترک در آینده و برچسب به روز شده با ذکر لیبی به عنوان مالک قانونی در کلیولند باقی بماند. این شی، یک مجسمه بازالت سیاه با ارتفاع تقریباً 60 سانتی متری است که مربوط به سالهای 200 پیش از میلاد ، سلسله بطلمیوسی است که با زیباییشناسی ترکیبی یونانی-رومی متمایز بود، با خودکشی ملکه کلئوپاترا در سال 30 قبل از میلاد به پایان رسید. لارنس فلیشمن، مجموعه دار، مجسمه را به افتخار آریل پی کوزلوف، متصدی وقت موزه هنرهای باستانی، به موزه داد. فلیشمن که در سال 1997 درگذشت، یک حامی مشهور هنر با مجموعه قابل توجهی از آثار باستانی بود. در سال 2023، دپارتمان آثار باستانی لیبی با موزه هنر کلیولند تماس گرفت و اعلام کرد که مجسمه از موزه بطلمیوس در لیبی برداشته شده است. پس از بررسی مستندات و تاریخچه انتشار شی، موزه مشخص کرد که این مجسمه احتمالاً در سال 1941 زمانی که موزه بطلمیوس در طول اشغال بریتانیا ویران شد، ربوده شده است. تصور می شد که فلیشمن ها این مجسمه را در سال 1966 به دست آوردند. این مجسمه تا زمانی که در سال 1991 در بولتن هنری ماهانه موزه هنر کلیولند منتشر شد، بی خبر مانده بود.
این یادمان در لیسبون مزرعه ای از نیشکر به ارتفاع سه متر است که از آلومینیوم ساخته شده است، که اشاره به منطق اقتصادی سردی دارد که تجارت برده در اقیانوس اطلس را پیش برد. این یک چالش برای پرتغال است. برای کشوری که هم تجارت برده ماوراء اقیانوس اطلس را تأسیس کرد و هم یکی از آخرین کشورهایی بود که به سود خود آن را ادامه داد - پرتغالی ها در دهه 1960 از نیروی کار برده داری در مستعمرات خود استفاده می کرد - پرتغال در محاسبه گذشته خود کند بوده است.
یک خانه "موسیقی" غیرمعمول در شهر چینی هواینان (استان آنهویی) از دو بخش . به طور دقیق تر، از دو ابزار موسیقی - ویولن و پیانو، تقریباً کاملاً شفاف تشکیل شده است. چنین پروژه کمی دیوانه وار فقط می تواند برای استعدادهای جوان به ذهن خطور کند که تخیل جسورانه آنها هنوز هیچ مرزی ندارد. طراح های این ساختمان از دانشجویان دانشکده معماری دانشگاه صنعتی هستند. خانه پیانو در سال 2007 ساخته شد، نسبت های ساختمان به طور کامل کپی آلات موسیقی، آنها در مقیاس 1:50 ساخته شده است. ویولن دارای پله برقی است و پیانو مجموعه نمایشگاهی را در خود جای داده است.
یکی از اپیگرام های هومر اینچنین آغاز می شود: «کوزه گرها، اگر به من جایزه بدهید، برای شما می خوانم». افسانه ها حکایت از آن دارد که بارد مشهور یونانی در قرن 6 تا 5 قبل از میلاد در شرق مدیترانه سفر می کرد، زمانی که در ساموس فرود آمد، جایی که سفالگران جزیره کالاهای خود را در ازای نمایشی عرضه کردند. در این آهنگ، او به الهه آتنا دستور می دهد که دست او را روی کوره های آنها بگیرد تا موفقیت آنها را تضمین کند. در حالی که ظروف سفالی یونانی در هزاره سوم قبل از میلاد سرچشمه می گیرند، گلدان های قرن ششم و پنجم به سبک متمایز سیاه و قرمز ساخته می شدند و بهترین سفال های تولید شده در یونان در آن زمان بودند. این دوره از سفال های یونانی بود که دکتر مانفرد زیمرمن (1935-2011) هنگامی که مجموعه گلدان های یونان باستان خود را در دهه 1970 آغاز کرد، به دنبال آن بود. در طی نزدیک به 40 سال، او برخی از بکرترین و باستانی ترین ظروف جهان باستان را به دست آورد و در سال 2005 در موزه آنتیک اسنور را در شهر زادگاهش برمن افتتاح کرد و مجموعه خود را برای مخاطبان گسترده ای به ارمغان آورد.
آقای هانت، پسر بخش جنوب شیکاگو، در سال 1955 زمانی که در مراسم تشییع جنازه امت تیل، جوان سیاهپوست شیکاگوئی که در همسایگی ریچارد هانت بزرگ شد و توسط مردان سفید پوست شکنجه و کشته شد، شرکت کرد، 19 ساله بود. جسد او هنگام بازدید از می سی سی پی مثله شد، قتلی که به شعله ور شدن جنبش حقوق مدنی کمک کرد. آن تجربه هولناک تأثیری بر زندگی حرفه ای ریچارد هانت داشت و او را وادار کرد تا با جوشکاری و آهنگری مواد دور ریخته شده ، هنر را تجربه کند. کار او در اوایل مورد تحسین قرار گرفت. دو سال پس از تشییع جنازه امت، در حالی که آقای هانت هنوز در مدرسه انستیتوی هنر شیکاگو دانشجو بود، موزه هنر مدرن نیویورک یکی از مجسمههای او را خریداری کرد که یک اثر فولادی به نام «آراکن» بود.