موشک «نیو گلن» شرکت بلو اوریجین، که دو فضاپیمای دوقلوی مأموریت «اسکپید» (کاوشگرهای فرار و شتاب پلاسما و دینامیک) ناسا را حمل میکرد، روز پنجشنبه، ۱۳ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۵ به وقت شرقی از پایگاه پرتاب ۳۶ در ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شد. دو فضاپیمای دوقلوی مأموریت «اسکپید» ناسا سفر خود به سوی مریخ را آغاز کردهاند. آنها سوار بر موشک «نیو گلن» بلو اوریجین از پایگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شدند. در دقایق آینده، موشک مراحل متعددی را پشت سر خواهد گذاشت، از جمله جدایش مرحله اول، که در آن مرحله اول از مرحله دوم جدا شده و به طور مستقل روی سکوی فرودی به نام «جکلین» که در فاصله ۶۲۰ مایلی (حدود ۱۰۰۰ کیلومتری) در اقیانوس اطلس قرار دارد، فرود خواهد آمد. مدت کوتاهی پس از این جدایش، دو موتور BE-3U مرحله دوم که از اکسیژن مایع و هیدروژن مایع تغذیه میکنند، روشن شده و این مرحله را هر چه بیشتر به اعماق فضا پیش میبرند. پس از آن، محفظه محافظ (فرینگ) جدا شده و دو فضاپیمای اسکپید در یک مدار میانی زمین مستقر خواهند شد.
بر اساس یک مطالعه نظری جدید، ماده تاریک که یکی از بهترین رازهای نگهداشته شده کیهان است، ممکن است از دیرباز در حال رنگ آمیزی کیهان با رنگهای قابل تشخیص و محوی از قرمز و آبی بوده باشد.ماده تاریک بیش از ۸۰٪ ماده در جهان را تشکیل میدهد، اما هیچ نوری را ساطع، جذب یا منعکس نمیکند و مشاهده مستقیم آن را غیرممکن میسازد
تصویر، موشک غولپیکر ساتورن 5 را نشان میدهد که در تاریخ ۹ نوامبر ۱۹۶۷ در پایگاه فضایی کندی ناسا در فلوریدا آماده میشد تا برای اولین بار به فضا پرتاب شود. این پرتاب آزمایشی که به نام «آپولو ۴» شناخته میشود، یک مأموریت بدون سرنشین بود که هدف آن آزمایش موشک و فضاپیمای آپولو در شرایط پرواز واقعی بود.
پروبا-۳ چیست؟این کاوشگر درست مانند یک خورشیدگرفتگی واقعی عمل میکند. یک فضاپیما، که از روبهرو تقریباً دایرهای شکل است، در فاصله نزدیکتری به خورشید قرار میگیرد و وظیفهاش مسدود کردن بخشهای روشن خورشید است، مشابه نقشی که ماه در یک خورشیدگرفتگی واقعی ایفا میکند. این فضاپیما سایهای بر کاوشگر دوم که مجهز به دوربینی برای عکاسی از خورشیدگرفتگی مصنوعی ایجادشده است، میاندازد.
در ساعات پایانی شب اول ژوئیه ۲۰۲۵، ستارهشناسانی که سامانه هشداردهندهای برای سیارکها را اداره میکنند، موفق شدند نگاهی اجمالی به جسمی بزرگ و درخشان بیندازند که با سرعت زیادی در حال عبور از منظومه شمسی بود. منشأ احتمالی میانستارهای این جسم، دانشمندان سراسر جهان را به هیجان آورد و صبح روز بعد، آژانس فضایی اروپا تأیید کرد که این جسم که ابتدا با نام A11pl3Z شناخته میشد و سپس بهطور رسمی 3I/ATLAS نامگذاری شد، سومین شیء میانستارهای شناساییشده در تاریخ بشر است. بر اساس اندازهگیریهای کنونی، تخمین زده میشود که 3I/ATLAS حدود ۲۰ کیلومتر (۱۲ مایل) قطر دارد. با اینکه مسیر حرکت آن از نزدیکی زمین عبور نمیکند، اما میتواند سرنخهایی درباره ماهیت اجرام میانستارهای قبلی و نحوه شکلگیری سیارات در منظومههایی دیگر از منظومه شمسی ما ارائه دهد.
زندگی در عصر کنونی با اکتشافات رباتیک جاهطلبانه مریخ و احتمال مأموریت انسانی به سیاره سرخ در آینده، تصور زمانی که مریخ دنیایی مرموز و دور از دسترس بود دشوار است. با این حال، پیش از اختراع موشک، ستارهشناسانی که میخواستند مریخ را فراتر از آنچه از طریق تلسکوپهایشان میدیدند کاوش کنند، مجبور بودند از تخیل خود استفاده کنند.
ماه بهطور رسمی در ساعت ۰۵:۳۲ بامداد سهشنبه، ۶ خرداد ۱۴۰۴ به وقت ایران (۰۳:۰۲ به وقت گرینویچ) به مرحله ماه نو خواهد رسید. در این زمان، ماه در صورت فلکی ثور (گاو) و ۴ درجه شمال خورشید قرار دارد. در مرحله ماه نو، ماه دقیقاً بین زمین و خورشید قرار میگیرد. از آنجا که نور خورشید فقط به سمت پنهان ماه میتابد و ماه در همان بخش آسمان خورشید است، برای حدود یک روز بهطور کامل از دید ناظران در تبریز و تمام نقاط زمین ناپدید میشود.
پس از ۲۴ ساعت حرکت مداری به سمت شرق، در صبح روز جمعه ۲ خرداد ماه، هلال کهنه ماه دقیقاً بین دو سیاره زهره و زحل قرار خواهد گرفت. این منظره زیبا در افق شرقی قبل از طلوع آفتاب قابل مشاهده خواهد بود و فرصت مناسبی برای عکاسی نجومی به ویژه با ترکیب مناظر شهری یا طبیعی تبریز ایجاد میکند........اگر جمعه صبح هوا ابری بود، میتوانید صبح روز شنبه ۳ خرداد نیز این سه جرم را با آرایش متفاوتی مشاهده کنید که در آن زمان ماه در سمت چپ زهره قرار گرفته است.
در شامگاه دوشنبه، 14 اردیبهشت ، هنگامی که آسمان رو به تاریکی میرود، درخشانترین ستارهی صورت فلکی اسد (شیر) یعنی رگولوس (Regulus)، درست در سمت راست ماه در حال تربیع (بیش از نیمه، در حالت محدب) دیده خواهد شد. رگولوس، یک ستارهی سفید و داغ از ردهی طیفی B است که تنها در فاصلهی ۷۹ سال نوری از خورشید ما قرار دارد و نقطهی قلب شیر در آسمان را مشخص میکند. برای رصدگران آسمان در مناطق غربیتر یا در ساعات دیرتر شب، حرکت شرقی ماه در مدارش باعث میشود ماه به تدریج از رگولوس فاصله بگیرد. با این حال، در ساعات آغازین شب، این دو جرم آسمانی در کنار هم منظرهای تماشایی خواهند ساخت. .........بارش شهابی سالانهی اتا-دلو زمانی رخ میدهد که مدار زمین از میان ابری از ذرات عبور میکند که در اثر عبورهای مکرر دنبالهدار هالی در مدار خودش به دور خورشید، به جا ماندهاند. این بارش شهابی که از ۱۹ آوریل تا ۲۸ مه ادامه دارد، در شب دوشنبه تا بامداد سهشنبه، ۶ مه در قارههای آمریکا به اوج خود میرسد. ماه نسبتاً درخشان شب، تا زمانی که حدود ساعت ۳ بامداد به وقت محلی غروب کند، مانع دیدن شهابهای کمنورتر خواهد شد. گرچه برخی از شهابها ممکن است از شب دوشنبه دیده شوند، اما بیشتر آنها پس از طلوع نقطهی تشعشعی این بارش در صورت فلکی دلو در سمت جنوبشرقی آسمان، یعنی حوالی ساعت ۳ بامداد، قابل مشاهده خواهند بود. در زمان اوج بارش، معمولاً چند ده شهاب در ساعت دیده میشود که ممکن است برخی از آنها از نوع شهابهای آتشگوی باشند. با توجه به موقعیت جنوبی نقطهی تشعشعی این بارش، اتا-دلو برای رصدگران نواحی نزدیک به استوا مناسبتر است. برای مشاهدهی بارش شهابی اتا-دلو در تبریز، بهترین زمان در ساعات پیش از طلوع آفتاب، بهویژه بین ساعت ۳ تا ۵ بامداد روز سهشنبه، ۶ مه ۲۰۲۵ است. در این بازه، نقطهی تشعشعی این بارش در صورت فلکی دلو در افق جنوبشرقی آسمان قرار دارد و بهتدریج ارتفاع میگیرد.
زمانی که ماه در ساعت ۱۱:۵۲ صبح به وقت شرقی (EDT)، ۸:۵۲ صبح به وقت اقیانوس آرام (PDT) یا ۱۳:۵۲ به وقت گرینویچ (GMT) در روز یکشنبه 14 اردیبهشت به یکچهارم اول مدار خود بهدور زمین میرسد، زاویه ۹۰ درجهای میان زمین، خورشید و ماه باعث میشود نیمی از قرص ماه از سمت شرقی (سمت رو به خورشید) روشن دیده شود. در این فاز، ماه معمولاً حوالی ظهر طلوع کرده و حدود نیمهشب غروب میکند؛ بنابراین در آسمان روز نیز قابل مشاهده خواهد بود. شبهایی که به تربیع اول نزدیک هستند، بهترین زمان برای مشاهده مناظر سطح ماه هستند، زیرا نور خورشید با زاویه کم بر دهانهها و کوههای ماه میتابد و سایهروشنهای زیبایی پدید میآید. .........در هفته اول ماه مه، حرکت مداری شرقسوی سیاره مریخ آن را از لبه شمالی خوشه ستارهای درخشان و بزرگ «کندوی عسل» (Messier 44، معروف به Praesepe یا M44) در صورت فلکی سرطان (Cancer) عبور میدهد. بعد از غروب، میتوانید نقطه سرخرنگ و نسبتاً درخشان مریخ را در نیمه غربی آسمان بیابید. با استفاده از دوربین دوچشمی (دایره نارنجی) یا تلسکوپ خانگی (دایره سبز)، ستارگان پراکنده خوشه «کندو» را درست در پایین چپ مریخ (یا جنوب آسمانی آن) خواهید دید. مریخ از سمت راست (غرب آسمانی) به سمت خوشه نزدیک میشود و در روز دوشنبه ۵ مه، از کنار لبه بیرونی خوشه عبور خواهد کرد. هر شب پس از آن، این خوشه اندکی بیشتر به پایین مریخ منتقل خواهد شد. موقعیت این خوشه در نزدیکی دایرهالبروج باعث شده تا اغلب میزبان ماه و سیارات منظومه شمسی باشد.