خبر های ویژه
17 اسفند 1402
آنچه امپراتوری عثمانی می تواند در مورد پیامدهای تغییرات آب و هوایی به ما بیاموزد - و چگونه خشکسالی می تواند مردم را ریشه کن کند و به جنگ دامن بزند.
آندریا دافی مدیر مطالعات بین المللی دانشگاه ایالتی کلرادو
در اواخر قرن شانزدهم، صدها راهزن سوار بر اسب به روستاهای آناتولی عثمانی یورش بردند، خشونت را تحریک کردند و سلطه سلطان را بر قدرت بی‌ثبات کردند. چهارصد سال بعد و چند صد مایل دورتر در قلمرو سابق عثمانی سوریه، اعتراضات گسترده به یک جنگ داخلی خونین در سال 2011 تبدیل شد که تا به امروز ادامه دارد. این اپیزودهای تاریک در تاریخ مدیترانه ویژگی‌های کلیدی دارند که هشداری برای آینده ارائه می‌دهند: هر دو موج اجباری مردم از خانه‌های خود خارج می‌شوند. هر دو ریشه در سیاست داشتند و پیامدهای سیاسی چشمگیری داشتند. و هر دو توسط آب و هوای شدید مرتبط با تغییرات آب و هوایی تغذیه شدند.
تبریز امروز:
اثرات خشکسالی بر جمعیت، گسترش امپراتوری عثمانی را در قرن شانزدهم کاهش داد.
در اواخر قرن شانزدهم، صدها راهزن سوار بر اسب به روستاهای آناتولی عثمانی یورش بردند، خشونت را تحریک کردند و سلطه سلطان را بر قدرت بی‌ثبات کردند.
چهارصد سال بعد و چند صد مایل دورتر در قلمرو سابق عثمانی سوریه، اعتراضات گسترده به یک جنگ داخلی خونین در سال 2011 تبدیل شد که تا به امروز ادامه دارد.
این اپیزودهای تاریک در تاریخ مدیترانه ویژگی‌های کلیدی دارند که هشداری برای آینده ارائه می‌دهند:در هر دو موج اجباری مردم از خانه‌های خود خارج می‌شوند. هر دو ریشه در سیاست داشتند و پیامدهای سیاسی چشمگیری داشتند. و هر دو توسط آب و هوای شدید مرتبط با تغییرات آب و هوایی تغذیه شدند.
من به عنوان یک مورخ محیط زیست، درباره درگیری ها و فشارهای زیست محیطی در منطقه مدیترانه شرقی تحقیقات و نوشته های زیادی داشته ام. در حالی که خشکسالی های شدید، طوفان ها، بالا آمدن اقیانوس ها و مهاجرت آب و هوا می تواند برای زمان ما جدید و منحصر به فرد به نظر برسد، بحران های گذشته مانند این و سایرین درس های مهمی در مورد چگونگی تغییر اقلیم می تواند جوامع انسانی را بی ثبات کند.
فقیرترین و آسیب پذیرترین مردم اغلب از خشکسالی بیشترین آسیب را می بینند. در سال 1962 در نزدیکی ارزروم، ترکیه، یک خانواده فقیر به دشتی بایر خیره شدند که خشکسالی که منجر به قحطی شد، خشک و بی ثمر مانده بود.
خشکسالی در قلب یک امپراتوری
ما در عصر گرمایش جهانی زندگی می کنیم که عمدتاً به دلیل اعمال ناپایدار انسانی است. این دوره که عموماً به عنوان آنتروپوسن شناخته می شود، به طور گسترده ای در قرن نوزدهم و پس از دوره دیگری از تغییرات عمده آب و هوایی جهانی به نام عصر یخبندان کوچک پدیدار شد.
عصر یخبندان کوچک دماهای سردتر از حد متوسط و آب و هوای شدید را در بسیاری از نقاط کره زمین به ارمغان آورد. برخلاف گرمایش انسانی کنونی، احتمالاً توسط عوامل طبیعی مانند فعالیت های آتشفشانی ایجاد شده است و مناطق مختلف را در زمان های مختلف، به درجات مختلف و به روش های بسیار متفاوت تحت تأثیر قرار داده است.
شروع آن در اواخر قرن شانزدهم به ویژه در آناتولی قابل توجه بود، منطقه ای عمدتاً روستایی که زمانی مرکز امپراتوری عثمانی را تشکیل می داد و تقریباً با ترکیه امروزی همخوانی دارد. بیشتر زمین ها به طور سنتی برای کشت غلات یا گله داری گوسفند و بز استفاده می شد. این منبع غذایی حیاتی برای جمعیت روستایی و همچنین ساکنان پایتخت شلوغ عثمانی، استانبول (قسطنطنیه) فراهم کرد.
دو دهه حوالی سال 1600 به ویژه سخت بود. حلقه های درختان و سایر داده های دیرینه اقلیم شناسی نشان می دهد که آناتولی برخی از سردترین و خشک ترین سال های تاریخ خود را تجربه کرده است. این دوره همچنین دارای خشکسالی، یخبندان و سیل مکرر بود. در همان زمان، ساکنان منطقه تحت تأثیر طاعون حیوانات و سیاست‌های ظالمانه دولت از جمله درخواست غلات و گوشت برای جنگی پرهزینه در مجارستان قرار گرفتند.
برداشت های ضعیف طولانی مدت، جنگ و سختی، کاستی های عمده ای را در سیستم تأمین عثمانی آشکار کرد. در حالی که آب و هوای نامناسب تلاش های دولت برای توزیع مواد غذایی محدود را متوقف کرد، قحطی در سراسر حومه شهر تا استانبول گسترش یافت و با یک بیماری همه گیر مرگبار همراه شد.
تا سال 1596، مجموعه‌ای از قیام‌ها که در مجموع به نام شورش سلالی شناخته می‌شدند، به طولانی‌ترین چالش داخلی برای قدرت دولتی در شش قرن عمر امپراتوری عثمانی تبدیل شد.
تصویری از Tacü’t Tevarih، منتشر شده در قرن شانزدهم، از شورش سلالی ها. جمهوری ترکیه، موزه قصر توپکاپی - استانبول
دهقانان، گروه های نیمه عشایری و رهبران استانی به طور یکسان از طریق خشونت، راهزنی و بی ثباتی که تا قرن هفدهم ادامه یافت، به این جنبش کمک کردند. با تداوم خشکسالی، بیماری و خونریزی، مردم مزارع و روستاها را رها کردند و از آناتولی در جستجوی مناطق با ثبات تر فرار کردند، در حالی که قحطی بسیاری را که منابع لازم برای ترک را نداشتند، کشت.
تضعیف امپراطوری عثمانی
قبل از این مرحله، امپراتوری عثمانی یکی از قدرتمندترین رژیم‌ها در اوایل دنیای مدرن بود. بخش وسیعی از اروپا، شمال آفریقا و خاورمیانه را شامل می شد و مقدس ترین مکان های اسلام، مسیحیت و یهودیت را تحت کنترل داشت. در طول قرن گذشته، نیروهای عثمانی به آسیای مرکزی حمله کردند، بیشتر مجارستان را ضمیمه کردند، و در سراسر امپراتوری هاپسبورگ پیشروی کردند تا وین را در سال 1529 تهدید کنند.
شورش سلالی پیامدهای سیاسی عمده ای داشت.
دولت عثمانی موفق شد تا سال 1611 آرامش نسبی را در روستاهای آناتولی برقرار کند، اما به قیمت تمام شد. کنترل سلطان بر ولایات به طور برگشت ناپذیری تضعیف شد و این کنترل داخلی بر اقتدار عثمانی به مهار روند توسعه عثمانی کمک کرد.
شورش سلالی ها درها را به روی «عصر طلایی» عثمانی بست و این امپراتوری تاریخی را به مارپیچی از تمرکززدایی، شکست های نظامی و ضعف اداری فرستاد که دولت عثمانی را برای سه قرن باقی مانده از عمرش به دردسر انداخت.
تغییر اقلیم به عنوان یک افزایش دهنده تهدید
چهارصد سال بعد، استرس محیطی با ناآرامی های اجتماعی همزمان شد تا سوریه را وارد یک جنگ داخلی پایدار و ویرانگر کند.
این درگیری در چارچوب سرکوب سیاسی و جنبش بهار عربی و در انتهای یکی از بدترین خشکسالی های سوریه در تاریخ مدرن پدیدار شد.
اندازه گیری نقش محیط زیست در جنگ داخلی سوریه دشوار است، زیرا، مانند شورش سلالی، تأثیر آن به طور غیرقابل حذفی با فشارهای اجتماعی و سیاسی مرتبط بود. اما ترکیب وحشیانه این نیروها را نمی توان نادیده گرفت. به همین دلیل است که امروزه کارشناسان نظامی از تغییرات آب و هوایی به عنوان یک "تکثیر کننده تهدید" صحبت می کنند.
کشاورزان در سال 2010 در منطقه خشکسالی حسکه، سوریه سوار تراکتور می شوند. لوای بشارا/ خبرگزاری فرانسه از طریق گتی ایماژ
جنگ سوریه که اکنون وارد دومین دهه خود می شود، بیش از 13 میلیون سوری را از خانه های خود بیرون رانده است. حدود نیمی از آنها در داخل کشور آواره شده اند، در حالی که بقیه به کشورهای اطراف، اروپا و فراتر از آن پناه برده اند که بحران جهانی پناهندگان را به شدت تشدید کرده است.
درس هایی برای امروز و آینده
منطقه مدیترانه ممکن است به ویژه در معرض تأثیرات منفی گرمایش جهانی باشد، اما این دو داستان دور از موارد جداگانه هستند.
با افزایش دمای زمین، آب و هوا به طور فزاینده ای مانع امور انسانی می شود، درگیری ها را تشدید می کند و مهاجرت را تحریک می کند. در سال های اخیر، کشورهای کم ارتفاع مانند بنگلادش در اثر سیل ویران شده اند، در حالی که خشکسالی زندگی در شاخ آفریقا و آمریکای مرکزی را تحت تاثیر قرار داده است و تعداد زیادی از مهاجران را به کشورهای دیگر فرستاده است.
تاریخ مدیترانه سه درس مهم برای پرداختن به مسائل زیست محیطی کنونی جهانی ارائه می دهد:
اول، اثرات منفی تغییرات آب و هوایی به طور نامتناسبی بر افراد فقیر و به حاشیه رانده شده، کسانی که کمترین توانایی را برای پاسخگویی و سازگاری دارند، می‌افتد.
دوم، چالش‌های زیست‌محیطی زمانی که با نیروهای اجتماعی ترکیب می‌شوند بیشترین ضربه را می‌خورند و این دو اغلب به‌طور غیر قابل تشخیصی به هم مرتبط هستند.
سوم، تغییرات اقلیمی این پتانسیل را دارد که مهاجرت و اسکان مجدد را تحریک کند، خشونت را تحریک کند، رژیم‌ها را سرنگون کند و جوامع انسانی را در سراسر جهان به‌طور چشمگیری دگرگون کند.
تغییرات آب و هوایی در نهایت همه را تحت تأثیر قرار می دهد - به روش های چشمگیر، ناراحت کننده و پیش بینی نشده. وقتی به این آینده فکر می کنیم، چیزهای زیادی می توانیم از گذشته خود بیاموزیم.
The Conversation
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت