30 اردیبهشت 1400
اهدای عضو به روشی گفته می شود که فرد اجازه می دهد به طور قانونی و با رضایت در حالی که اهدا کننده زنده است یا با پس از مرگ با تأیید اقوام وقتی در قید حیات نیست ، عضوی از بدنش خارج و به شخص دیگری پیوند یابد . اهدا ممکن است برای تحقیق باشد یا به طور معمولی و برای نجات فردی نیازمند ، اعضای بدن و بافت های پیوندی سالم می توانند برای پیوند به فرد دیگری اهدا شوند. پیوندهای معمول شامل کلیه ها ، قلب ، کبد ، لوزالمعده ، روده ، ریه ها ، استخوان ها ، مغز استخوان ، پوست و قرنیه است. برخی از اندام ها و بافت ها مانند کلیه یا بخشی از کبد ، بخشی از لوزالمعده ، بخشی از ریه ها یا بخشی از روده ها توسط اهدا کنندگان زنده می توانند اهدا شوند ، اما بیشتر اهداها پس از مرگ اهدا کننده اتفاق می افتد.
تبریز امروز:
اهدای عضو به روشی گفته می شود که فرد اجازه می دهد به طور قانونی و با رضایت در حالی که اهدا کننده زنده است یا با پس از مرگ با تأیید اقوام وقتی در قید حیات نیست ، عضوی از بدنش خارج و به شخص دیگری پیوند یابد .
اهدا ممکن است برای تحقیق باشد یا به طور معمولی و برای نجات فردی نیازمند ، اعضای بدن و بافت های پیوندی سالم می توانند برای پیوند به فرد دیگری اهدا شوند.
پیوندهای معمول شامل کلیه ها ، قلب ، کبد ، لوزالمعده ، روده ، ریه ها ، استخوان ها ، مغز استخوان ، پوست و قرنیه است. برخی از اندام ها و بافت ها مانند کلیه یا بخشی از کبد ، بخشی از لوزالمعده ، بخشی از ریه ها یا بخشی از روده ها توسط اهدا کنندگان زنده می توانند اهدا شوند ، اما بیشتر اهداها پس از مرگ اهدا کننده اتفاق می افتد.
در سال 2019 ، اسپانیا با 46.91 در هر میلیون نفر بالاترین میزان اهداکننده در جهان را داشته است ، پس از آن ایالات متحده (36.88 در هر میلیون نفر) ، کرواسی (34.63 در هر میلیون) ، پرتغال (33.8 در هر میلیون) ، و فرانسه (33.25 در هر میلیون) قرار دارند.
از تاریخ 2 فوریه 2019 ، 120،000 نفر در ایالات متحده منتظر پیوند اعضای بدن بودند. از این تعداد ، 74897 نفر کاندیدای فعال منتظر اهدا کننده بودند. گرچه دیدگاه های اهدای عضو مثبت است ، اما در مقایسه با افرادی که منتظر اهدای عضو هستند در یک سطح جهانی فاصله زیادی بین تعداد اهدا کنندگان ثبت شده وجود دارد.
برای افزایش تعداد اهدا کنندگان اعضا ، رویکردهای فعلی شامل استفاده از مباحث در شبکه های اجتماعی ، نمایش محتوای آموزشی متناسب با اهدای عضو برای آشنا ساختن کاربران رسانه های اجتماعی است.
اهدا کنندگان عضو معمولاً هنگام اهدای بدن مرده اند ، اما ممکن است زنده باشند. برای اهدا کنندگان زنده ، اهدای عضو معمولاً شامل آزمایشات گسترده قبل از اهدا می شود ، از جمله ارزیابی روانشناختی برای تعیین اینکه آیا اهدا کننده احتمالی درک می کند و از اهدا کردن رضایت دارد. در روز اهدا ، اهدا کننده و گیرنده به بیمارستان می رسند ، دقیقاً مانند هر عمل جراحی بزرگ دیگر. برای اهدا کنندگان مرده ، این روند با تأیید اینکه فرد بدون شک فوت کرده است ، تعیین اینکه آیا می توان اعضای بدن را اهدا کرد و یا گرفتن رضایت برای اهدای اعضا قابل استفاده شروع می شود. به طور معمول ، تا زمانی که فرد قبلاً از دنیا نرفته است ، هیچ کاری انجام نمی شود ، اگر مرگ اجتناب ناپذیر باشد ، می توان برای تأیید رضایت و انجام آزمایشات پزشکی ساده کمی قبل ، برای یافتن یک گیرنده منطبق ، بررسی های را شروع کرد. تأیید مرگ به طور معمول توسط یک متخصص مغز و اعصاب (پزشکی متخصص در عملکرد مغز) انجام می شود که در تلاش های قبلی برای نجات جان بیمار نقش ندارد. این پزشک هیچ ارتباطی با روند پیوند ندارد. تأیید مرگ اغلب چندین بار انجام می شود ، تا پزشکان از هر گونه نشانه باقی مانده از زندگی یا مرگ ، هر چند کوچک ، مطمئن شوند. پس از مرگ ، بیمارستان ممکن است بدن را روی یک ونتیلاتور مکانیکی نگه دارد و از روش های دیگری برای نگه داشتن اندام در شرایط خوب استفاده کند. از اهدا کنندگان و خانواده های آنها هیچ هزینه ای در رابطه با هزینه ها دریافت نمی شود.
روند جراحی بستگی به اهدای اعضای بدن دارد. بعد از برداشتن اعضای بدن توسط جراحان ، آنها برای پیوند سریع ، سریعاً به گیرنده منتقل می شوند. بیشتر اعضای بدن فقط برای چند ساعت در خارج از بدن زنده می مانند ، بنابراین گیرندگان معمولاً در همان منطقه انتخاب می شوند. در مورد اهدا کننده مرده ، پس از برداشتن اعضای بدن ، بدن به طور معمول به حالت طبیعی ممکن ترمیم می شود ، به طوری که خانواده می توانند مراسم تشییع جنازه و یا سوزاندن یا دفن را انجام دهند.
31 اردیبهشت ماه در ایران روز " اهدا عضو " نامیده شده است
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.