30 شهریور 1395
گل¬های این گیاه دارای خواصی مشابه خشخاش هستند ولی فاقد اثر مخدر می باشند از این رو مصرف این گیاه به عنوان دارو ترجیح داده می شود
نام علمی: Papaver rhoeas L.
قسمت مورد استفاده: غنچه باز نشده، گلبرگ ها و دانه گیاه
اختصاصات گیاهشناسی:
گیاهی است علفی و یک ساله، اما به دلیل ریزش بذور فراوان آن معمولا همه ساله در همان محل هایی که قبلا وجود داشته است دوباره می روید.
گل های آن بسیار زیبا و تقریبا برای همگان قابل شناسایی هستند، گل ها به صورت تکی در قسمت انتهایی ساقه قرار می گیرند و دارای 4 گلبرگ بزرگ می باشند که دارای لکه های سیاه در قسمت پائین است. ارتفاع گیاه بین 20 تا 90 سانتی متر متغیر است. برگها شانه ای و دارای بریدگی های بسیار عمیق هستند به طوریکه قسمت های بریده پهنک تقریبا جدا از هم به نظر می رسند. برگ ها کرک دار هستند. به دلیل ریختن کاسبرگها بلافاصله پس از باز شدن گل ها، گلبرگ ها آسیب پذیر هستند و به سادگی می ریزند.
میوه این گیاه از نوع کپسول می باشد.
خواص داروئی:
گلهای این گیاه دارای خواصی مشابه خشخاش هستند ولی فاقد اثر مخدر می باشند از این رو مصرف این گیاه به عنوان دارو ترجیح داده می شود. این گیاه دارای اثرات خواب آور، آرام بخش، نرم کننده (ملین) ملایم و نرم کننده التهاب هاست. از گیاه در درمان بی خوابی، درمان بیماریهای ریوی از جمله آنژین، برونشیت، سرفههای مقاوم، آسم و سیاه سرفه به عنوان خلط آور و معرق استفاده می شود. در تب های دانه ای نیز اثر مسکن درد دارد. علاوه بر تمام موارد ذکر شده از این گیاه مخصوصا گلبرگهای آن در درمان گوش درد نیز استفاده می شده است.
مهندس میترا فرهنگ فر
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.