17 شهریور 1397
بخشی از نمونه های موزه غیر فابل جایگزین هستند و مهم ترین عنصری که غیر قابل جایگزینی خواهد بود، حافظه و خاطره ملی یک کشور است.دانشمندی می گوید: "ارزش میراث فرهنگی یک کشور چقدر است؟" و خود پاسخ می دهد "این فراتر از ارزش است."
تبریز امروز:
ماسک Tikuna طراحی شده توسط ژان باپتیست دبرت در سال های 1816 تا 1831 . این بخشی از مجموعه در موزه ملی برزیل بود و ممکن است توسط آتش از بین رفته باشد.
لوئیزا ! زنی که قیافه اش از روی اسکت او ( تصویر بالا ) ساخته شد! این اسکلت و بازسازی چهره لوئیزا در آتش سوزی از بین رفت!
دیوید ریش، یک متخصص ژنتیک در دانشکده پزشکی هاروارد گفت که وی تلاش کرده است تا به روش مناسب برای درک تخریب موزه ملی برزیل با آتش بپردازد.
او می گوید : در مقایسه با موزه ملی برزیل "به نظر می رسد که موزه هنر متروپولیتن سوخته باشد ."
لوئیزا یکی از قدیمی ترین بازمانده های فسیل انسانی در جهان و امریکای لاتین است؛ لوئیزا نه تنها به عنوان یک نمونه ، بلکه به عنوان یک منبع عظیم مطالعاتی در آتش سوزی ممکن است از بین رفته باشد، ارزش نمونه برای کسانی که اقوام را مطالعه می کنند ارزشمند است ، اما در مقایسه با محدوده وسیعی از موزه که یک گنج فرهنگی و علمی بود.ارزشی بی نهایت می یافت موزه های علمی نه تنها نمایش هایی از آنچه ما آموخته ایم، بلکه شانسی برای یادگیری بسیار بیشتر از مطالعه نمونه هایی که در آنجا ذخیره می شوند، فراهم می کنند.
فسیل لوئیزا، جمجمه یک زنی بود که 11،500 سال پیش در برزیل زندگی می کردند. این علم ارزشمند است نه فقط به خاطر آن است که کمیاب است ، بلکه به این دلیل که چقدر می توان گفت.
دکتر رایش متخصص در DNA انسانی باستان است، با استفاده از چنین مواد برای مطالعه مهاجرت گونه های انسان در اطراف این سیاره. او از بازیابی DNA از فسیل لوئیزا اطلاع نداشت. در حال حاضر در ایالات متحده DNA به اندازه كافي ذخيره شده از استخوانهايي كه در آمريكاي شمالي بيش از 1000 سال داشته باشند گزارش نشده است، فن آوري براي مطالعه جهش و دامنه DNA باستاني پيشرفت کرده است و نمونه اي مانند لوئیزا ممکن است اسرار ژنتيكي پنهان داشته باشد.
مایکل نواچک، یک دیرینه شناس در موزه تاریخ طبیعی ایالات متحده در نیویورک می گوید، موزه ها "ثبت ملموس ما از زندگی در زمین" را حفظ می کنند. او گفت مجموعه ای عالی، مانند زمین های جدید برای کشف، محل کشف دوباره را ایجاد می کنند، که در آن مطالعات جدید درباره اشیاء قدیمی، حقایق جدیدی را به دست می آورند.
بسیاری از مجموعه های موزه برزیل دارای شرایط انحصاری بودند، از جمله سنجاقک ها و سوسک. بخشی از مجموعه آن از گونه هایی بود که در هیچ موزه دیگر حفظ نشد.
یک اثر از ملات در موزه ملی برزیل در ریودو ژانیرو
مارکوس گویدوتی، یک متخصص برزیلی و محقق سابق موسسه اسمیتسونیان در واشنگتن می گوید احتمال دارد که در حدود یک چهارم کلوتایپ های برزیل، یا نمونه های منحصر به فردی که برای توصیف یک گونه استفاده می شود، در آتش گم شده باشد.
یک شهاب سنگ کنار یک درب که براثر این شهاب اتش گرفته در موزه ملی برزیل؛ این سنگ نمونه منحصر بفردی بود که خود از آتش جان سالم بدر برده بود!
یک فرد مومیایی شده که در یک غار در ایالت میناس گرایس برزیل در قرن نوزدهم یافت شد، و یک تابوت چوبی شامون-ام-سو مصری که ممکن است هر دو در آتش سوزی نابود شده باشند.
مومیایی هایی از مصر و جنوب امریکا و همچنین مصنوعات مصری، یکی دیگر از تخصص های موزه بودند.
اما دالتون دو سوزا آموریم، استاد زیست شناسی در دانشگاه سائوپولو می گوید: "مجموعه های انسان شناسی بدترین تلفات را دارا شدند." در میان آنها، انسان هایی بودند که نژاد انها کلا از بین رفته بودند و آنها تنها بازماندگان و آثار ملیت و خود بودند.
موزه شامل موارد بسیاری از آثار پرقیمت و ماسک های ساخته شده توسط بومیان آمریکای جنوبی بود.
مجموعه های فراوانی از کارهای پر و ماسک از بومیان آمریکای جنوبی نیز در آتش سوزی و همچنین سفال و مصنوعات از فرهنگی که هزاران سال طول می کشد که در امتداد حیات اجتماعی در کنار اقیانوس اطلس برزیل مجددا بوجود آیند.
کارلوس فاستو استاد انسان شناسی در دانشگاه ریودو ژنیرو اعتقاد دارد که در حالی که برخی از مجموعه های بیولوژیکی ممکن است دوباره پر شوند، این تاریخ فرهنگ برزیلی کاملا ازبین رفته است. او می گوید این خاطرات مادی تاریخ برزیل "بدون جایگزین " هستند.
دکتر آموریم نیز می گوید: "ارزش میراث فرهنگی یک کشور چقدر است؟" و خود پاسخ می دهد "این فراتر از ارزش است."
برگردان از نیویورک تایمز
کاوه وحیدی آذر
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.