16 شهریور 1402
زمانی سیلفیوم یکی از با ارزش ترین و مورد توجه ترین گیاهان بود. در غذا، عطرسازی، دارو برای تسکین دردهای معده و از بین بردن زگیل، به عنوان یک داروی مقوی قوی و یک گیاه ضد بارداری به همان اندازه قوی استفاده شده است. همین بس که نهال گیاه را به قیمت نقره ارزش گذاری می کردند. پلینی در اثر خود نوشت که امپراتور نرون آخرین ساقه سیلفیوم را خورد، اما همین چند سال پیش، پروفسور محمود میسکی، محقق گیاهان دارویی در دانشگاه استانبول، یک سیلفیوم گلدار را در نزدیکی کوه حسن در مرکز ترکیه کشف کرد. اگر یافته های پروفسور میسکا درست باشد، پس یک گیاه باستانی که تصور می شود منقرض شده است هنوز وجود دارد.
تبریز امروز:
زمانی سیلفیون (Ferula drudeana) یکی از با ارزش ترین و مورد توجه ترین گیاهان بود. در غذا، عطرسازی، دارو برای تسکین دردهای معده و از بین بردن زگیل، به عنوان یک داروی مقوی قوی و یک گیاه ضد بارداری به همان اندازه قوی استفاده شده است. همین بس که نهال گیاه را به قیمت نقره ارزش گذاری می کردند.
پلینی در اثر خود نوشت که امپراتور نرون آخرین ساقه سیلفیون را خورد، اما همین چند سال پیش، پروفسور محمود میسکی، محقق گیاهان دارویی در دانشگاه استانبول، یک Ferula drudeana گلدار را در نزدیکی کوه حسن در مرکز ترکیه کشف کرد.
اگر یافته های پروفسور میسکا درست باشد، پس یک گیاه باستانی که تصور می شود منقرض شده است هنوز وجود دارد.
***
Ferula drudeana گونهای از گیاهان گلدار از خانواده Apiaceae است که بومی منطقه کوههای توروس مرکزی ترکیه است. آن را به عنوان یک نامزد برای گیاه سیلفیوم افسانه ای دوران باستان پیشنهاد شده است..
توضیحات و اکولوژی
Ferula drudeana یک گیاه مونوکارپیک بلند از حدود یک متر تا 2.5 متر ارتفاع در زمان گلدهی است. دارای ریشه های انشعاب تنومندی شبیه به جینسنگ، به قطر 3-8 سانتی متر و با یقه فیبری متراکم است. یک ساقه شیاردار و ساقه های مخطط تنومند. برگهای قاعدهای شاخهای و برگهای کرفس مانند با غلاف قاعدهای محکم که ساقه را به هم چسبانده است. گلهای زرد در چترهای بزرگ تولید می شوند. و مریکارپ های کاغذی آن به شکل قلب های وارونه است.[2]
اولین بار توسط مهندس و گردآورنده گیاه شناسی آلمانی، Walter E. Siehe در اوایل قرن بیستم، [4] احتمالاً در شمال استان آدانا امروزی جمع آوری شد و به اشتباه Ferula ovina نامیده شد. بسته به تاریخ گردآوری، «آدانا» سیهه به جای استان ترکیه امروزی به ولایت آدانا در امپراتوری عثمانی اشاره می کرد و نوع محل او «بین فراش و جغالی» نیز به خوبی قابل حل نیست – احتمالاً اشاره به سابق دارد. روستای یونانی Pharasa (Φάρασα/Faraşa) که امروزه به نام Çamlıca و Yahyalı نامگذاری شده است. هر دو محل در ناحیه یحیالی، استان قیصری، در رودخانه زامانتی وسط قرار دارند.[5][3]
Siehe نمونه هایی را به موسسه گیاه شناسی Komarov در سنت پترزبورگ و به باغ گیاه شناسی سلطنتی در ادینبورگ ارسال کرد. در سال 1930، هنگام مطالعه نمونهها در هرباریوم لنینگراد، Evgenii Korovin این گیاه را به عنوان یک گونه جدید شناسایی کرد و نام آن را Ferula drudeana در مونوگرافی خود در سال 1947 از این جنس گذاشت. تا سال 2003، این گیاه تنها یک بار دیگر توسط میخائیل جورجویچ پیمنوف در سال 1996 در شمال ارسلانکوی در مرز بین استان های مرسین و کارامان جمع آوری شد. از آن نمونه کاریوتیپ آن 22=2n تعیین شد. سیهه زمانی در Fındıkpınarı، تنها در 25 کیلومتری جنوب غربی محل Pimenov زندگی می کرد، و محله مرموز او ممکن است به برخی از روستاها اشاره داشته باشد، از زمان تغییر نام، در این منطقه. با این حال، جستجوهای بعدی نتوانست این گیاه را در منطقه Arslanköy-Fındıkpınarı پیدا کند. در سال 2003، سرانجام جمعیتی در امتداد جاده چاملیجا-یحیالی، در 10 کیلومتری یا کمتر از محله نوع فرضی سیهه قرار گرفتند. اگرچه تعداد آنها کم است، بنابراین مکان های ثبت شده محدوده ای را در امتداد یک سوم جنوبی مورب آناتولی در سراسر رشته های بولکار، تاهتالی و احتمالاً آلاداغلار در کوه های توروس مرکزی مشخص می کنند، اگرچه به نظر می رسد این گونه نادر و محلی است و در معرض خطر قرار دارد. جمع آوری و چرای احتمالاً ناپایدار.[5][3]
در زیستگاه بومی خود، F.drudeana در حدود 1500 متر AMSL در خاک های گچی سنگی رشد می کند، و احتمالاً در بالاترین محدوده قرار دارد - نمونه پیمنوف در حدود 2300-2350 متر AMSL جمع آوری شد. سایر گیاهان ضبط شده در زیستگاه آن عمدتاً لامیاکیا (Marrubium cephalanthum ، Nepeta Caesarea ، Salvia Heldreichiana ، Scutellaria Orientalis subsp. pinnatifida و stachys sparsipilosa) و برخی از campanulaceae (Asyneuma asseoseahihihemihihe ، campanaxiaide ، campanaxiaide ، campanaxiaide ، campanaumaide ، campanulaceae) uechtritzii و Tordylium elegans، جو دیواره همه جا حاضر (Hordeum murinum) و برخی از گیاهان علفی دیگر (Alkanna kotschyana، Dianthus strictus var. subenervis، Iberis aucheri [نیاز به تأیید]، Psephellus huber-morathii، و Hypericacum و Veragalus ناشناس ). درختچه ها و درختان در رویشگاه به عنوان Quercus cerris var ثبت شد. cerris، Paliurus spina-christi، و Pistacia terebinthus subsp. تربینتوس اینکه آیا Ferula drudeana نیز در جنگل گسترده محلی Pinus brutia قرار دارد، هنوز مشخص نیست. بالغ شدن آن حداقل ده سال طول می کشد، پس از یک بار گلدهی می میرد و برای جوانه زدن نیاز به طبقه بندی سرد دارد که کشت و تکثیر آن را کاملاً سخت می کند و در برابر استفاده ناپایدار در طبیعت آسیب پذیر می شود. بنابراین احتمالاً این گونه بهعنوان در معرض خطر بحرانی رتبهبندی میشود.[2][5]
فرضیه سیلفیم
در سال 1983 محمود میسکی شروع به تحقیق در مورد این گیاه در طبیعت کوه حسن کرد و در سال 2021 مقاله ای در گیاهان منتشر کرد، [3] که Ferula drudeana را با سیلفیوم مقایسه کرد و آن را به عنوان گونه های بالقوه سیلفیوم پیشنهاد کرد.[2] با این حال، یک مطالعه قبلی [6] قبلا F. drudeana را به عنوان یک گونه بومی محدود به محدوده کوچکی در استانهای آدانا و کایسری ترکیه، و از فرولای آسیای مرکزی، بدون هیچ ارتباطی با شمال آفریقا، شناسایی کرده بود. بلکه تمام فرولاهای منطقه اخیر که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته اند متعلق به آن هستند
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.