خبر های ویژه
6 آبان 1400
آواز آهیل ،اوریول طلایی اوراسیا
پرنده زرین مینیاتوری
آهیل همان اوریول یا پری شاهرخ است که زیستگاه هایش را در ایران نابود کرده اند آهیل یا پری شاهرخ و یا اوریول طلایی اوراسیا یا اوریول طلایی، تنها عضو خانواده پرندگان گذرگاهی از خانواده اوریول های دنیای قدیم است که در مناطق معتدل نیمکره شمالی تولیدمثل می کند. این یک مهاجر تابستانی در اروپا و غرب آسیا است و فصل زمستان را در مرکز و جنوب آفریقا می گذراند. اوریول های طلایی محدوده بسیار وسیعی با جمعیت های زیادی دارند که ظاهراً پایدار هستند. بنابراین، آنها به عنوان کمترین نگرانی توسط موسسه ی حیات پرندگان ارزیابی می شوند.
تبریز امروز:
آهیل یا پری شاهرخ و یا اوریول طلایی اوراسیا (Oriolus oriolus) یا اوریول طلایی، تنها عضو خانواده پرندگان گذرگاهی از خانواده اوریول های دنیای قدیم است که در مناطق معتدل نیمکره شمالی تولیدمثل می کند. این یک مهاجر تابستانی در اروپا و غرب آسیا است و فصل زمستان را در مرکز و جنوب آفریقا می گذراند.
اوریول های طلایی محدوده بسیار وسیعی با جمعیت های زیادی دارند که ظاهراً پایدار هستند. بنابراین، آنها به عنوان کمترین نگرانی توسط موسسه ی حیات پرندگان ارزیابی می شوند.
اوریول طلایی اوراسیا توسط طبیعت‌شناس سوئدی کارل لینه در سال 1758 در ویرایش دهم سیستم طبیعی خود توصیف شد و نام دوجمله‌ای Coracias oriolus به آن داده شد. اوریول طلایی اوراسیا و اوریول طلایی هندی قبلاً به‌عنوان گونه‌های همجنس در نظر گرفته می‌شدند، اما در سال 2005 توسط پرنده‌شناسان پاملا راسموسن و جان اندرتون در اولین نسخه از پرندگان آسیای جنوبی به عنوان گونه‌های جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. حمایت از این تقسیم توسط یک مطالعه فیلوژنتیک مولکولی که در سال 2010 منتشر شد، ارائه شد، و اکثر پرنده شناسان در حال حاضر با گلدن اوریول هندی به عنوان یک گونه جداگانه برخورد می کنند. نام های جایگزین برای اوریول طلایی اوراسیا شامل اوریول طلایی اروپایی و اوریول طلایی اوراسیا غربی است. گونه یکنواخت است.
نام "oriole" اولین بار در قرن 18 استفاده شد و اقتباسی از نام علمی لاتین جنس است که از لاتین کلاسیک "aureolus" به معنای طلایی گرفته شده است. اشکال مختلف «اوریول» در زبان‌های رومی از قرن دوازدهم و سیزدهم وجود داشته است. آلبرتوس مگنوس در حدود سال 1250 از شکل لاتین oriolus استفاده کرد و به اشتباه اعلام کرد که به دلیل آواز اوریول طلایی، آنوماتوپوییک است. در انگلستان قرون وسطی نام آن، که از این آهنگ گرفته شده بود، woodwele بود.
پرنده نر در پرهای سیاه و زرد معمولی چشمگیر است، اما ماده پرنده سبز رنگی است. اوریول ها خجالتی هستند، و حتی نر در برگ های زرد و سبز تاج پوشش به طور قابل ملاحظه ای به سختی دیده می شود. در هنگام پرواز تا حدودی شبیه برفک، قوی و مستقیم با مقداری فرورفتگی های کم عمق در فواصل طولانی تر به نظر می رسند. اوریول های دنیای جدید از نظر ظاهری شبیه به Oriolidae هستند، اما icterids هستند و با پرندگان دنیای قدیم ارتباطی ندارند.
نر اوریول طلایی هندی (Oriolus) دارای خط چشم سیاهی است که در پشت چشم امتداد می یابد، دارای منقار قرمز بلندتر و کم رنگ تر است و رنگ زرد بیشتری در پر و بال دارد.
صدای آنها صدای جیغی است مانند جی، اما آهنگ زیبای فلوتی weela-wee-ooo یا or-iii-ole است که آن را می خواند.
محدوده زادآوری این گونه از غرب اروپا و شرق اسکاندیناوی تا چین را در بر می گیرد. آنها در مرکز و جنوب آفریقا زمستان می گذرانند. آنها عموماً در طول شب مهاجرت می کنند، اما در کوچ بهاره ممکن است در روز سفر کنند. در طول مهاجرت پاییزی آنها از طریق مدیترانه شرقی مهاجرت می کنند و در آنجا از میوه تغذیه می کنند. به همین دلیل اغلب در این منطقه آفت محسوب می شوند.
گرچه اوریول های طلایی اوراسیا ساکن نیستند، اما به طور منظم به عنوان مهاجر گذرگاه تابستانی در بریتانیای کبیر ثبت می شوند و به تعداد کمی در سواحل جنوبی انگلستان و در شرق آنگلیا دیده می شوند. به طور متوسط سالانه حدود 85 پرنده در بریتانیای کبیر ثبت می شود.
اوریول طلایی اوراسیا در طیف وسیعی از زیستگاه ها زندگی می کند. در اروپای غربی، جنگل‌ها و مزارع پهن برگ، درختان، جنگل‌های رودخانه‌ای، باغ‌ها، باغ‌های بزرگ را ترجیح می‌دهند. در اروپای شرقی ممکن است در جنگل های پیوسته تر و همچنین جنگل های مختلط یا مخروطی زندگی کنند. آنها به طور کلی از زیستگاه های بدون درخت اجتناب می کنند اما ممکن است در آنجا علوفه کنند. آنها در زیستگاه زمستانی خود در جنگل های نیمه خشک تا مرطوب، جنگل های بلند، جنگل های رودخانه ای، موزاییک جنگلی/ساوانا و ساوانا یافت می شوند. اوریول طلایی اوراسیا ممکن است تا 2 یا 3 سالگی تولید مثل را به تعویق بیندازد. نرها معمولا چند روز قبل از ماده ها به منطقه تولید مثل می رسند. وفاداری به یک قلمرو یا حتی به یک مکان لانه خاص نشان می دهد که ممکن است پیوند از یک فصل تولید مثل به فصل دیگر ادامه یابد. لانه در بالای درخت به سمت لبه تاج قرار می گیرد. لانه عمیق فنجانی در زیر یک چنگال افقی از شاخه های نازک آویزان شده است. توسط ماده ساخته می شود، اما نر گاهی اوقات مقداری از مواد را جمع می کند. لانه توسط الیاف گیاهی به طول تا 40 سانتی متر در جای خود نگه داشته می شود و با چمن ریز، پر و پشم پوشیده شده است. معمولا بین 3 تا 5 تخم است. اینها در فواصل روزانه در اوایل صبح گذاشته می شوند. تخم ها به طور متوسط 30.4 میلی متر × 21.3 میلی متر با وزن محاسبه شده 7.3 گرم هستند. آنها می توانند سفید، کرم یا صورتی کم رنگ باشند و با علائم سیاه تزئین شده اند که گاهی اوقات در انتهای بزرگتر متمرکز می شوند. تخم ها عمدتا توسط ماده انکوبه می شوند، اما نر برای دوره های کوتاهی جوجه کشی می کند تا ماده بتواند تغذیه کند. تخم ها پس از 16-17 روز از تخم خارج می شوند. بچه ها توسط هر دو والد تغذیه می شوند اما بیشتر توسط ماده پرورش می یابند. پرنده جوان پس از 16-17 روز پرش می کند.
بزرگترین سن ثبت شده برای یک اوریول طلایی اوراسیا 10 سال و 1 ماه برای یک مرد است که در سال 1986 در لینکلن شایر حلقه زده شد و در سال 1996 زنده در کمبریج شایر دیده شد.
تغذیه
آنها از حشرات و میوه ها تغذیه می کنند و از منقار برای بیرون آوردن حشرات از شکاف ها استفاده می کنند
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت