4 مهر 1403
ایجاد کشور اسرائیل در سال 1948 با نکبه یا "فاجعه" برای فلسطینیان همراه بود. در دردهای تولد خشونت آمیز یک دولت یهودی در سرزمینی که در میان دیگران ساکنان آن جمعیت عرب با پیوندهای عمیق اجدادی با روستاها بودند، بیش از 750000 فلسطینی اخراج یا فرار کردند. بسیاری از پناهندگان وارد لبنان شدند، جایی که در سال 1964 سازمان آزادیبخش فلسطین متولد شد. تا اواسط دهه 1970، گروه مقاومت مسلح بیش از 20000 جنگجو را استخدام و آموزش داده بود که به طور فعال در حمله به اسرائیل از خاک لبنان شرکت داشتند. در سال 1982، لبنان هفت سال از جنگ داخلی خود با خشونت بین مسیحیان لبنانی و مسلمانان لبنانی و فلسطینی شروع شده بود. در 6 ژوئن 1982، وزیر دفاع اسرائیل، آریل شارون، رهبر آینده این کشور، عملیات صلح برای الجلیل را آغاز کرد و با هدف از بین بردن سازمان آزادیبخش فلسطین به لبنان حمله کرد. بیش از 40000 سرباز اسرائیلی با صدها تانک از سه نقطه وارد لبنان شدند: از طریق زمینی از مرز جنوب لبنان. از طریق دریا از ساحل صیدا؛ و از طریق هوا در حالی که نیروهای اسرائیلی دره بقاع، بیروت و اردوگاه های آوارگان فلسطینی آن را بمباران کردند. بیروت دو ماه در محاصره بود و آب و برق قطع شده بود. در نتیجه بمباران شدید و عدم دسترسی به نیازهای اولیه، حدود 19000 غیرنظامی لبنانی، سوری و فلسطینی و رزمنده جان باختند که از این تعداد 5500 غیرنظامی از بیروت غربی بودند. مقامات لبنانی از ایالات متحده، فرانسه، ایتالیا و بریتانیا درخواست کمک کردند. این کشورها نیروی حافظ صلح چند ملیتی را تشکیل دادند که برای بازگرداندن صلح در لبنان، کمک به نیروهای مسلح لبنان و تخلیه جنگجویان سازمان آزادیبخش فلسطین به تونس طراحی شده بود. تا اوت 1982، نیروهای چند ملیتی با موفقیت جنگنده های سازمان آزادیبخش فلسطین را جابجا کردند و شروع به خروج از لبنان کردند. با این حال، با شعله ور شدن خشونت، آنها به عقب فراخوانده شدند. پس از ترور بشیر جمیل، رئیس جمهور منتخب لبنان در 14 سپتامبر 1982، شبه نظامیان مسیحی فالانژیست وارد دو اردوگاه آوارگان فلسطینی صبرا و شتیلا شدند و بیش از 2000 غیرنظامی فلسطینی را کشتند. دولت اسرائیل بعداً کمیسیون تحقیق کاهان را برای بررسی قتلها تشکیل داد که به این نتیجه رسید که اسرائیل به طور غیرمستقیم مسئول این قتل عام است.
تبریز امروز:
هزاران خانواده لبنانی در بحبوحه تشدید تنش ها و بمباران اسرائیل که تاکنون صدها کشته برجای گذاشته از جنوب کشور فرار کرده اند.
ترس آنها که توسط بسیاری از ناظران این حملات تکرار شده است، این است که اسرائیل حملات هوایی را با چیزی همراه کند که می تواند عواقب بسیار بدتری داشته باشد: تهاجم زمینی به جنوب لبنان.
منطقی پشت چنین اقدامی، از دیدگاه دولت اسرائیل، این است که یک حمله زمینی ممکن است بهترین فرصت برای راندن مبارزان حزب الله به آن سوی رودخانه لیتانی در وسط کشور باشد. این امر به هدف جنگی اسرائیل برای تامین امنیت مرزهای شمالی خود و اجازه دادن به حدود 60000 نفر از ساکنانی که مجبور به فرار از شمال اسرائیل شده اند، می رسد تا به خانه های خود بازگردند.
صرف نظر از انگیزه، تهاجم زمینی و اشغال احتمالی بیش از حدس و گمان وحشیانه است. اسرائیل هزاران سرباز را در نزدیکی مرز لبنان برای چنین احتمالی در حالت آماده باش قرار داده است.
همچنین چنین حرکتی بدون سابقه نیست.
به عنوان یک محقق تاریخ لبنان، می دانم که اسرائیل و لبنان قبلاً در اینجا بوده اند. در سال 1982، اسرائیل در میانه جنگ داخلی لبنان به لبنان حمله کرد و پایتخت بیروت را محاصره کرد. نتایج برای کل منطقه فاجعه بار بود. نه تنها تهاجم زمینی منجر به کشته شدن هزاران غیرنظامی شد، بلکه اشغال لبنان یک کشور از قبل شکننده را در هرج و مرج پایدار سیاسی و اقتصادی فرو برد و منجر به تولد حزب الله شد، همان گروهی که امروز شمال اسرائیل را تهدید می کند.
پناهگاه و مقاومت مسلحانه
تهاجم اسرائیل به لبنان در ژوئن 1982، درست مانند جنگ امروز بین حزب الله و اسرائیل ریشه در مناقشه فلسطین و اسرائیل داشت.
ایجاد کشور اسرائیل در سال 1948 با نکبه یا "فاجعه" برای فلسطینیان همراه بود. در دردهای تولد خشونت آمیز یک دولت یهودی در سرزمینی که در میان دیگران ساکنان آن جمعیت عرب با پیوندهای عمیق اجدادی با روستاها بودند، بیش از 750000 فلسطینی اخراج یا فرار کردند.
بسیاری از پناهندگان وارد لبنان شدند، جایی که در سال 1964 سازمان آزادیبخش فلسطین متولد شد. تا اواسط دهه 1970، گروه مقاومت مسلح بیش از 20000 جنگجو را استخدام و آموزش داده بود که به طور فعال در حمله به اسرائیل از خاک لبنان شرکت داشتند.
در سال 1982، لبنان هفت سال از جنگ داخلی خود با خشونت بین مسیحیان لبنانی و مسلمانان لبنانی و فلسطینی شروع شده بود. در 6 ژوئن 1982، وزیر دفاع اسرائیل، آریل شارون، رهبر آینده این کشور، عملیات صلح برای الجلیل را آغاز کرد و با هدف از بین بردن سازمان آزادیبخش فلسطین به لبنان حمله کرد.
بیش از 40000 سرباز اسرائیلی با صدها تانک از سه نقطه وارد لبنان شدند: از طریق زمینی از مرز جنوب لبنان. از طریق دریا از ساحل صیدا؛ و از طریق هوا در حالی که نیروهای اسرائیلی دره بقاع، بیروت و اردوگاه های آوارگان فلسطینی آن را بمباران کردند.
بیروت دو ماه در محاصره بود و آب و برق قطع شده بود. در نتیجه بمباران شدید و عدم دسترسی به نیازهای اولیه، حدود 19000 غیرنظامی لبنانی، سوری و فلسطینی و رزمنده جان باختند که از این تعداد 5500 غیرنظامی از بیروت غربی بودند.
مقامات لبنانی از ایالات متحده، فرانسه، ایتالیا و بریتانیا درخواست کمک کردند. این کشورها نیروی حافظ صلح چند ملیتی را تشکیل دادند که برای بازگرداندن صلح در لبنان، کمک به نیروهای مسلح لبنان و تخلیه جنگجویان سازمان آزادیبخش فلسطین به تونس طراحی شده بود.
تا اگوست 1982، نیروهای چند ملیتی با موفقیت جنگنده های سازمان آزادیبخش فلسطین را جابجا کردند و شروع به خروج از لبنان کردند. با این حال، با شعله ور شدن خشونت، آنها به عقب فراخوانده شدند.
پس از ترور بشیر جمیل، رئیس جمهور منتخب لبنان در 14 سپتامبر 1982، شبه نظامیان مسیحی فالانژیست وارد دو اردوگاه آوارگان فلسطینی صبرا و شتیلا شدند و بیش از 2000 غیرنظامی فلسطینی را کشتند. دولت اسرائیل بعداً کمیسیون تحقیق کاهان را برای بررسی قتلها تشکیل داد که به این نتیجه رسید که اسرائیل به طور غیرمستقیم مسئول این قتل عام است.
قربانیان قتل عام در صبرا و شتیلا در سال 1982.
تولد حزب الله
همه این تاریخ همچنان با وضعیت کنونی منطقه مرتبط است. تهاجم و اشغال اسرائیل به لبنان، محاصره بیروت و کشتارهای پس از آن، همگی به تولد حزب الله منجر شد.
در حالی که اعضای جامعه به حاشیه رانده شده شیعی لبنان در جنوب مدتها به دنبال بسیج از طریق احزاب سیاسی پان عرب و شبه نظامیان بودند، تهاجم اسرائیل بود که اعضای جامعه را برای ایجاد حزب الله در نهایت در سال 1985 تشویق کرد. ایهود باراک در مصاحبه ای در سال 2006 خاطرنشان کرد: "حضور ما در آنجا بود که حزب الله را ایجاد کرد."
تهاجم اسرائیل همچنین روابط لبنان با غرب را تیره کرد. بسیاری از مسلمانان لبنانی و فلسطینی نیروی چندملیتی - به ویژه ایالات متحده - را شکست خورده و حتی شریک جرم اسرائیل می دانستند.
از سال 1982 به بعد، آمریکایی ها و دیگر غربی ها هدف قرار گرفتند. در دهه بعد، بیش از 80 آمریکایی و اروپایی توسط مبارزان حزب الله به گروگان گرفته شدند. برخی از آنها ماه ها شکنجه شدند. دیگران در بازداشت جان باختند.
و در 23 اکتبر 1983، یک حمله تروریستی پادگان آمریکایی در بیروت را هدف گرفت و بیش از 300 نفر از جمله 220 تفنگدار دریایی، 18 ملوان و سه سرباز را کشت. دقایقی بعد در دومین حمله انتحاری 58 چترباز فرانسوی کشته شدند. جهاد اسلامی مسئولیت این دو حمله را بر عهده گرفت. گمان می رود برخی از اعضای آن از جمله کسانی باشند که رسما حزب الله را در فوریه 1985 تأسیس کردند.
کمک به جذب نیرو در حزب الله
تهاجم اسرائیل به لبنان در سال 1982 نتوانست به اهداف خود مبنی بر جلوگیری از حملات جنوب لبنان به اسرائیل دست یابد. در غیر این صورت، با برانگیختن بسیاری از لبنانی ها علیه اسرائیل و ایجاد شرایطی که حزب الله می تواند در آن عضوگیری کند، نتیجه معکوس داشت.
اگرچه اسرائیل در اگوست 1982 از بیروت عقب نشینی کرد، اما تا سال 2000 به اشغال جنوب لبنان ادامه داد. در آن دوره به طور غیرقانونی بسیاری از لبنانی ها را مظنون به مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل بازداشت کرد. برخی بدون اتهام در شرایط غیرانسانی بازداشت شدند، در حالی که برخی دیگر به طور غیرقانونی به اسرائیل منتقل شدند.
آوار در محل حمله شبانه اسرائیل در روستای اکبیه در جنوب لبنان در 24 سپتامبر 2024. محمود زیات/ خبرگزاری فرانسه از طریق گتی ایماژ
با چنین پسزمینهای، مشروعیت حزبالله در چشم بسیاری از لبنانیها افزایش یافت – و حمایت آن نیز افزایش یافت. به طوری که در سال 1989، در پایان جنگ داخلی لبنان، مقامات قراردادی را امضا کردند که اگرچه مستقیماً به حزب الله اشاره نمی کرد، اما حق لبنان برای مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل در جنوب را تأیید کرد.
این بند توسط حزب الله به مشروعیت بخشیدن به مبارزه مسلحانه علیه اشغالگری تعبیر شد.
پس از پایان اشغال در سال 2000، حزبالله مجبور شد نقش خود را دوباره ابداع کند و ادعا کند که تا زمان آزادسازی مزارع مورد مناقشه شبعا، بلندیهای جولان و فلسطین اشغالی به جنگ علیه اسرائیل ادامه خواهد داد.
در سال 2006، حزب الله برای اولین بار وارد خاک اسرائیل شد و سه سرباز را کشت و دو سرباز را ربود و در ازای آن خواستار آزادی اسرای لبنانی شد. در اقدامی تلافی جویانه، نیروهای دفاعی اسرائیل از طریق هوا، دریا و زمین به لبنان حمله کردند و نیروهای زمینی اسرائیل وارد لبنان شدند و تعدادی عملیات را در خاک لبنان انجام دادند. جنگ بعدی چنین مبادله اسیری را نداشت، اما منجر به کشته شدن حدود 1100 غیرنظامی لبنانی و 120 اسرائیلی، عمدتاً سرباز، شد.
تکرار تاریخ؟
تا زمانی که حماس در 7 اکتبر 2023 به اسرائیل حمله کرد، این امید وجود داشت که دهه ها خصومت بین لبنان و اسرائیل در آستانه چرخش باشد. در اکتبر 2022، لبنان و اسرائیل توافقنامه مرزی دریایی را با میانجیگری ایالات متحده امضا کردند که به عنوان آغاز عادی سازی روابط بین دو کشور از نظر فنی در حال جنگ تفسیر می شود.
اما وسعت بحران انسانی در غزه و سلسله حوادثی که در لبنان به وقوع پیوست، فعلاً به چنین امیدهایی پایان داده است. وعده همبستگی حزبالله با حماس منجر به یک سلسله حملات متوالی با اسرائیل شده است که در سال گذشته تشدید شده است.
حمله با استفاده از پیجرهای بمب گذاری شده که مبارزان حزب الله را هدف قرار داد و چندین غیرنظامی را در سراسر لبنان در 17 سپتامبر 2024 کشت، زنجیره ای از حوادث را به راه انداخت که اکنون شاهد کشته شدن نزدیک به 500 لبنانی بوده و حزب الله دامنه جغرافیایی حملات موشکی خود را در این کشور گسترش داده است. اسرائیل موشک های بالستیک دوربرد آن می تواند به 250-300 کیلومتر (155-186 مایل) برسد و به حیفا و پایگاه هوایی رامات دیوید شهر رسیده است.
گام بعدی در این تشدید مرگبار می تواند تهاجم زمینی باشد. اما در سال 1982، چنین عملیاتی تنها به نتایج فاجعهباری برای همگان منجر شد - و شرایط را برای چندین دهه خصومت در سراسر مرز لبنان و اسرائیل فراهم کرد. حمله مشابه امروز تقریباً قطعاً نتایج مشابهی خواهد داشت - به ویژه برای مردم لبنان.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.