خبر های ویژه
26 مهر 1404
«امید در میان ویرانه ها»: کارگران فرهنگی غزه درباره بازسازی پس از آتش بس
همزمان با تثبیت آتش بس میان اسرائیل و حماس، اهالی غزه شروع به تمرکز بر بازسازی خانه ها و میراث فرهنگی خود کردند
برای فارغ التحصیل امیدوار باستانشناسی، یاسین، بازسازی غزه فراتر از سازه های فیزیکی است. او میگوید: «وقتی از بازسازی صحبت میکنم، منظورم فقط سنگ و سیمان نیست، منظورم بازسازی انسان است. زیرا آنچه در درون مردم نابود شده، ممکن است سختتر از دیوارهایی که فرو ریخته اند، قابل تعمیر باشد.»
تبریز امروز:
نویسنده: ساروی گرانپایه
[توضیح تصاویر: چپ: الکرامه، محله لینا ماجد یاسین در غزه، گرفته شده درطی آتش بس ژانویه ۲۰۲۵ اسرائیل و حماس - راست: چادری که یاسین و خانوادهاش در حال حاضر در آن زندگی میکنند
منبع: لینا ماجد یاسین]
«این درست است که آسمان آرامتر شده، اما در زیر آن آرامش، روح های زخم خورده و شهرهایی که به تلی از ویرانه تبدیل شدهاند، قرار دارند.» اینها را «لینا ماجد یاسین»، یک فارغ التحصیل ۲۴ ساله باستانشناسی از داخل چادرش در غزه به روزنامه The Art Newspaper میگوید. «من واقعاً امیدوارم که این آتش بس پایدار بماند، زیرا ما از اینکه مجبوریم هر بار زندگی خود را از صفر شروع کنیم، خسته ایم. اما من در عین حال واقع بین هم هستم.»
پس از شش ماه بمباران بی امان اسرائیل و یک تهاجم زمینی به شهر غزه که صدها هزار فلسطینی را آواره کرد، آخرین آتش بس در غزه به تدریج در حال تثبیت است. در فاز اول این آتش بس در روز دوشنبه، حماس تمام ۲۰ گروگان اسرائیلی زنده در غزه را آزاد کرد و اسرائیل نیز نزدیک به ۲۰۰۰ فلسطینی را آزاد کرد. اسرائیل هنوز بر بیش از نیمی از غزه کنترل دارد و مناطق وسیعی برای فلسطینی ها غیرقابل دسترس باقی مانده است.
اکنون، حتی در حالی که اسرائیل و حماس یکدیگر را به نقض آتش بس متهم میکنند و هیچ جدول زمانی واضحی برای خروج کامل اسرائیل وجود ندارد، یاسین یکی از بسیاری از فلسطینی هایی است که شروع به در نظر گرفتن وظیفه عظیم بازسازی زندگیهای خود کرده اند. در میان ویرانه ها، عدم اطمینان و هرج و مرج، امیدواری محتاطانه ای در حال ظهور است.
تحصیل در میان ویرانی
یاسین در سال آخر تحصیل خود در دانشگاه اسلامی غزه بود که جنگ در اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد. جنگ تحصیلات او را متوقف کرد، خانه اش را نابود کرد و دنیایش را زیر و رو کرد.
یک سال پس از شروع جنگ، دوره تحصیلی او به صورت آنلاین از سر گرفته شد. او در میانه آوارگی، بمبارانها و اتصالات نامنظم اینترنتی که حتی کارهای ساده ای مانند ارسال تکالیف را دلسردکننده می کرد، به تحصیل ادامه داد. با وجود همه دردسرها ، او تابستان امسال مدرک خود را گرفت.
اکنون مشتاق است تا با خانوادهاش به محله قدیمی خود در منطقه الکرامه غزه بازگردد، اما مطمئن نیست که چه زمانی این امکان فراهم خواهد شد. این منطقه عمدتاً نابود شده، فاقد نیازهای اولیه است و به دلیل وجود مهمات منفجرنشده همچنان خطرناک باقی مانده است.
یاسین میگوید: «بازگشت فقط بازدید از یک مکان نیست - تلاشی برای بازپسگیری بخشی از زندگی و خاطرات من است که در میان آوارها به دام افتاده اند. هر گوشه از آن خیابان ها داستانی را با خود حمل میکند، و هر سنگ مرا به آنچه از دست دادهایم و آنچه که هنوز امید داریم روزی بازسازی کنیم، یادآوری می کند.»
با توجه به اینکه دانشگاه او نیز به شدت آسیب دیده، یاسین مطمئن نیست چه زمانی میتواند رویای تحصیل حضوری برای مقطع کارشناسی ارشد را دنبال کند، و حتی در نظر دارد برای توسعه مهارت هایش و کمک به محافظت از میراث غزه به خارج از کشور برود. او میگوید: «برای من، آموزش یک کالای لوکس نیست؛ این امیدی است که من در حالی که زندگی ام را پس از همه چیزهایی که از دست داده ایم بازسازی میکنم، به آن چنگ میزنم.»
«برنامه های من اکنون ساده اما محکم است: یاد بگیرم، بنویسم و چهره واقعی غزه را به جهان نشان دهم، غزه ای که با وجود ویرانی، هنوز با زندگی و با مردمی که در میان ویرانه ها امید می کارند، می تپد.»
هزینه بازسازی
در جای دیگر، در دیرالبلح، «ماجد شلال» از زمان شکست آتش بس قبلی در ماه مارس، در یک چادر همراه با خانواده اش زندگی می کند. این هنرمند، پدر و پدربزرگ، از بنیانگذاران «شَبابیِک» است، یکی از مراکز کلیدی هنرهای تجسمی در غزه که در سال ۲۰۲۴ به طور کامل توسط نیروهای اسرائیلی نابود شد.
مانند یاسین، شلال هنوز به خانه اش بازنگشته است و برنامه ریزی برای آینده دلهره آور حس می شود. دیگرانی که از محله او در منطقه الرمال غزه بازدید کردهاند، از خسارات گسترده و محیط غیرقابل سکونت گزارش داده اند. او میگوید: «وقتی آب، برق و اینترنت وجود داشته باشد، خواهم رفت»، اگرچه اعتراف میکند که با نزدیک شدن زمستان و مواجهه با فصلی دیگر بدون سرپناه مناسب، نگران است.
شلال همه چیز را از دست داده است: خانه اش، نقاشی ها، عکس ها، محل کارش و حتی لپتاپی که حاوی آرشیوها و اسناد مهمش بود. او توضیح میدهد: «هنوز برنامه مشخصی وجود ندارد. احساسات ترکیب یافته است و اوضاع اکنون کاملاً متفاوت است. شهر حتی بیشتر از قبل آسیب دیده شده است.»
او اعتراف میکند که اگرچه اکنون که بمباران ها متوقف شده بهتر میخوابد، اما استراحت هنوز متناوب است. میگوید: «یک ترس ناآشنایی وجود دارد. من دارم سعی میکنم بعد از دو سال جنگ، خودم را قانع کنم که واقعاً تمام شده است.»
این هنرمند کهنه کار میگوید بازسازی در تمام زمینه ها باید اولویت اصلی باشد تا مردم بتوانند به خانه های خود بازگردند و ثبات را دوباره به دست آورند. او میگوید: «مردم محله های خود را دوست دارند زیرا با آنها آشنا هستند و بازسازی برای ازسرگیری زندگی عادی، برای بازگشت کودکان به مدرسه، برای بازگشایی بیمارستانها و دانشگاهها و برای ازسرگیری زندگی روزمره ضروری است.»
شلال در طول جنگ به برگزاری کارگاههای هنری برای کودکان ادامه داد، اما شک دارد که شَبابیِک به این زودیها بازسازی شود. او میگوید: «به پول زیادی نیاز دارد و در حال حاضر، با توجه به اینکه کشور نیاز دارد پس ازبازسازی ویرانی بهبود یابد، دشوار است.»
یک برنامه برای میراث
در فوریه ۲۰۲۵، گزارش «ارزیابی اولیه سریع خسارات و نیازها»ی بانک جهانی برآورد کرد که نزدیک به ۵۵ درصد از سایتهای میراثی در غزه آسیب دیده یا تخریب شده اند. این سازمان تخمین میزند که بهبودی و بازسازی حدود ۱۹۲ میلیون دلار هزینه خواهد داشت که ۴۸ میلیون دلار برای نیازهای فوری و کوتاه مدت نیازمند است.
«جهاد یاسین»، مدیرکل حفاری ها و موزه ها در وزارت گردشگری و عتیقه جات فلسطین به The Art Newspaper میگوید که این وزارتخانه قبلاً در هفته های اخیر جلساتی با بانک جهانی و دیگر مشارکت کنندگان برای برنامه ریزی بازسازی میراث در غزه برگزار کرده است.
یاسین میگوید: «ما یک برنامه ریزی کرده ایم و اولویت ها را تعیین کرده ایم. ما برای شروع کار در غزه آماده هستیم.» او خاطرنشان میکند که همه هماهنگی های بازسازی از طریق وزارت برنامه ریزی و همکاری های بین المللی فلسطین انجام میشود. او اضافه میکند که برنامه ریزی چند هفته پیش آغاز شد تا پاسخ سریعی در شرایطی که زمان اجازه دهد امکان پذیر شود.
اولین قدم وزارت، به روزرسانی ارزیابی اولیه خسارات آن خواهد بود که در طی آخرین آتش بس با بودجه شورای بریتانیا ایجاد شد، و سپس آغاز کارهای حفاظت اضطراری. با این حال، یاسین خاطرنشان میکند که او و تیمش ابتدا مطمئن خواهند شد که کارکنان در محل، که بسیاری از آنها آواره شده اند و همه چیز، از جمله عزیزانشان را از دست داده اند، دوباره اسکان داده شوند .
او تأیید میکند که کار حفاظت بر روی خرابه های صومعه سنت هیلاریون (قرن چهارم میلادی)، که یکی از اولین سایت های صومعه در خاورمیانه است، در میان اولویتهای وزارتخانه خواهد بود. این سایت، که زمانی یک صومعه بسیار پیچیده و یکی از بزرگترینهای منطقه بود، آنقدر با ارزش است که حتی در اوج جنگ در ژوئیه ۲۰۲۴ به «فهرست میراث جهانی در خطر» یونسکو اضافه شد. یاسین میگوید: «ما امیدواریم این آتش بس یک آتش بس واقعی باشد، و نه مانند مورد قبلی.»
شلال نیز این حس را منعکس میکند. او میگوید: «همه ما بسیار رنج کشیده ایم. زندگی باید به حالت عادی بازگردد، اما این امر به زمان، تلاش فراوان و کمک تمام جهان نیاز دارد تا بتوانیم بازسازی کنیم.»
برای فارغ التحصیل امیدوار باستانشناسی، یاسین، بازسازی غزه فراتر از سازه های فیزیکی است. او میگوید: «وقتی از بازسازی صحبت میکنم، منظورم فقط سنگ و سیمان نیست، منظورم بازسازی انسان است. زیرا آنچه در درون مردم نابود شده، ممکن است سختتر از دیوارهایی که فرو ریخته اند، قابل تعمیر باشد.»
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت