2 مرداد 1403
اجلاس هفتاد و پنجمین سالگرد ناتو در واشنگتن از برخی جهات شبیه اولین گردهمایی اتحاد آتلانتیک در سال 1949 بود، به ویژه در شیوه ای که رهبران غربی بر کنترل تجاوز روسیه تأکید داشتند. اما در حاشیه، موارد زیادی با پیامدهای استراتژیک برای قفقاز جنوبی اتفاق افتاد. در روز دوم اجلاس، ایالات متحده تلاش کرد تا روند صلح ارمنستان-آذربایجان را تقویت کند، زیرا آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده گفتگوهای بین مذاکره کنندگان ارمنی و آذربایجانی را تسهیل می کرد. پیش از این در سال 2024، رهبران ارمنستان با انتقال سرزمین مورد مناقشه به آذربایجان موافقت کردند و گفتند که یک توافق صلح پایدار در دست است. با این حال، از آن زمان به نظر می رسد که مذاکرات متوقف شده است. بلینکن از طرفین خواست تا اختلافات باقی مانده را حل و فصل کنند و بر اهمیت صلح در ارتقای ارتباط منطقه ای تأکید کرد. تجارت]، که به نفع کل منطقه قفقاز جنوبی خواهد بود.» دیپلمات های آمریکایی فقدان توافق صلح را مانعی برای تحقق پتانسیل کریدور شرق-غرب می دانند که برای توسعه تجارت اتحادیه اروپا با قفقاز و آسیای مرکزی طراحی شده است. واشنگتن همچنین معتقد است که توافق صلح، توانایی روسیه را برای مداخله در امور سیاسی منطقه کاهش می دهد. دستیار وزیر امور خارجه آمریکا، «هم همکاری امنیتی با همسایگانی را که ممکن است منافع نامطلوبی داشته باشند [و] امکان انتقال کالا از آسیای مرکزی از طریق آذربایجان و سپس از طریق گرجستان و ارمنستان به بازارهای جهانی را فراهم میکند، بهبود میبخشد». برای امور اروپا و اوراسیا، جیمز اوبراین در سفری به باکو در ماه ژوئن گفت. بلینکن اشاره کرد که به نظر می رسد دو طرف به نهایی کردن توافقی نزدیک شده اند که ایالات متحده می تواند «قویاً و قویاً از آن حمایت کند». همتای ارمنی او، آرارات میرزویان، این احساس را تکرار کرد: «ارمنستان [اراده] سیاسی برای نهایی کردن و انعقاد پیمان صلح با آذربایجان در [سریعترین] بازه زمانی [ممکن] دارد.» جیحون بایراموف، وزیر امور خارجه آذربایجان، بار دیگر بر پایبندی باکو به روند صلح تاکید کرد، اما هیچ ارزیابی در مورد محل مذاکرات ارائه نکرد. رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت آنکارا، اگرچه متحد استراتژیک آذربایجان با منافع آشکار در نتیجه است، اما تلاش میکند میانجیگری برای یک توافق صلح باشد. «قلب ما در جریان است. اردوغان در ترجمه گفت: ما می خواهیم توافق صلح امضا شود. ما با نخست وزیر ارمنستان گفتوگوهایی داشتیم و گامهای مثبت مشخصی در حال انجام است.» وی درباره ماهیت این مذاکرات توضیح بیشتری نداد.
تبریز امروز:
اکاترینا ونکینا 12 ژوئیه 2024
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده (در مرکز) میزبان یک نشست سه جانبه در 10 ژوئیه برای تسهیل گفتگو بین مذاکره کنندگان ارمنی و آذربایجانی در حاشیه نشست ناتو در واشنگتن است. (عکس: mfa.am)
اجلاس هفتاد و پنجمین سالگرد ناتو در واشنگتن از برخی جهات شبیه اولین گردهمایی اتحاد آتلانتیک در سال 1949 بود، به ویژه در شیوه ای که رهبران غربی بر کنترل تجاوز روسیه تأکید داشتند. اما در حاشیه، موارد زیادی با پیامدهای استراتژیک برای قفقاز جنوبی اتفاق افتاد.
در روز دوم اجلاس، ایالات متحده تلاش کرد تا روند صلح ارمنستان-آذربایجان را تقویت کند، زیرا آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده گفتگوهای بین مذاکره کنندگان ارمنی و آذربایجانی را تسهیل می کرد.
پیش از این در سال 2024، رهبران ارمنستان با انتقال سرزمین مورد مناقشه به آذربایجان موافقت کردند و گفتند که یک توافق صلح پایدار در دست است. با این حال، از آن زمان به نظر می رسد که مذاکرات متوقف شده است. بلینکن از طرفین خواست تا اختلافات باقی مانده را حل و فصل کنند و بر اهمیت صلح در ارتقای ارتباط منطقه ای تأکید کرد. تجارت]، که به نفع کل منطقه قفقاز جنوبی خواهد بود.»
دیپلمات های آمریکایی فقدان توافق صلح را مانعی برای تحقق پتانسیل کریدور شرق-غرب می دانند که برای توسعه تجارت اتحادیه اروپا با قفقاز و آسیای مرکزی طراحی شده است. واشنگتن همچنین معتقد است که توافق صلح، توانایی روسیه را برای مداخله در امور سیاسی منطقه کاهش می دهد. دستیار وزیر امور خارجه آمریکا، «هم همکاری امنیتی با همسایگانی را که ممکن است منافع نامطلوبی داشته باشند [و] امکان انتقال کالا از آسیای مرکزی از طریق آذربایجان و سپس از طریق گرجستان و ارمنستان به بازارهای جهانی را فراهم میکند، بهبود میبخشد». برای امور اروپا و اوراسیا، جیمز اوبراین در سفری به باکو در ماه ژوئن گفت.
بلینکن اشاره کرد که به نظر می رسد دو طرف به نهایی کردن توافقی نزدیک شده اند که ایالات متحده می تواند «قویاً و قویاً از آن حمایت کند». همتای ارمنی او، آرارات میرزویان، این احساس را تکرار کرد: «ارمنستان [اراده] سیاسی برای نهایی کردن و انعقاد پیمان صلح با آذربایجان در [سریعترین] بازه زمانی [ممکن] دارد.»
جیحون بایراموف، وزیر امور خارجه آذربایجان، بار دیگر بر پایبندی باکو به روند صلح تاکید کرد، اما هیچ ارزیابی در مورد محل مذاکرات ارائه نکرد.
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت آنکارا، اگرچه متحد استراتژیک آذربایجان با منافع آشکار در نتیجه است، اما تلاش میکند میانجیگری برای یک توافق صلح باشد. «قلب ما در جریان است. اردوغان در ترجمه گفت: ما می خواهیم توافق صلح امضا شود. ما با نخست وزیر ارمنستان گفتوگوهایی داشتیم و گامهای مثبت مشخصی در حال انجام است.» وی درباره ماهیت این مذاکرات توضیح بیشتری نداد.
در همین حال، این نشست با یک فاجعه دیپلماتیک برای گرجستان به پایان رسید. در حالی که سال گذشته تفلیس به عنوان یکی از اعضای احتمالی آینده اتحاد آتلانتیک در نظر گرفته می شد، بیانیه پایانی اجلاس امسال گرجستان را اساساً یک نهاد غیرقانونی نشان داد. تنها اشاره به گرجستان در این سند در چارچوب فراخوان ناتو برای خروج نیروهای روسیه از اراضی اشغالی گرجستان است. نام گرجستان به طور آشکار در بخش بیانیه در مورد مشارکت های بین المللی وجود نداشت که مولداوی را به دلیل اصلاحات دموکراتیک و بوسنی و هرزگوین را به دلیل تلاش هایش برای ادغام اروپایی تحسین می کرد.
این بیانیه همچنین درباره چشمانداز عضویت گرجستان در ناتو، از جمله عدم اشاره به برنامه اقدام عضویت، که مسیر استاندارد عضویت برای کشورهای مشتاق است، سکوت کرد. بیانیه پایانی پس از نشست سال گذشته ناتو در ویلنیوس حاوی یک بخش کامل به گرجستان بود، از جمله تاکید بر اینکه گرجستان "با برنامه اقدام عضویت (MAP) به عضویت اتحاد در خواهد آمد.
شبح دیپلماتیک گرجستان در بیانیه واکنشی آشکار به دور شدن از غرب ژئوپلیتیکی دولت گرجستان است که در آن تفلیس روابط خود را با چین تقویت کرده و قوانینی به سبک روسی اتخاذ کرده است که برای محدود کردن دادن و گرفتن دموکراتیک و فلج کردن توانایی دیده بان طراحی شده است. نهادها مسئولین را در قبال اقدامات خود مسئول بدانند.
دولت گرجستان به بیانیه ناتو پاسخ داد و وانمود کرد که حذف ارجاعات اتحاد به گرجستان یک انحراف بوده و بازتابی از سیاستهای دولت نیست. ایراکلی چیکووانی، وزیر دفاع، اهمیت این سند را کم اهمیت جلوه داد و در عوض بر تعهد کلی ائتلاف آتلانتیک به باز بودن برای اعضای جدید تاکید کرد.
وزارت خارجه آمریکا و امور خارجه گرجستان
این وزارتخانه در زمان انتشار به درخواستهای Eurasianet برای اظهار نظر پاسخ نداد.
تینا بوکوچاوا، رهبر اپوزیسیون گرجستان و رئیس جناح جنبش ملی متحد، از دست دادن آشکار اعتقاد ناتو به پتانسیل عضویت گرجستان را ناشی از «سیاست انزواطلبانه» بیدزینا ایوانیشویلی، بنیانگذار میلیاردر حزب حاکم گرجستان دانست. بوکوچاوا گفت که تنها راه برای بازگرداندن گرجستان به مسیر ناتو این است که ائتلاف اپوزیسیون در انتخابات پارلمانی که برای پاییز برنامه ریزی شده بود، پیروز شود.
اکاترینا ونکینا روزنامه نگار متخصص در سیاست خارجی و روابط بین الملل است. او فارغ التحصیل دانشکده روزنامه نگاری دانشگاه کلمبیا است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.