خبر های ویژه
8 اردیبهشت 1402
باکتری های عامل جذام یافت شده در نمونه های آرمادیلو ارزش مجموعه های موزه را برای ردیابی پاتوژن ها برجسته می کند.
برگردان به فارسی دکتر احد تراب فام
برای بررسی این ارتباط، به 10 موزه تاریخ طبیعی در ایالات متحده مراجعه کردیم که این مؤسسات چیزی بیش از نمایشگاه های عمومی ارائه می دهند. آنها همچنین میزبان هزاران نمونه بیولوژیکی هستند که طی سالیان متمادی جمع آوری شده اند. بررسی این نمونه‌های تاریخی می‌تواند به محققان در شناسایی شیوع و تنوع پاتوژن در زمان و مکان کمک کند.
تبریز امروز:
دانیل رومرو-آلوارز
دکتر اکولوژی بیماری های عفونی، دانشگاه کانزاس
پسر کوچک دم یک آرمادیلو تاکسیدرمی شده را روی گاری لمس می کند
نمونه‌های موزه مانند کپسول‌های زمانی هستند که ارگانیسم‌ها و پاتوژن‌های آنها از کجا و در چه زمانی زندگی می‌کرده‌اند؛ خبر می دهد.
بر اساس تحقیقات اخیری که من و همکارانم انجام دادیم، نمونه‌های بافت چند ساله آرمادیلوس در مجموعه‌های موزه ممکن است حاوی مایکوباکتریوم لپره، باکتری عامل بیماری هانسن، که جذام نیز نامیده می‌شود، باشد.
جذام می تواند باعث آسیب عصبی شود که بدون درمان موثر اولیه، در شدیدترین موارد منجر به فلج و کوری می شود. تقریباً 140هزار بیمار جدید در سراسر جهان در سال 2021 تشخیص داده شدند که عمدتاً در هند، برزیل و اندونزی متمرکز بودند. از سال 2010، شواهدی جمع آوری شده است که نشان می دهد آرمادیلو 9 نواری، Dasypus novemcinctus، جذام را به مردم آمریکای شمالی و به طور بالقوه جاهای دیگر منتقل می کند.
برای بررسی این ارتباط، به 10 موزه تاریخ طبیعی در ایالات متحده مراجعه کردیم که این مؤسسات چیزی بیش از نمایشگاه های عمومی ارائه می دهند. آنها همچنین میزبان هزاران نمونه بیولوژیکی هستند که طی سالیان متمادی جمع آوری شده اند. بررسی این نمونه‌های تاریخی می‌تواند به محققان در شناسایی شیوع و تنوع پاتوژن در زمان و مکان کمک کند.
تکنیک‌های تشخیصی مولکولی، باکتری مایکوباکتریوم لپره مولد جذام را در نمونه‌های بافت آرشیو شده از 14.8 درصد از آرمادیل‌های نه نواری آزمایش‌شده شناسایی کردند.
در مطالعه خود، از مخازن آنلاین مانند VertNet برای شناسایی نمونه‌های آرمادیلو که توسط موزه‌ها نگهداری می‌شوند، استفاده کردیم. سپس نمونه‌های بافتی از 159 حیوان منفرد از 10 گونه آرمادیلو را به صورت فیزیکی بررسی کردیم. نمونه ها بین سال های 1974 تا 2017 از هشت کشور در قاره آمریکا جمع آوری شد.
با استفاده از تکنیک‌های تشخیصی مولکولی، ما باکتری M. leprae را در بافت‌های عضلانی، طحال و کبد در 18 مورد از 122 آرمادیل 9 نواری شناسایی کردیم - شیوع 14.8٪. همه نمونه‌های مثبت بین سال‌های 1996 و 2014 جمع‌آوری شدند. تحقیقات ما به ما اجازه داد تا نگاهی به گذشته نزدیک داشته باشیم تا ببینیم که M. leprae در آرمادیلوها در مکان‌های ناشناخته قبلی در گردش است.
چرا این موضوع مهم است
نحوه انتقال جذام هنوز مورد بحث است. این باکتری ظاهراً می تواند در ذرات معلق در هوا و قطرات منتشر شده توسط سرفه یا عطسه بیماران آلوده پخش شود. اما از آنجایی که برخی از افراد بدون قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا یا سفر به منطقه‌ای که جذام وجود دارد، بیمار می‌شوند، محققان فکر می‌کنند باید راه دیگری برای انتشار آن وجود داشته باشد.
در دهه گذشته، بررسی‌های مولکولی نمونه‌های غیرانسانی، آب و خاک نشان داده‌اند که حیات وحش و محیط‌زیست منابع بالقوه آلوده جذام هستند. تجزیه و تحلیل ما نشان داد که سویه M. leprae شناسایی شده در نمونه‌های موزه مثبت بسیار شبیه به نمونه‌ای است که از دهه 1990 در آرمادیل‌های آمریکای شمالی در گردش بوده است، زمانی که انتقال جذام از طریق حیات وحش هنوز پیشنهاد می‌شد.
چه تحقیقات دیگری در حال انجام است
در حیوانات، محققان از نمونه های موزه برای مطالعه بیماری قارچی مار و قارچ کیترید که قورباغه ها را تحت تاثیر قرار می دهد، استفاده کرده اند.
دانشمندان کمتر آرشیو موزه ها را برای پاتوژن هایی که انسان را تحت تاثیر قرار می دهند بررسی می کنند. با این حال، محققان Tripanosoma cruzi، عامل ایجاد بیماری شاگاس را در موش‌های موجود در مجموعه‌های موزه تاریخ طبیعی و همچنین هانتاویروس‌ها را در نمونه‌های موش گوزن شناسایی کرده‌اند.
از آنجایی که تقریباً 70 درصد از بیماری‌های عفونی نوظهور انسان از حیات وحش منشا می‌گیرد، بررسی نمونه‌های موزه احتمالاً به شناسایی مکان و زمان وجود پاتوژن‌های خاص کمک می‌کند. در نهایت، درک بیشتر در مورد اینکه کدام پاتوژن‌ها در حال ظهور هستند و کجا - همانطور که با جذام و آرمادیلوس انجام دادیم - می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا شیوع‌های احتمالی را پیش‌بینی کنند و شاید حتی از آنها جلوگیری کنند.
تکنیک‌های مولکولی DNA را از نمونه‌های تاریخی موجود در مجموعه‌های موزه استخراج و تکثیر کردند.
چیزی که هنوز معلوم نیست
دانشمندان در سال 2008 کشف کردند که پاتوژن دیگری به نام مایکوباکتریوم لپروماتوزیس نیز می تواند باعث جذام شود. محققان هنوز موفق نشده اند
نقش این باکتری دوم را در بروز جهانی این بیماری مطمئن شوند.
همه 159 نمونه آرمادیلو ما برای M. lepromatosis منفی بود. اما این باکتری انسان‌ها را در مکزیک، کلمبیا، کانادا و جاهای دیگر به همراه سنجاب‌های قرمز در جزایر بریتانیا آلوده کرده است.
من و همکارانم امیدواریم کشف ما باعث تحقیقات بیشتر در مورد نقش منابع غیرانسانی انتقال جذام در سراسر قاره آمریکا شود. کار ما مطالعه موردی دیگری است که نشان می دهد مجموعه های تاریخ طبیعی می توانند نقش مهمی در تحقیقات بیماری های عفونی انسانی ایفا کنند.
برگردان به فارسی احد تراب فام
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت