خبر های ویژه
19 اسفند 1401
زنبورها مهارت های ارتباطی خود را یاد می گیرند و به صورت فرهنگی انتقال می دهند.+ویدئو
کشف اسرار زبان رقص زنبور عسل
هرودوت مورخ یونانی بیش از 2000 سال پیش از یک آزمایش ممنوعه نادرست گزارش داد که در آن دو کودک را از شنیدن سخنان انسان ها منع کردند تا یک پادشاه بتواند زبان واقعی و ناآموخته انسان ها را کشف کند. دانشمندان اکنون می دانند که زبان انسان به یادگیری اجتماعی و تعامل با افراد دیگر نیاز دارد، ویژگی مشترک با چندین زبان حیوانات! اما چرا انسان ها و سایر حیوانات به جای اینکه مانند بسیاری از گونه های جانوری با این دانش متولد شوند، باید زبان بیاموزند؟
تبریز امروز:
جیمز سی نیه
دانشیار و استاد زیست شناسی، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو
یک زنبور عسل در حال اجرای رقص تکان دادن در مرکز این عکس است تا مکان یک منبع شهد غنی را به هم لانه های خود اطلاع دهد.
هرودوت مورخ یونانی بیش از 2000 سال پیش از یک آزمایش ممنوعه نادرست گزارش داد که در آن دو کودک را از شنیدن سخنان انسان ها منع کردند تا یک پادشاه بتواند زبان واقعی و ناآموخته انسان ها را کشف کند.
دانشمندان اکنون می دانند که زبان انسان به یادگیری اجتماعی و تعامل با افراد دیگر نیاز دارد، ویژگی مشترک با چندین زبان حیوانات! اما چرا انسان ها و سایر حیوانات به جای اینکه مانند بسیاری از گونه های جانوری با این دانش متولد شوند، باید زبان بیاموزند؟
این سوال من و همکارانم را مجذوب خود کرده و مبنای مقاله اخیر ما است که در مجله ساینس منتشر شده است. من به عنوان یک زیست شناس، دهه ها را صرف مطالعه ارتباطات زنبور عسل و چگونگی تکامل آن کرده ام.
دو پاسخ متداول در مورد اینکه چرا زبان باید آموخته یا ذاتی باشد وجود دارد. به عنوان مثال، زبان های پیچیده اغلب می توانند به شرایط محلی که یاد می گیرند پاسخ دهند. پاسخ دوم این است که ایجاد ارتباطات پیچیده اغلب دشوار است حتی زمانی که افراد با دانشی از سیگنال های صحیح متولد می شوند. با توجه به اینکه راه های ارتباط زنبورهای عسل کاملاً پیچیده است، تصمیم گرفتیم برای پاسخ به این سؤال زبانی نحوه یادگیری این رفتارها را مطالعه کنیم.
رقص واگل چیست؟
به طرز شگفت آوری، زنبورهای عسل یکی از پیچیده ترین نمونه های ارتباط غیرانسانی را دارند. آنها می توانند با یک "رقص تکان دادن" به شکل فیزیکی با یکدیگر صحبت کنند و منابعی مانند غذا، آب یا مکان های آشیانه را پیدا کنند. این رقص جهت، فاصله و کیفیت یک منبع را به لانه زنبورها می رساند.
این ویدیو از PBS Nova، زنبورها را نشان می دهد که در حال "رقص تکان دادن" خود هستند.
اساساً، رقصنده افراد را در جهت درست نشان می دهد و با چرخیدن مکرر به اطراف در یک الگوی هشتم که در مرکز یک حرکت تکان است، به آنها می گوید که تا چه حد باید بروند. رقصندگان توسط افراد بالقوه استخدام شده ، زنبورهایی که از نزدیک رقصنده را دنبال می کنند، تعقیب می کنند تا یاد بگیرند که برای یافتن منبع ارتباطی به کجا مراجعه کنند.
حرکات رقصنده تکان‌دهنده دستورالعمل‌ها را می‌دهد و پیروان او یاد می‌گیرند که کجا می‌توانند منبع مشخص‌شده را پیدا کنند.
تکان دادن طولانی‌تر فواصل بیشتری را با هم ارتباط می‌دهند و زاویه تکان دادن جهت را نشان می‌دهد. برای منابع باکیفیت‌تر مانند شهد شیرین‌تر، رقصنده‌ها دویدن واگل را بارها تکرار می‌کنند و بعد از هر دویدن سریع‌تر به عقب برمی‌گردند.
اشتباه رقاص
انجام این رقص دشوار است. رقصنده نه تنها می دود - در هر ثانیه حدود یک طول بدن را جابجا می کند- در حالی که سعی می کند زاویه و مدت حرکت صحیح را حفظ کند. همچنین معمولاً رقص در تاریکی مطلق، در میان انبوه زنبورهای تکان دهنده و روی سطحی نامنظم است.
بنابراین زنبورها می توانند سه نوع اشتباه مرتکب شوند: نشان دادن در جهت اشتباه، علامت دادن به فاصله اشتباه، یا خطاهای بیشتر در اجرای الگوی رقص شکل هشت - چیزی که محققان آن را خطاهای بی نظمی می نامند. دو اشتباه اول، یافتن مکان مورد ارتباط را برای افراد بکارگیری شده دشوارتر می کند. خطای اختلال ممکن است تعقیب رقصنده را برای سربازان سخت‌تر کند.
این ویدئو، از آزمایشگاه نیه، "دویدن تکان دادن" زنبورها را نشان می دهد.
دانشمندان می‌دانستند که همه زنبورهای گونه Apis mellifera تنها با افزایش سن شروع به جستجوی علوفه و رقصیدن می‌کنند و همچنین قبل از اولین تلاش برای رقصیدن، رقصندگان با تجربه را دنبال می‌کنند. آیا آنها می توانند از معلمان مجرب یاد بگیرند؟
یک آزمایش "ممنوعه" زنبور عسل
بنابراین من و همکارانم کلنی های آزمایشی جدا شده ای از زنبورها ایجاد کردیم که نمی توانستند رقص های دیگر را قبل از رقصیدن خودشان مشاهده کنند. مانند آزمایش باستانی توصیف شده توسط هرودوت، این زنبورها نمی‌توانستند زبان رقص را مشاهده کنند، زیرا هم سن و سال بودند و هیچ زنبور مسن‌تر و باتجربه‌ای برای دنبال کردن نداشتند. در مقابل، کلنی‌های کنترل ما شامل زنبورهای تمام سنین بود، بنابراین جوان‌تر ها می توانستند رقصندگان قدیمی و با تجربه را دنبال کنند.
ما اولین رقص زنبورهای ساکن در کلنی ها را با هر دو پروفایل سنی جمعیت ثبت کردیم. زنبورهایی که نمی توانستند رقص زنبورهای با تجربه را دنبال کنند، رقص هایی با خطاهای جهت، فاصله و بی نظمی به طور قابل توجهی نسبت به رقص زنبورهای تازه کار تحت کنترل رقصیدند.
سپس همان زنبورها را بعداً، زمانی که آنها علوفه جویان با تجربه بودند، آزمایش کردیم. زنبورهایی که معلم نداشتند، اکنون خطاهای جهت‌گیری و بی‌نظمی کمتری ایجاد می‌کنند، احتمالاً به این دلیل که تمرین بیشتری داشتند یا در نهایت با پیروی از رقصندگان دیگر آموخته بودند. رقص زنبورهای تحت کنترل مسن تر با معلمان به همان خوبی رقص های اول آنها باقی ماند.
این یافته به ما می‌گوید که زنبورها با دانشی در مورد چگونگی رقصیدن متولد می‌شوند، اما با پیروی از زنبورهای با تجربه می‌توانند رقصیدن را حتی بهتر یاد بگیرند. این اولین نمونه شناخته شده از چنین یادگیری اجتماعی پیچیده ارتباط در حشرات است و شکلی از فرهنگ حیوانات است.
گویش های رقص در مورد فاصله هستند
یک راز در مورد زنبورهایی که در اوایل معلم رقص نداشتند باقی ماند. آنها هرگز نتوانستند خطاهای فاصله خود را اصلاح کنند. آنها به بیش از حد خود ادامه دادند و در فواصل بیشتر از حد معمول ارتباط برقرار کردند. بنابراین، چرا این برای دانشمندان جالب است؟ پاسخ ممکن است در این باشد که چگونه ارتباطات از راه دور می تواند با شرایط محلی سازگار شود.
می تواند تفاوت های قابل توجهی در محل توزیع مواد غذایی در محیط های مختلف وجود داشته باشد. در نتیجه، گونه‌های مختلف زنبور عسل گویش‌های متفاوتی را ایجاد کرده‌اند که به عنوان رابطه بین فاصله تا منبع غذایی و مدت زمان رقص واگل توصیف می‌شود.
جالب اینجاست که این گویش ها حتی در یک گونه زنبور عسل متفاوت است. محققان گمان می کنند که این تنوع وجود دارد زیرا کلنی ها، حتی از یک گونه، می توانند در محیط های بسیار متفاوت زندگی کنند.
اگر یادگیری زبان راهی برای کنار آمدن با محیط های مختلف است، پس شاید هر مستعمره باید گویش فاصله ای متناسب با محل خود داشته باشد و از زنبورهای با تجربه به افراد تازه کار منتقل شود. اگر چنین است، زنبورهای منفرد محروم از معلم ما ممکن است هرگز اشتباهات فاصله خود را تصحیح نکرده باشند، زیرا آنها به تنهایی گویش فاصله متفاوتی را به دست آورده اند.
به طور معمول، این لهجه از زنبورهای با تجربه آموخته می شود، اما اگر شرایط محیطی آنها تغییر کند یا اگر کلنی به مکان جدیدی ازدحام کند، می تواند در یک نسل تغییر کند.
زنبورهایدرهم پیچیده در شانه عسل زمین باید در حین انجام رقص خود حرکت کنند.
علاوه بر این، هر کندو دارای یک "زمین رقص" یا فضایی است که زنبورها در آن می رقصند، با زمین پیچیده ای که رقصندگان ممکن است یاد بگیرند که در طول زمان یا با پیروی از رقصندگان مسن تر، بهتر حرکت کنند.
این ایده‌ها باید مورد آزمایش قرار گیرند، اما پایه‌ای برای آزمایش‌های آینده فراهم می‌کنند که انتقال فرهنگی بین زنبورهای پیر و جوان‌تر را بررسی می‌کند. ما معتقدیم که این مطالعه و مطالعات آینده درک ما را از دانش جمعی و یادگیری زبان در جوامع حیوانی گسترش خواهد داد.
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت