25 مهر 1400
افغانهای طبقه متوسط با حرکت در بوروکراسی تاجیکستان این کشور را به عنوان سکوی پرش به سمت غرب می بینند......در سرسرای یک ساختمان جدید و 10 طبقه در رودکی ، حومه دوشنبه ، نمی توان تشخیص داد که کدام یک از دخترانی که برای عروسک های خود جشن چای برگزار کرده اند افغان هستند و کدام تاجیک. بچه ها به یک زبان صحبت می کنند و لباس های مشابه می پوشند. آنها به همان مدرسه می روند. تفاوت اصلی: دختران افغان اینجا هستند زیرا خانواده های آنها از امنیت و آینده خود می ترسند - اگر طالبان دوباره در قدرت باشند چه بر سر آنها می آید؟ از 10 خانواده افغان در ساختمان ، هفت نفر می گویند که به خاطر دخترانشان فرار کرده اند. از دیرباز افغان ها در تاجیکستان وجود داشته اند. به گفته یک منبع در سفارت افغانستان (که هنوز توسط نمایندگان دولت مخلوع اداره می شود) ، در بهار امسال حدود 7000 نفر در این کشور ثبت شده اند.
تبریز امروز:
در سرسرای یک ساختمان جدید و 10 طبقه در رودکی ، حومه دوشنبه ، نمی توان تشخیص داد که کدام یک از دخترانی که برای عروسک های خود جشن چای برگزار کرده اند افغان هستند و کدام تاجیک. بچه ها به یک زبان صحبت می کنند و لباس های مشابه می پوشند. آنها به همان مدرسه می روند.
تفاوت اصلی: دختران افغان اینجا هستند زیرا خانواده های آنها از امنیت و آینده خود می ترسند - اگر طالبان دوباره در قدرت باشند چه بر سر آنها می آید؟ از 10 خانواده افغان در ساختمان ، هفت نفر می گویند که به خاطر دخترانشان فرار کرده اند.
از دیرباز افغان ها در تاجیکستان وجود داشته اند. به گفته یک منبع در سفارت افغانستان (که هنوز توسط نمایندگان دولت مخلوع اداره می شود) ، در بهار امسال حدود 7000 نفر در این کشور ثبت شده اند.
این تعداد پس از 14 آوریل ، زمانی که رئیس جمهور آمریکا جو بایدن اعلام کرد آخرین نیروهای آمریکایی از افغانستان خارج می شوند ، افزایش یافت. منبع سفارت گفت که از آن زمان تا سقوط کابل در 15 اوت ، حدود 3000 افغان با وسایل نقلیه توانستند ویزای تاجیکستان را تأمین کرده و وارد این کشور شوند.
این هفته اولین آمار رسمی درباره پناهندگان منتشر شد که نشان می دهد جمعیت افزایش یافته است. در 14 اکتبر ، سومینین یتیموف ، رئیس کمیته دولتی امنیت ملی ، در نشست روسای امنیت در مسکو گفت که 15000 پناهجوی افغان وارد تاجیکستان شده اند. برخی ترس ها را پشت سر گذاشتند برای خانواده های افغان در رودکی ، تجدید حیات طالبان ساختار زندگی روزمره را تغییر می دهد.
ویدا پوپال از کابل ، مادر دو دختر جوان ، آخرین باری را که این گروه حکومت می کرد به خوبی به یاد می آورد.
او به یاد می آورد: "یک روز گلویم درد کرد." "بنابراین من به دکتر رفتم. و در آنجا ناگهان طالبی ظاهر شد و شروع به کتک زدن من و دکتر کرد و گفت چقدر بی شرم هستم که دهانم را جلوی دکتر [یک مرد] باز می کنم. و دکتر را هم به خاطر "بی شرمی" کتک زد. همه اینها درست داخل مطب پزشک اتفاق افتاد. "
ویدا داستان های زیادی درباره کتک خوردن توسط طالبان دارد: به خاطر پوشیدن برقع بسیار کوتاه ، برای تارهای مویی که از روسری بیرون می زند. او می گوید که نذر کرده است هرگز اجازه ندهد دخترانش-دانشجویان سال دوم اقتصاد دانشگاه کابل-با سرنوشت مشابهی روبرو شوند. او می گوید بزرگترین ترس او این بود که دخترانش روزی به خانه نیایند.
پوپال گفت: "در زمان طالبان ، ربودن دختران ، وادار کردن آنها به ازدواج یک امر عادی بود ، بنابراین اگر آنها حتی پنج دقیقه تاخیر داشتند ، من نگران آنان می شدم ."
خانواده وی در ماه مه پس از اجاره دادن خانه خود در کابل مستقیماً به شهر دوشنبه رفتند.
اکنون پوپال ها ، مانند هزاران خانواده دیگر ، در انتظار بازگشت به کشور سوم هستند. ویدا و همسرش امان الله به جایی امیدوارند که دخترانشان 22 و 24 ساله بتوانند روی پای خود بایستند. امان الله گفت: "ما کشوری را انتخاب نمی کنیم." "آنچه برای ما مهم است تحصیل دخترانمان است."
خانواده پوپال در خانه خود در شهر رودکی تاجیکستان
در همین حال ، دوشنبه به طور کلی زنگ خطر تأثیر پناهندگان را زده است. یاتیموف ، رئیس امنیت ، در اظهار نظرهای خود به همکارانش در مسکو ، سیل اخیر را با افزایش قاچاق مواد مخدر و سلاح مرتبط می داند.
او گفت که هر روز صدها نفر دیگر سعی می کنند وارد کشور شوند ، این وضعیت را تهدیدی برای کل منطقه پسا شوروی خواند.
از تابستان ، دوشنبه تلاش کرده است تا مرز را ببندد و اجازه عبور تعداد کمی از زنان و کودکان را بدهد اما تمایلی به میزبانی تعداد زیادی ندارد.
در همین حال ، دوشنبه نگران گروه اقوام تاجیک در افغانستان است که کمی بیش از یک چهارم جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. رئیس جمهور امامعلی رحمان تأکید می کند که دولت طالبانی را که نقشی به این تاجیک ها ندهد ، نمی پذیرد.
پناهجویان افغان که قادرند با استفاده از شبکه های اداری و حقوقی رکار کنند، برایشان تاجیکستان یک سکوی پرشور بالقوه است. در اینجا آنها می توانند برای پناهندگی در کانادا یا ایالات متحده اقدام کنند.
وزارت کشور ، که به درخواست های پناهندگان رسیدگی می کند ، از بحث در مورد این روند خودداری کرد.
اما خانواده های داخل ساختمان آپارتمانی رودکی نحوه عملکرد درخواست پناهندگی را توضیح می دهند. اول ، آنها باید اجاره یک سال را از قبل پرداخت کنند. یک آپارتمان دو اتاقه با مبلمان حداقل مبلغ 1000 سومونی (88 دلار) در ماه است-این یک مانع مهم برای بسیاری از افغان ها است. تنها در این صورت آنها می توانند برای اجازه اقامت از مدیریت منطقه ای درخواست کنند. و با آن سند ، امضا و مهر ، می توانند برای اخذ پناهندگی به وزارت کشور مراجعه کنند. شرایط مهاجرت ، آنها را از کار و زندگی در پایتخت منع می کند.
خانواده دیگری به نام احمدی ها چهار دختر دارند. پدر ، محمد فرخ احمدی ،در دوران شوروی در شهر کازان روسیه تحصیل کرد. او تمام عمر خود را در وزارت معارف افغانستان کار کرد و تحصیل فرزندانش را وظیفه مقدس والدین می داند که طالبان انجام آن را غیرممکن می کند. او به اوراسیا نت می گوید :
"در زمان طالبان ، یک زن فقط باید با یک سرپرست مرد ، از خانه بیرون می رفت . اما من یک مرد در خانواده هستم و چهار دختر و یک زن دارم. کدام را اسکورت می کنم و کی خودم به کار می رسم؟ چه کسی به خانواده غذا می دهد؟ " .
هنگامی که طالبان مرزهای شمالی را تصرف کردند ، شایعه ای در رسانه های اجتماعی منتشر شد مبنی بر اینکه این جنبش لیستی از زنان مجرد بین 15 تا 45 ساله دارد.
خانواده نیسان احمد از پروان ، در شمال کابل فرار کردند ، پس از آنکه مردان خواهرهای وی را که دانشجوی پرستاری در کابل بودند ، ربودند.
احمد گفت ، با سقوط منطقه به منطقه در بهار امسال ، مردان جوان "جسورتر" می شدند و زنان بی سرپرست را بیشتر آزار می دادند.
خواهرانش برای رسیدن به کلاس هایشان با راننده ای تاکسی می گرفتند. یک روز مردانی که او را طالبان معرفی کرد ، ماشین را متوقف کردند ، "خواهرانم را بیرون کشیدند و می خواستند آنها را بدزدند. احمد گفت راننده ترسید و از آنجا دور شد. خوشبختانه مردان از فریاد دختران ترسیدند و آنها را رها کردند.
او روز بعد متوجه شد که آنها نمی توانند در افغانستان بمانند.
"ما خانه ، مدرسه و کار خود را در جستجوی زندگی بهتر ترک کردیم. از نظر امنیت ، همه چیز در تاجیکستان خوب است. هیچ سوالی وجود ندارد. "احمد با تأکید بر قدردانی خود گفت. "اما اینجا کاری نیست. حتی افراد محلی برای کار در روسیه تاجیکستان را ترک می کنند. "
برگردان به فارسی : کاوه وحیدی آذر
اوراسیانت - گزارش از کامیلا ایبراگیموا
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.