25 مرداد 1400
عبدالغنی برادر ، رهبر طالبان که از زندان پاکستان به درخواست آمریکا در کمتر از سه سال پیش آزاد شده بود ، به عنوان یک پیروز بی چون و چرا در جنگ 20 ساله ظاهر شده است.
تبریز امروز:
بازگشت به قدرت بنیانگذار جنبش مظهر ناتوانی افغانستان در فرار از تاریخ درگیری ها است
عبدالغنی برادر ، رهبر طالبان که از زندان پاکستان به درخواست آمریکا در کمتر از سه سال پیش آزاد شده بود ، به عنوان یک پیروز بی چون و چرا در جنگ 20 ساله ظاهر شده است.
در حالی که حیات الله آخوندزاده رهبر کلی طالبان است ، برادر رئیس سیاسی آن و عمومی ترین چهره آن است. گفته می شود او عصر یکشنبه از دفتر خود در دوحه به کابل در حرکت بود. وی در بیانیه تلویزیونی در مورد سقوط کابل گفت که آزمایش واقعی طالبان تازه آغاز شده است و آنها باید به ملت خدمت کنند.
بازگشت برادر به قدرت مظهر ناتوانی افغانستان در فرار از بندهای خونین گذشته است. داستان زندگی بزرگسالان او داستان درگیری بی وقفه و بی رحمانه کشور است.
او که در سال 1968 در استان ارزگان متولد شد ، در دهه 1980 در مجاهدین افغانستان علیه شوروی جنگید. پس از اخراج روس ها در سال 1992 و کشاندن کشور در جنگ داخلی بین جنگسالاران رقیب ، برادر به همراه فرمانده عمر سابق و برادر شوهرش ، محمد عمر ، در قندهار مدرسه ای راه اندازی کرد. این دو آخوند با هم طالبان را تأسیس کردند ، جنبشی که توسط دانشمندان جوان اسلامی هدایت می شد و به پاکسازی مذهبی کشور و ایجاد امارت اختصاص داشت.
طالبان که از شور و حرارت مذهبی ، نفرت گسترده از جنگ سالاران و حمایت قابل توجه آژانس اطلاعاتی بین سرویس های پاکستانی (ISI) برخوردار بودند ، در سال 1996 پس از یک سری فتح های خیره کننده از مراکز استان ها که جهان را غافلگیر کرد ، به قدرت رسید. جنبش در هفته های اخیر انجام شده است. برادر ، معاون ملاعمر که تصور می شد استراتژیست بسیار موثری است ، معمار اصلی این پیروزی ها بود.
برادر پی در پی نقش های نظامی و اداری در رژیم پنج ساله طالبان ایفا کرد و زمانی که توسط ایالات متحده و متحدان افغان آن برکنار شد ، معاون وزیر دفاع بود.
در طول تبعید 20 ساله طالبان ، برادر به عنوان یک رهبر نظامی قوی و یک عامل سیاسی ظریف شهرت داشت. دیپلمات های غربی او را در جناح کویته شورا - رهبری گروه بندی شده طالبان در تبعید - دیدند که بیشترین مقاومت را در برابر کنترل ISI و بیشتر در برابر تماسهای سیاسی با کابل داشت.
با این حال ، دولت اوباما بیشتر از تخصص نظامی او می ترسید تا از گرایش های ظاهرا معتدلش ؛ او امیدوار بود. سیا در سال 2010 او را در کراچی پیدا کرد و در فوریه همان سال ISI را متقاعد کرد که او را دستگیر کند.
یک مقام سابق گفت: "دستگیری برادر عمدتا به دلیل نقش او در جنگ و نه به دلیل این احتمال بود که او ناگهان صلح کند." "واقعیت این است که پاکستانی ها در تمام این سالها تا حد زیادی او را نگه داشتند زیرا ایالات متحده از آنها خواسته بود."
اما در سال 2018 ، نگرش واشنگتن تغییر کرد و زلمای خلیلزاد ، نماینده افغان دونالد ترامپ در افغانستان ، از پاکستانی ها خواست تا برادر را آزاد کنند تا بتواند مذاکرات در قطر را بر اساس این باور که او به توافق تقسیم قدرت بسنده می کند ، رهبری کند. این مقام سابق می گوید: "من هرگز هیچ دلیل واقعی در مورد آن ندیده بودم ، اما فقط یک نوع ایده افسانه ای به خود گرفت."
برادر در فوریه 2020 توافقنامه دوحه را با آمریکا امضا کرد ، چیزی که دولت ترامپ آن را پیشرفتی در جهت صلح خواند ، اما اکنون به عنوان یک مرحله اولیه برای پیروزی کامل طالبان به نظر می رسد.
توافق ایالات متحده و طالبان مبنی بر عدم مبارزه با یکدیگر قرار بود با مذاکرات تقسیم قدرت بین طالبان و دولت کابل اشرف غنی انجام شود. این مذاکرات همراه با پیشرفت اندکی متوقف شد و اکنون مشخص است که برادر و طالبان در حال بازی برای زمان بودند و منتظر خروج آمریکایی ها و آماده سازی حمله نهایی بودند. زندگی برادر به او صبر و اطمینان در پیروزی نهایی را آموخته است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.