22 اردیبهشت 1400
ماه رمضان، چون ماه خدا و ماه ریزش رحمت الهی و ماه در غل و زنجیر بودن شیاطین است، ماه خوبی است. افسوس که حرمت ماه رمضان امسال آنگونه که شایسته ماه خداست، رعایت نشد. بالاترین و ارزشمندترین دستاورد معنوی ماه مبارک رمضان باید رشد کارکردهای اخلاقی باشد ولی جامعه ما از نظر اخلاقی در این ماه رمضان نتوانست کارنامه درخشانی در این زمینه ارائه دهد. فعالان سیاسی ما به همدیگر تاختند و بدون رعایت معیارهای اخلاقی به این و آن هرچه خواستند نسبت دادند. مسئولان ما نیز به جای آنکه دور یک میز بنشینند و اختلافات را با سعهصدر و گذشت به نفع مصالح و منافع مردم و کشور حل کنند، از تریبونهای خود به بمباران همدیگر پرداختند و راه را بر تفاهم بستند. اینها یعنی صدای ریزش رحمت الهی به گوشها نرسید، چشمها غل و زنجیرها را بر دستها و پاهای شیاطین جن ندیدند و در دام شیاطین اِنس افتادند. دشمنان مشترک ما مسلمانان، در فلسطین خانههای مردم را بر سرشان خراب میکنند و مسجدالاقصی را به روی نمازگزاران میبندند، در افغانستان با دست تروریستهای تکفیری دختران دانشآموز را به خاک و خون میکشند و در کربلا علیه جمهوری اسلامی حریمشکنی میکنند و ما اینجا به چهره همدیگر پنجه میکشیم. میخواهیم انتخابات برگزار کنیم تا مثلاً اراده و رأی مردم را راهنمای عمل جامعه قرار دهیم ولی خواست مردم که رعایت حرمت همدیگر و پایبندی به قانون است را نادیده میگیریم. شانس آوردیم که کرونا بود، اگر نبود چه میکردیم؟ حالا در روز پایانی ماه مبارک رمضان اگر به کارنامه خودمان بنگریم، واقعاً آیا چیزی برای عرضه کردن به خدا داریم؟ قرار است تا ساعاتی دیگر با ماه خدا، خداحافظی کنیم ولی آیا نامه خشنودی صاحب این ماه را در دست داریم؟ به ماه رمضان میگوئیم: خداحافظ ای رمضان «و علیکالسلام یا رمضان» ولی رمضان به ما میگوید: شما که هنوز وارد خانه من نشدهاید چگونه قصد خداحافظی دارید؟
تبریز امروز:
ماه رمضان، چون ماه خدا و ماه ریزش رحمت الهی و ماه در غل و زنجیر بودن شیاطین است، ماه خوبی است. افسوس که حرمت ماه رمضان امسال آنگونه که شایسته ماه خداست، رعایت نشد.
بالاترین و ارزشمندترین دستاورد معنوی ماه مبارک رمضان باید رشد کارکردهای اخلاقی باشد ولی جامعه ما از نظر اخلاقی در این ماه رمضان نتوانست کارنامه درخشانی در این زمینه ارائه دهد. فعالان سیاسی ما به همدیگر تاختند و بدون رعایت معیارهای اخلاقی به این و آن هرچه خواستند نسبت دادند. مسئولان ما نیز به جای آنکه دور یک میز بنشینند و اختلافات را با سعهصدر و گذشت به نفع مصالح و منافع مردم و کشور حل کنند، از تریبونهای خود به بمباران همدیگر پرداختند و راه را بر تفاهم بستند.
اینها یعنی صدای ریزش رحمت الهی به گوشها نرسید، چشمها غل و زنجیرها را بر دستها و پاهای شیاطین جن ندیدند و در دام شیاطین اِنس افتادند. دشمنان مشترک ما مسلمانان، در فلسطین خانههای مردم را بر سرشان خراب میکنند و مسجدالاقصی را به روی نمازگزاران میبندند، در افغانستان با دست تروریستهای تکفیری دختران دانشآموز را به خاک و خون میکشند و در کربلا علیه جمهوری اسلامی حریمشکنی میکنند و ما اینجا به چهره همدیگر پنجه میکشیم. میخواهیم انتخابات برگزار کنیم تا مثلاً اراده و رأی مردم را راهنمای عمل جامعه قرار دهیم ولی خواست مردم که رعایت حرمت همدیگر و پایبندی به قانون است را نادیده میگیریم. شانس آوردیم که کرونا بود، اگر نبود چه میکردیم؟
حالا در روز پایانی ماه مبارک رمضان اگر به کارنامه خودمان بنگریم، واقعاً آیا چیزی برای عرضه کردن به خدا داریم؟ قرار است تا ساعاتی دیگر با ماه خدا، خداحافظی کنیم ولی آیا نامه خشنودی صاحب این ماه را در دست داریم؟ به ماه رمضان میگوئیم: خداحافظ ای رمضان «و علیکالسلام یا رمضان» ولی رمضان به ما میگوید: شما که هنوز وارد خانه من نشدهاید چگونه قصد خداحافظی دارید؟ ایکاش یک لحظه، فقط یک لحظه رخ این یار را میدیدیم و با او خداحافظی میکردیم، به زبان سعدی که گفت یار نادیده زود برفت.
یار نادیده زود برفت
بار تودیع بر دل اخوان
يار ناديده سير، زود برفت
دير ننشست نازنين مهمان
ماه فرخنده، روي برپيچيد
و عليکالسلام يا رمضان
الوداع اي زمان طاعت و خير
مجلس ذکر و محفل قرآن
مهر فرمان ايزدي بر لب
نفس در بند و ديو در زندان
تا دگر روزه بر جهان آيد
بس بگردد بگونه گونه جهان
کار جان پيش اهل دل سهل است
تو نگهدار جوهر ايمان
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.