تبریز امروز:
ا
پل کوئه پوس دو نام جایگزین دارد - پل مرگ و پل خدای من. البته، هیچ یک از این دو نام اعتماد زیادی را القا نمی کند. این سازه شکننده که رودخانه های جاکو و کوئه پوس را در سواحل مرکزی اقیانوس آرام کاستاریکا به هم متصل می‌کند، مربوط به دهه 1930 است و برای حمایت از تجارت پر رونق موز ساخته شده است که ثروت اقتصاد محلی بر روی آن تمرکز یافته بوده است.
در دهه های بعد کمی (یا هیچ کاری) برای بهبود یا ارتقاء گذرگاه انجام نشده است.
پل باریک است، اگرچه این کمترین مشکل آن است. سطح جاده از تخته هایی ساخته شده است، اگرچه این تخته ها میخکوب نشده اند، و تیرهای چوبی، بدون ایمن، با هر وسیله نقلیه ای که روی پل رانده می شود، جغجغه می کنند و حرکت می کنند.
دوچرخه‌ها و ماشین‌ها به‌طور منظم از اینجا عبور می‌کنند، کامیون‌های سنگین و کامیون‌ها، که هر گذرگاهی عوارض خود را بر ساختار در حال پوسیدگی وارد می‌کند. Quepos را بیهوده پل مرگ نمی نامند. چون به توهشدارداده شده است.
