تبریز امروز:
بسیاری در ارمنستان اعتراض دارند که سازمان پیمان امنیت جمعی در زمانی که ارمنستان درخواست کمک کرد به آن کمک نکرد و به طنز روی کار آمدن دولت فعلی در نتیجه اعتراضات خیابانی اشاره کردند.
ارمنستان به عنوان یکی از اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی و متکی به کمک روسیه، انتخاب های کمی دارد. (دستورالعمل دولتی)
خبری مبنی بر اعزام سرباز ارمنستان به قزاقستان در میان ارامنه چندان مورد استقبال قرار نگرفته است.
وزارت دفاع در 7 ژانویه تأیید کرد که 100 سرباز از یک واحد حافظ صلح را به عنوان بخشی از مأموریت صلحبانی سازمان پیمان امنیت جمعی به قزاقستان اعزام کرده است.
از زمان آغاز اعتراضات در 2 ژانویه در شهر ژاناوزن در غرب قزاقستان، این اعتراضات در سراسر کشور گسترش یافته و منجر به کشته شدن ده ها غیرنظامی و پلیس شد.
دخالت ارمنستان در ماموریت سازمان پیمان امنیت جمعی در چندین سطح طعنه آمیز است.
نخست وزیر نیکول پاشینیان - که به عنوان رئیس فعلی شورای امنیت سازمان پیمان امنیت جمعی، رسماً اعلام کرد که این سازمان با درخواست قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان برای کمک نظامی برای دفاع از او در برابر معترضان خیابانی موافقت کرده است - خود در سال 2018 در نتیجه اعتراضات خیابانی مردمی به قدرت رسیده بود. .
در آن اعتراضات، مقامات حاکم وقت ترجیح دادند از زور برای سرکوب اعتراضات استفاده نکنند. پاشینیان به عنوان بخشی از کمپین فشار بر دولت برای کناره گیری از قدرت، از هوادارانش خواست تا ساختمان های دولتی را محاصره کنند. این وزارتخانه در بیانیه خود اعلام کرد که نیروهای نظامی ارمنستان در قزاقستان اکنون "از تاسیسات مهم دولتی و نظامی محافظت خواهند کرد."
پاشینیان در ابتدا به عنوان یکی از رهبران تظاهرات سال 2008 در اعتراض به تقلب در انتخابات شهرت یافت که دولت وقت آن را با خشونت سرکوب کرد و در نهایت به عنوان رویداد "1 مارس" شناخته شد.
علاوه بر آن، سازمان پیمان امنیت جمعی از کمک به ارمنستان در سال 2021 امتناع کرد، زیرا آذربایجان به ارمنستان تهاجماتی انجام داد، که ارمنی ها استدلال می کردند که باید موجب تدارک دفاع متقابل سازمان پیمان امنیت جمعی می شد.
و بسیاری از ارمنی ها قزاقستان را که دارای ریشه های ترکی با آذربایجان است، دشمنی خود را نسبت به آن بیشتر احساس می کنند.
«مردم هر کشوری باید حکومت خود را انتخاب کنند. هیچ کشور دیگری حق دخالت در امور داخلی دیگران را ندارد. امروز نیروهای مسلح ارمنستان ماموریت دارند از مرزهای کشورمان محافظت کنند. ما اقدامات کوته فکرانه و غیرمسئولانه دولت ارمنستان را محکوم می کنیم.
مقامات ارمنستان سعی کرده اند از این انتقادها بدور بمانند.
آرمن گریگوریان، دبیر شورای امنیت ارمنستان، به تلویزیون عمومی گفت: «مردم در مورد اینکه چرا ارمنستان برای کمک از سازمان پیمان امنیت جمعی درخواست کرده و آن را دریافت نکرده است، ابراز نگرانی کرده است و اکنون خود در حال ارائه آن کمک است. او گفت: «اول از همه، اگر ارمنستان به عملکرد سازوکارهای سازمان پیمان امنیت جمعی علاقه داشته باشد، یک موضوع مسئولیت است و پاسخ روشن است که بله.»
او همچنین این تصور را که آنچه در قزاقستان اتفاق می‌افتد اعتراضی مشروع است، رد کرد. او گفت: «این یک روند انقلابی نیست، بلکه یک روند تروریستی است، شما فیلم های مردان مسلح را دیده اید.
آرتور ساکونتس، مدافع حقوق بشر، گفت که در حالی که مقامات قزاقستان (و روسیه، که بر سازمان پیمان امنیت جمعی مسلط است) ادعا کرده اند که ناآرامی ها در آنجا نتیجه نیروهای تروریستی خارجی است، نباید جدی گرفته شود.
او به رادیو آزادی گفت: «در سال 2008، در جریان اعتراضات 1 مارس، مردم فروشگاه‌ها را سرقت می‌کردند و هرگز متوجه نشدند که چه کسی این کار را انجام می‌داد. «در اینجا ما با یک مورد مشابه روبرو هستیم. یک مولفه خرابکاری وجود دارد و ما نمی توانیم همه چیز را "تروریسم" بنامیم."
ساکونتس با اشاره به ادعای پاشینیان مبنی بر اینکه تظاهرات در قزاقستان نتیجه "مداخله خارجی" بوده است، گفت: "پاشینیان فقط باید نسبت به یک وضعیت ابراز نگرانی می کرد، اما او سعی کرد کاتولیک تر از کرملین باشد و دستور کرملین را انجام داد." ساکونتس در مورد استدلال گریگوریان در مورد عملکرد سازمان پیمان امنیت جمعی پاسخ داد: «شما کی هستید که آن را به کار می‌گیرید، آیا به منابع ما نگاه کردید؟ اگر می‌توانستید آن را عملی کنید، باید آن را برای ما فعال می‌کردید.»
برخی همچنین تعجب کردند که آیا پاشینیان می‌تواند در صورت اعتراض علیه دولت خود، به سازمان پیمان امنیت جمعی استناد کند. کارن ورتانسیان، تحلیلگر نظامی در یک پست فیس بوک گفت، گریگوریان، در توضیح خود، "علناً اعتراف کرد که چرا نیکول به قزاقستان نیرو می فرستاد." اگر فردا یا فردای آن روز چیزی دولت نیکول را تهدید کند، قزاقستان نیروهای خود را به ارمنستان خواهد فرستاد.
ماریا کاراپتیان، نماینده پارلمان از حزب حاکم قرارداد مدنی، استدلال کرد که ارمنستان، به عنوان یکی از اعضایسازمان پیمان امنیت جمعی و متکی به کمک روسیه، گزینه های کمی دارد. او استدلال کرد که منتقدان خواهان خروج ارمنستان از سازمان پیمان امنیت جمعی و "انتخاب ژئوپلیتیک متفاوت" هستند.
کاراپتیان به خبرنگار رادیو آزادی ارمنستان گفت: "اگر ما ازسازمان پیمان امنیت جمعی خارج شویم، به چه [بلوک دیگری] باید بپیوندیم؟ آنها باید گام بعدی را پیشنهاد کنند."
