نوشته ای از حدیث کریمی

پرواز تیرگی و پاسخ مردمان

تاریخ انتشار : ۱۷:۳۱ ۰۲-۰۱-۱۳۹۹

سحاب تیره ای از دیوارچین پرکشید تا ایران آمد ، گرگِ این غزالان وارسته شد همان مردمانی که چکامه استقلال و آزادگی را به گوشِ جهان رساندند.حال در عصر این گرگِ عبوس که ممکن است سینه صد ها نفر را بشکافد و جانشان را بگیرد راهبندان جاده چالوس گویی این گرگ را تشویق می کند که نسارش را بگستراند و دامن گیر همه خلق شود. آری ما می توانیم کرونا را شکست دهیم ولی نه با قدم زدن در جنگل های چالوس برای لذت بردن از طبیعت؛ اگر دیر بجنبیم این طبیعت با همه مردمانش در میان شراره های آتشِ چشمانِ این گرگِ پلید خواهد سوخت . اما سرانجام ، قلم دست جان آفرین است؛ همان ایزدی که یوسف را در دل چاه تنها نگذاشت، موسی را غرق خیزآب ها نکرد و نوح را اسیر طوفان نکرد؛اگر خواست او باشد واگر ملت بخواهد و مثل همیشه کنارایران زمین باشد وبا در خانه ماندن جانِ رزمنده هایِ این جولانگاه را ،که دل رمیده مردم را تیمار می کنند یا طبیبان و پرستاران عاشق و جوان که ترنم رویاهایشان پس از چندین دورانِ زمین دور خورشید به حقیقت پیوسته است ، را تضمین کنند وقلب مادران این جوانان را سیاه پوش نکنند؛ایزد منان دستانش را سنگر ما می کند و دوباره ماهی های سلامتی در تالاب این سرزمین می رقصند و نه تنها کرونا بلکه سلاح های زیستی هم در مقابل ما عاجز می شود.همه چشم ها به ایران دوخته شده که ببینند ،این بار هم می تواند با ملتش در این جاده غبار آلود بتازد و بدرخشد زیرا ایران دیار مروت و رشادت است و ما ایرانی ها می دانیم که دادرس گیتی تکیه گاه ما است و دوباره آفتاب سرزندگی وشادی از بام این دیار طلوع خواهد کرد و خواهد تابید.

تبریز امروز:

کرونا ویروس

سحاب تیره ای از دیوارچین پرکشید تا ایران آمد ، گرگِ این غزالان وارسته شد همان مردمانی که چکامه استقلال و آزادگی را به گوشِ جهان رساندند.حال در عصر این گرگِ عبوس که ممکن است سینه صد ها نفر را بشکافد و جانشان را بگیرد راهبندان جاده چالوس گویی این گرگ را تشویق می کند که نسارش را بگستراند و دامن گیر همه خلق شود.

آری ما می توانیم کرونا را شکست دهیم ولی نه با قدم زدن در جنگل های چالوس برای لذت بردن از طبیعت؛ اگر دیر بجنبیم این طبیعت با همه مردمانش در میان شراره های آتشِ چشمانِ این گرگِ پلید خواهد سوخت .

اما سرانجام ، قلم دست جان آفرین است؛ همان ایزدی که یوسف را در دل چاه تنها نگذاشت، موسی را غرق خیزآب ها نکرد و نوح را اسیر طوفان نکرد؛اگر خواست او باشد واگر ملت بخواهد و مثل همیشه کنارایران زمین باشد وبا در خانه ماندن جانِ رزمنده هایِ این جولانگاه را ،که دل رمیده مردم را تیمار می کنند یا طبیبان و پرستاران عاشق و جوان که ترنم رویاهایشان پس از چندین دورانِ زمین دور خورشید به حقیقت پیوسته است ، را تضمین کنند وقلب مادران این جوانان را سیاه پوش نکنند؛ایزد منان دستانش را سنگر ما می کند و دوباره ماهی های سلامتی در تالاب این سرزمین می رقصند و نه تنها کرونا بلکه سلاح های زیستی هم در مقابل ما عاجز می شود.همه چشم ها به ایران دوخته شده که ببینند ،این بار هم می تواند با ملتش در این جاده غبار آلود بتازد و بدرخشد  زیرا ایران دیار مروت و رشادت است و ما ایرانی ها می دانیم که دادرس گیتی تکیه گاه ما است و دوباره آفتاب سرزندگی وشادی از بام این دیار طلوع خواهد کرد و خواهد تابید.

 

" حدیث کریمی"


نظرات کاربران


@