تبریز امروز:
بافت طراحی شده برای شهرک رشدیه را حفظ کنید!
ساخت و ساز و تغییر کاربری ها را متوقف کنید!
درختان شهر را از آسیب سود جویان حفظ کنید!
کاربری ها و نگاه مهندسین شهرساز را به غمزه ای نفروشید !
از تاسیس مدرسه در خانه های مسکونی 130 متری ممانعت کنید!
معماران شهر هارمونی و زیبایی آن را طراحی می کنند ، آنان در نگاه خود زندگی آرام انسانی را ایده پردازی می کنند ، خانه محل آرامش است و همسایه ها دوستی ها را تجربه می کنند!
زندگی ماشینی و خانه های مدرن نباید رنگ سبز درخت را فراموش کنند. طبیعت و فضای سبز توام با آنان است و خانه ها امکان سکونت در خود را به همه ساکنین شهر می دهند .
ماشین مزاحم مردمان نیست و حیاط کوچک یا محوطه زیبا آرام بخش روح ساکنین است و این یک شهرک نمونه با عنوان" رشدیه "در تبریز بود که می توانست به عنوان نماد تفکر شهرسازی در دوران حاکمیت بعد از سلطنت باشد.
***
طرح تفصیلی در واقع یک نقشه دقیق از شهر است که بر اساس طرح جامع شهری تهیه می‌شود و جزئیات بیشتری را در مورد کاربری زمین، تراکم ساختمانی، شبکه معابر و سایر عناصر شهری مشخص میکند. این طرح به عنوان راهنمایی برای مدیریت شهری در تخصیص زمین، صدور مجوزهای ساخت و ساز و توسعه شهری عمل میکند.
شهرک رشدیه تبریز با تفکر شهر انسان محور و نمونه پس از انقلاب اسلامی شکل گرفت ، بازارچه مناسب و زیبای شهرک نمادی از آرامش بازار داخل شهر بود و شهرک امکان آرامش برای شهروند را فراهم می ساخت ! استفاده از مدل این شهرک می توانست تکامل شهرسازی در کشور و حتی در منطقه و جهان را رقم بزند!
اما این ایده پردازی وقتی با فرصت سودجویی و امکان تخلف های بسیار شهری و فشار سودجویان مواجه شد کم کم توان مقابله خود را از دست داد ! نهادهای شهرساز و شهردار، خود استارت از بین بردن ایده و بانیان شهرک را زدند!
طرح تفصیلی به عنوان یک مانیفست شهری مورد نسیان قرار گرفت .
***
شهرک رشدیه بسیار زود دوران رشد خود را فراموش کرد، زوال برای آن تحت تاثیر همسایگان خود همچون کوی ولی عصر آغاز گردید ، مدیران ایده پرداز و آرمانگرا و بانیان شهرک جایگاه خود را به مدیران غیرمتخصص و غیر آرمانخواه دادند تا آنکه تغییرات در طراحی شهرک منجر به فاجعه های شهرسازی در محل شد ! با تحویل شهرک از سوی شرکت موسس آن ، فاجعه شهرک آرام و مسکونی را فرا گرفت محل های اختصاص داده شده و مناسب خانه های ویلایی تبدیل به آپارتمان های بلند مرتبه گردید و آنچنان که محل و منطقه طاقت ضبط آن را نیاورد و به شکلی مضحک و تلخ شهرک فرم عجیب و حتی مخل قانون و حقوق شهروندی را بدست آورد!
فضای مختص شده به فضای سبز به برج تبدیل شد چون امکان سود بوجود آمده بود و درختان قطع گردیدند تا خانه ای تبدیل شده به مغازه ، مزاحمتی از سوی درخت نداشته باشد!
مدرسه های غیر انتفاعی علیرغم وجود مدرسه بسیار بزرگ در خانه های کوچک 130 متری کرایه ای تاسیس شدند که نه تنها شهرک و همسایه ها را آزردند بلکه آموزش و پرورش را هم به سخره گرفتند ، اتاق های کوچک ، یک سرویس بهداشتی برای چند ده کودک ، بدون فضای بازی و حتی ناتوانی در نظارت برآموزش نمایشی از یک مدرسه بود!
خانه های با تیپ و قد و قواره ثابت و هارمونیک جای خود را به بلند مرتبه ها دادند ! و شورای شهر ناظر ساکت تمام ماجراها شد !
***
حال مشخص نیست چه کسانی مراقب قانون در شهر هستند ، هرگونه دستکاری در طراحی شهر باید با نظر مستقیم ذینفعان شهر ، یعنی شهروندان و ساکنین شهر باشد ، تغییر در کاریری های شهری در رشدیه ، نابودکردن میراث معماری و شهرسازی بعد از انقلاب و میراث شهرسازی جمهوری اسلامی است . به نظر می رسد " نه بزرگ" و" بایدی بزرگ" برای توقف تخلفات در تغییر کاربری ها و آسیب رسانیدن به حقوق قانونی شهروندان ایجاد گردد . شهر تبریز متعلق به شهروند و زیبایی هایش نه تنها برای شهروند بلکه نمود خردورزی در آن است ، نمادهای ساکنین توانمند شهر را در شهر تبریز حفظ کنید !
