-
اطلاع‌رسانی شفاف و به‌موقع: ارائه اطلاعات دقیق و قابل اعتماد درباره وضعیت جنگ، مناطق امن، و اقدامات حمایتی از طریق رسانه‌ها یا کانال‌های رسمی، اضطراب را کاهش می‌دهد.
-
تأمین نیازهای اولیه: اطمینان از دسترسی به غذا، آب، سرپناه، و خدمات پزشکی باعث افزایش احساس امنیت می‌شود.
-
ایجاد مناطق امن: فراهم کردن پناهگاه‌های امن و دور از درگیری‌ها برای غیرنظامیان، به‌ویژه کودکان و سالمندان، ضروری است.
-
حمایت روانی: ارائه خدمات مشاوره روان‌شناختی و ایجاد گروه‌های حمایتی برای کاهش استرس و تروما.
-
حفظ نظم اجتماعی: حضور نیروهای امنیتی برای جلوگیری از هرج‌ومرج و جرایم، اعتماد عمومی را تقویت می‌کند.
-
فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی: برگزاری فعالیت‌های جمعی مانند آموزش، بازی برای کودکان، یا مراسم شادمانی مانند کنسرت یا برنامه موسیقی و هنری زنده یا از رسانه ها و حتی مراسم آرامبخش مذهبی می‌تواند حس همبستگی و امید را تقویت کند.
-
دوری از شایعات: تشویق مردم به اجتناب از شایعات و تمرکز بر منابع معتبر، از وحشت عمومی جلوگیری می‌کند.
