آتش‌بس غزه مرده است − سیاست داخلی اسرائیل آن را کشت

به نظر می‌رسد آتش‌بس در غزه به پایان رسیده است. و در حالی که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تلاش کرده حماس را به خاطر ازسرگیری درگیری‌هایی که در ۱۸ مارس ۲۰۲۵ بیش از ۴۰۰ فلسطینی را کشت سرزنش کند – و هشدار داد که این «تنها آغاز» است – حقیقت این است که بذرهای خشونت‌های تجدیدشده را باید در سیاست داخلی اسرائیل جستجو کرد. از زمان اجرایی شدن فاز اول آتش‌بس در ژانویه، کارشناسان سیاست اسرائیل – از جمله خودم – مشکلی را که به احتمال زیاد غیرقابل حل است، برجسته کرده‌اند. و آن این است که اجرای فاز دوم این طرح – که در صورت اجرا، خروج کامل نیروهای نظامی اسرائیل از نوار غزه را در ازای آزادی گروگان‌های باقی‌مانده در بر خواهد داشت – برای عناصر راست افراطی در ائتلاف حاکم اسرائیل که نتانیاهو برای بقای سیاسی خود به آن‌ها وابسته است، غیرقابل قبول است. خروج از نوار غزه با ایدئولوژی‌های حداکثرگرایانه اعضای کلیدی دولت نتانیاهو، از جمله برخی در حزب خود او، لیکود، در تضاد است. در عوض، موضع اعلام‌شده آن‌ها این است که اسرائیل باید کنترل این منطقه را حفظ کند و تا حد امکان فلسطینی‌ها را از آن بیرون براند. به همین دلیل است که بسیاری در دولت نتانیاهو وقتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرد که فلسطینی‌ها باید از غزه خارج شوند تا راه برای پروژه بازسازی عظیمی به رهبری ایالات متحده باز شود، ابراز خوشحالی کردند. به‌عنوان یک متخصص تاریخ اسرائیل و استاد مطالعات صلح، من معتقدم دیدگاه راست افراطی برای غزه پس از درگیری، که بخش‌هایی از دولت نتانیاهو آن را به اشتراک دارند، با طرح آتش‌بس ناسازگار است. اما به‌طور فزاینده‌ای به نظر می‌رسد که این دیدگاه با نظرات برخی در دولت آمریکا – که به‌عنوان حامی واقعی آتش‌بس، شاید تنها نهادی بود که می‌توانست دولت اسرائیل را به پایبندی به شرایط آن مجبور کند – هم‌راستا شده است.