21 مرداد 1403
کابینه پيشنهادي رئيس جمهور پزشکيان هر نام و عنواني داشته باشد، اين واقعيت را نميتوان درباره آن کتمان کرد که کابينه تغيير نيست. جماعتي که براي رئيس جمهور شدن دکتر پزشکيان به صحنه آمدند، به ويژه در مرحله دوم انتخابات، به اميد ايجاد تغيير آمدند. آنها خواهان تغيير در سياست خارجي، تغيير در وضعيت اقتصادي، تغيير در شرايط حقوق شهروندي، برطرف کردن موانع ايجاد شده بر سر راه آزاديهاي مشروع و برچيدن بساط انحصارطلبيها بودند. اينها همه خواستههاي قانوني در چارچوب قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي هستند که با وعدههاي انتخاباتي رئيس جمهور پزشکيان همخواني دارند. کابينهاي که بتواند اين خواستهها را برآورده کند، الزاماً بايد کابينهاي غيرسهميهاي باشد و در نهايت آزادي و اختيار انتخاب شده باشد........................... بخش فرهنگ، شامل وزارتخانههاي علوم، آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامي، به نصاب نسبي مقبوليت نزديک است هرچند در عمل با توجه به موانع موجود هنوز نميتوان از ميزان کارائي آن سخني گفت. بخش اقتصادي، شامل وزارت اقتصاد، سازمان برنامه و بودجه، وزارت تعاون، کار و امور اجتماعي باضافه مشاور عالي رئيس جمهور که گويا فرمانده اين مجموعه است، بعيد است بتواند از عهده حل مشکلات اقتصادي موجود برآيد. مشخص نبودن تکليف بانک مرکزي و پايدار بودن موانعي از قبيل تحريمها، افايتياف و وجود مافياهاي غولآسا (با انواع مختلف سياسي، اقتصادي، امنيتي و...) عواملي هستند که بعيد است بخش اقتصادي کابينه چهاردهم بتواند بر آنها غلبه کند. بخش امنيتي کابينه، تفاوت محسوسي با دولت قبل ندارد. بخش سياست خارجي با توجه به اينکه سکاندارش يکي از همکاران وزير امور خارجه دولتهاي يازدهم و دوازدهم است و طبق اعتراف خود آن وزير سهم وزارتخانه متبوعش در تصميمگيريها صفر بوده، در اين دولت نيز چيزي بيشتر از صفر نخواهد بود. مهمتر اينکه شوراي راهبردي سياست خارجي اخيراً با اضافه شدن رقيب اصلي دکتر پزشکيان، قدرت بيشتري يافته و ميتواند با سابقهاي که به عنوان دولت سايه در 13 سال گذشته داشته، سايه سنگين خود را بر سياست خارجي دولت چهاردهم بگستراند و يک زمستان سرد را بر آن حاکم کند. بخشهاي ديگر کابينه پيشنهادي نيز حال و روز بهتري ندارند و در مجموع از اين کابينه، پيام تغيير شنيده نميشود. حداکثر کاري که اين دولت شايد بتواند انجام دهد، تمديد وضعيت موجود و گذشته است. اين، البته معلوم نيست خواسته رئيس جمهور پزشکيان باشد ولي دولتمردان بعد از جلوس بر مسند حکمراني معمولاً به اين نتيجه ميرسند که ميان آنچه فکر ميکردند با آنچه واقعيت دارد تفاوت از زمين تا آسمان است.
تبریز امروز:
بسمالله الرحمن الرحيم
⬅️ کابینه پيشنهادي رئيس جمهور پزشکيان هر نام و عنواني داشته باشد، اين واقعيت را نميتوان درباره آن کتمان کرد که کابينه تغيير نيست.
جماعتي که براي رئيس جمهور شدن دکتر پزشکيان به صحنه آمدند، به ويژه در مرحله دوم انتخابات، به اميد ايجاد تغيير آمدند. آنها خواهان تغيير در سياست خارجي، تغيير در وضعيت اقتصادي، تغيير در شرايط حقوق شهروندي، برطرف کردن موانع ايجاد شده بر سر راه آزاديهاي مشروع و برچيدن بساط انحصارطلبيها بودند. اينها همه خواستههاي قانوني در چارچوب قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي هستند که با وعدههاي انتخاباتي رئيس جمهور پزشکيان همخواني دارند. کابينهاي که بتواند اين خواستهها را برآورده کند، الزاماً بايد کابينهاي غيرسهميهاي باشد و در نهايت آزادي و اختيار انتخاب شده باشد.
عنوان «وفاق ملي» براي يک کابينه و يک دولت، اگر به معناي سهميهاي بودن آن باشد، خطاست. تفسير «وفاق ملي» به شکل دادن کابينه با افرادي از گرايشهاي مختلف، کاملاً غيرعلمي و غيرمنطقي و حتي در جهت مخالف «وفاق» است. چنين ترکيبي به جاي وفاق، تفرقه ايجاد ميکند. وفاق، محصول يک جمع همفکر است که تلاش ميکند برنامه خود را در جامعه و ميدان عمل به اجرا درآورد و آحاد مردم را به وحدت و انسجام دعوت کند و اقتضائات يکپارچگي را فراهم سازد. اعضاي چنين جمعي البته بايد علاوه بر همفکر بودن، ويژگيهائي داشته باشند که به آنها قابليت ايجاد وفاق در جامعه را بدهد. بياعتنائي به پست و مقام، بينيازي ذاتي از مال و منال و مطامع مادي، برخورداري از بينش انساندوستانه، آزادانديشي، تقواي ستيز، شناخت کافي از معادلات جهاني، آشنائي با نيازهاي جامعه ايراني، تخصص در زمينه مسئوليتي که برعهده ميگيرد، پايبندي به ارزشها، اصول و آرمانهاي ديني، اخلاقي و انقلابي و خود را خادم بيمنت مردم دانستن، اصليترين ويژگيهائي هستند که چنين جمعي بايد از آنها برخوردار باشند.
ورود به بحث درباره اين ويژگيهاي معنوي و ميزان برخورداري اعضاي کابينه پيشنهادي رئيس جمهور پزشکيان از اين ويژگيها را جايز نميدانيم ولي نميتوان از بررسي توانائيهاي عملي آنان در زمينه آنچه برعهده خواهند گرفت و اينکه اين مجموعه تا چه ميزان امکان پيشبرد اهداف مورد انتظار دولت چهاردهم بر مبناي وعدههاي داده شده را دارد صرفنظر کرد. کابينه پيشنهادي، علاوه بر آنکه فاقد انسجام فکري و گرايشي است، در زمينه کارائي نيز اعضاي آن در يک سطح قرار ندارند. بخش فرهنگ، شامل وزارتخانههاي علوم، آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامي، به نصاب نسبي مقبوليت نزديک است هرچند در عمل با توجه به موانع موجود هنوز نميتوان از ميزان کارائي آن سخني گفت. بخش اقتصادي، شامل وزارت اقتصاد، سازمان برنامه و بودجه، وزارت تعاون، کار و امور اجتماعي باضافه مشاور عالي رئيس جمهور که گويا فرمانده اين مجموعه است، بعيد است بتواند از عهده حل مشکلات اقتصادي موجود برآيد. مشخص نبودن تکليف بانک مرکزي و پايدار بودن موانعي از قبيل تحريمها، افايتياف و وجود مافياهاي غولآسا (با انواع مختلف سياسي، اقتصادي، امنيتي و...) عواملي هستند که بعيد است بخش اقتصادي کابينه چهاردهم بتواند بر آنها غلبه کند. بخش امنيتي کابينه، تفاوت محسوسي با دولت قبل ندارد. بخش سياست خارجي با توجه به اينکه سکاندارش يکي از همکاران وزير امور خارجه دولتهاي يازدهم و دوازدهم است و طبق اعتراف خود آن وزير سهم وزارتخانه متبوعش در تصميمگيريها صفر بوده، در اين دولت نيز چيزي بيشتر از صفر نخواهد بود. مهمتر اينکه شوراي راهبردي سياست خارجي اخيراً با اضافه شدن رقيب اصلي دکتر پزشکيان، قدرت بيشتري يافته و ميتواند با سابقهاي که به عنوان دولت سايه در 13 سال گذشته داشته، سايه سنگين خود را بر سياست خارجي دولت چهاردهم بگستراند و يک زمستان سرد را بر آن حاکم کند. بخشهاي ديگر کابينه پيشنهادي نيز حال و روز بهتري ندارند و در مجموع از اين کابينه، پيام تغيير شنيده نميشود. حداکثر کاري که اين دولت شايد بتواند انجام دهد، تمديد وضعيت موجود و گذشته است. اين، البته معلوم نيست خواسته رئيس جمهور پزشکيان باشد ولي دولتمردان بعد از جلوس بر مسند حکمراني معمولاً به اين نتيجه ميرسند که ميان آنچه فکر ميکردند با آنچه واقعيت دارد تفاوت از زمين تا آسمان است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.