30 فروردین 1402
ارزشمندترين ثروت براي هر ملتي، نيروي انساني آن ملت است. در ميان نيروهاي انساني هر کشوري، افراد نخبهاي که در نوآوري، اختراع، ابتکار و مديريت سرآمد هستند، ارزش بيشتري دارند و از قدر و منزلت بالاتري برخوردار ميشوند. قدرداني از ثروت بيبديل نيروي انساني نخبه، کارآمد و مدير در کشورهاي پيشرفته، رونق بيشتري دارد. برعکس، در کشورهاي عقب مانده، نهتنها از نيروهاي نخبه قدرداني نميشود، حتي در بسياري موارد با برخوردهاي منفي و حذفي و سرکوبگرانه نيز مواجه ميشوند. آنچه اقتضاي تعاليم قرآن و انديشه اسلامي است، تکريم انسان در تمام ردهها و تکريم ويژه نسبت به نيروهاي نخبه، کاردان و مدير است. اين تکريم در تاريخ اسلام همواره از ناحيه مردم، بدنه جامعه و مجامع علمي غيروابسته به حکومتها جريان داشت ولي حکومتها يا به آن عمل نکردند و يا راه و رسمشان اين بود که نخبگان را به قدرت وابسته کنند و با استفاده از آنها براي تحکيم حاکميت خود به همان نسبت که فايده ميرسانند تکريمشان نمايند. انزواي دانشمندان، اديبان، شعرا، فلاسفه، فقهاي ظلمستيز و مهاجرتهاي گسترده آنان يا ادامه زندگي در گمنامي و غربت و مهجوريت، ناشي از همين روش حاکمان بود. برخلاف حاکمان، هميشه مردم مسلمان در نقاط مختلف جهان اسلام به تعاليم اسلامي تکريم انسان بطور عام و تکريم نخبگان، کارآمدان و مديران شايسته و لايق بطور خاص پايبندي نشان دادند بطوري که حتي مطرودينِ حکومتها را نيز گرامي داشتند. اگر اين همت والاي مسلمانان نبود، اکنون از ميراث گرانبهاي مخترعان، فقها، فلاسفه، رياضيدانان، اديبان، شاعران، هنرمندان، پزشکان و مديران لايق و خدومي که هر يک از آنها در زمان خود خدمات ارزندهاي به ملتهاي مسلمان و حتي مردم جهان کردند نام و نشاني وجود نداشت.
تبریز امروز:
بسمالله الرحمن الرحيم
⬅️ ارزشمندترين ثروت براي هر ملتي، نيروي انساني آن ملت است. در ميان نيروهاي انساني هر کشوري، افراد نخبهاي که در نوآوري، اختراع، ابتکار و مديريت سرآمد هستند، ارزش بيشتري دارند و از قدر و منزلت بالاتري برخوردار ميشوند.
قدرداني از ثروت بيبديل نيروي انساني نخبه، کارآمد و مدير در کشورهاي پيشرفته، رونق بيشتري دارد. برعکس، در کشورهاي عقب مانده، نهتنها از نيروهاي نخبه قدرداني نميشود، حتي در بسياري موارد با برخوردهاي منفي و حذفي و سرکوبگرانه نيز مواجه ميشوند.
آنچه اقتضاي تعاليم قرآن و انديشه اسلامي است، تکريم انسان در تمام ردهها و تکريم ويژه نسبت به نيروهاي نخبه، کاردان و مدير است. اين تکريم در تاريخ اسلام همواره از ناحيه مردم، بدنه جامعه و مجامع علمي غيروابسته به حکومتها جريان داشت ولي حکومتها يا به آن عمل نکردند و يا راه و رسمشان اين بود که نخبگان را به قدرت وابسته کنند و با استفاده از آنها براي تحکيم حاکميت خود به همان نسبت که فايده ميرسانند تکريمشان نمايند. انزواي دانشمندان، اديبان، شعرا، فلاسفه، فقهاي ظلمستيز و مهاجرتهاي گسترده آنان يا ادامه زندگي در گمنامي و غربت و مهجوريت، ناشي از همين روش حاکمان بود.
برخلاف حاکمان، هميشه مردم مسلمان در نقاط مختلف جهان اسلام به تعاليم اسلامي تکريم انسان بطور عام و تکريم نخبگان، کارآمدان و مديران شايسته و لايق بطور خاص پايبندي نشان دادند بطوري که حتي مطرودينِ حکومتها را نيز گرامي داشتند. اگر اين همت والاي مسلمانان نبود، اکنون از ميراث گرانبهاي مخترعان، فقها، فلاسفه، رياضيدانان، اديبان، شاعران، هنرمندان، پزشکان و مديران لايق و خدومي که هر يک از آنها در زمان خود خدمات ارزندهاي به ملتهاي مسلمان و حتي مردم جهان کردند نام و نشاني وجود نداشت.
شرايط، در عصر حاضر که عصر ارتباطات است با گذشته تفاوت زيادي دارد. امروز، به برکت امکانات ارتباطي، علاوه بر اوج گرفتن قدرت دسترسي به يافتههاي علمي سراسر جهان، انتقال توليدات فکري نيز با سرعت و سهولت انجام ميشود. مرزها اگر در مواردي مانع عبور انسانها از کشوري به کشور ديگر ميشوند، قدرت جلوگيري از انتقال توليدات علمي و فکري را ندارند. به همين دليل، از حکومتها کار چنداني براي محدود ساختن نخبگان برنميآيد. با اينحال، صاحبان قدرت به دو ابزار منفي براي جلوگيري از شکوفائي استعدادها و مطرح شدن صاحبان فکر و مديريت متوسل ميشوند که عبارتند از محدود ساختن آنان و خودداري از پر و بال دادن به آنان مگر آنکه وابسته به قدرت و حاکميت باشند.
توسل به اين ابزارها موجب مهاجرت نخبگان شده و اگر نخبهاي مهاجرت نکند، تحت فشار اين ابزارها منزوي ميشود و جامعه از فوايد سرشار استعداد او محروم ميماند. علت اصلي مهاجرتها از کشورهاي عقبافتاده به کشورهاي پيشرفته همين است. متأسفانه در مقطع کنوني به دليل اينکه حکومتها از ابزارهاي محدود کنندهاي که در اختيار دارند حداکثر استفاده را به عمل ميآورند، مهاجرت نخبگان به اوج خود رسيده است.
نکته قابل تأمل اينکه محدود ساختن نخبگان توسط حکومتها معمولاً تا زماني است که آنان در قيد حيات هستند و بعد از وفاتشان صاحبان قدرت تلاش ميکنند به نحوي آنها را به نفع خود مصادره کنند و يا لااقل کاري به آنها نداشته باشند. در کشور ما حتي اين روش نيز در حال منسوخ شدن است. در اينجا عدهاي تلاش ميکنند بزرگان مورد توجه مردم را حتي بعد از مرگشان نيز زير غبار فراموشي پنهان کنند و يا با توسل به ابزارهائي براي کوچک جلوه دادن آنها با هرچه در توان دارند به ميدان بيايند.
..............................................................................
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.