15 خرداد 1401
سر خدای ذرت مایا توسط باستان شناسان در مکزیک کشف شده است که آن را در پایین برکه ای که نشان دهنده ورودی دنیای زیرین است پیدا کردند. سر بزرگ و به خوبی حفظ شده است که قدمت آن به بیش از 1300 سال می رسد .
تبریز امروز:
کشف سر خدای ذرت قوم مایا با قدمت 1300 سال در مکزیک کشف شد.
این سر خدای ذرت مایا توسط باستان شناسان در مکزیک کشف شده است که آن را در پایین برکه ای که نشان دهنده ورودی دنیای زیرین است پیدا کردند.
سر بزرگ و به خوبی حفظ شده است که قدمت آن به بیش از 1300 سال می رسد .
این مجسمه سنگی در حین کار حفاظتی در شهر مایاها در Palenque، در نزدیکی رودخانه Usumacinta در ایالت جنوبی مکزیک چیاپاس کشف شد.
این کشف در ژوئیه 2021 اتفاق افتاد، اما به تازگی توسط موسسه ملی مردم شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) عمومی شده است.
کارشناسان قدمت این قطعه را به دوره کلاسیک متأخر (700-850 پس از میلاد) می دانند.
پالنکه در حدود سال 800 پس از میلاد متروک شد، و زمانی که اسپانیاییها در دهه 1520 وارد شدند، این منطقه پرجمعیت بود.
پالنکه که در زبان ایتزا با نام «لاکامها» نیز شناخته میشود (به معنای «مکان-رودخانه») به دلیل معماری و مجسمههای مایاها شهرت دارد.
INAH در بیانیهای که روز سهشنبه، 31 مه منتشر شد، گفت که باستانشناسانی که در این مکان کار میکنند، "یک سر گچ بری شده از خدای جوان ذرت" را در طول کار حفاظتی کشف کردهاند.
در فرهنگ مایا، خدای ذرت به نام هون هونهپو شناخته می شود و به دلیل ارتباطش با محصول حیاتی و اصلی، یکی از مهم ترین خدایان بود.
INAH گفت: این مجسمه محور هدایایی است که بر روی حوضی قرار داده شده است و به تقلید از ورود خدا به عالم اموات در محیطی آبی می پردازد.
آنها افزودند: «تیم بین رشتهای که ابتکار عمل را بههمراه باستانشناس آرنولدو گونزالس کروز و مرمتگر هایدی اوریا ماگانا تشکیل دادند، در حالی که پرکردن راهرویی را که اتاقهای خانه B از ال را به هم متصل میکند، از همترازی دقیق سنگها مشاهده کردند.
سر خدا در داخل "یک ظرف نیمه مربعی که از سه دیوار تشکیل شده بود و در زیر لایه ای از خاک سست، دماغه و دهان نیمه باز الوهیت بیرون می آمد" پیدا شد.
کارشناسان گفتند که "مایاهای باستانی پالنکه دائماً گذرگاه اسطوره ای" را با پیشکش هایی به جهان اموات زنده می کردند.
باستان شناسان آرنولدو گونزالس کروز، کارلوس وارلا شرر و ونسسلائو اوربینا کروز که در این مکان نیز کار می کردند، توضیح دادند که طول سر گچ بری شده 45 سانتی متر طول و 16 سانتی متر عرض و 22 سانتی متر ارتفاع داشت و افزودند که این سر حفظ شده است. جهت گیری غربی، که نماد تولد گیاه ذرت با اولین پرتوهای خورشید است."
در بیانیه INAH آمده است که این مجسمه «ویژگیهای برازندهای دارد: چانه تیز، برجسته و شکافته است؛ لبها نازک هستند و به سمت بیرون بیرون میآیند، قسمت پایینی کمی به سمت پایین است و دندانهای ثنایای بالایی را نشان میدهد.
«گونهها ظریف و گرد و چشمها کشیده و نازک هستند.
از پیشانی پهن، بلند، پهن و مستطیل شکل، عناصر مهم دیگر شامل قطعات صفحه سه پایه ای است که مجسمه روی آن قرار گرفته است.
در این بیانیه توضیح داده شده است که فضایی که مجسمه در آن پیدا شده است در نقطهای به صورت نمادین با «شکستن بخشی از کف حوض و برداشتن قسمتی از پرکنندههای ساختمانی، بسته شد تا یک سری عناصر: سبزیجات، استخوانهای حیوانی بلدرچین بر روی آن قرار گیرد. لاک پشت سفید، ماهی سفید و سگ اهلی، صدف، پنجه خرچنگ، تکه های استخوان کار شده، قطعات سرامیک، سه بخش مجسمه های مینیاتوری انسان نما، 120 قطعه تیغه ابسیدین، مقداری مهره سنگی سبز، دو مهره صدفی و همچنین دانه ها و حلزون های کوچک."
سپس حفره با سنگ های شل مهر و موم شد.
این کشف در چارچوب پروژه «حفاظت معماری و پایانبندیهای تزئینی ال پالاسیو» انجام شد که بر منابع «صندوق سفیران وزارت امور خارجه برای حفاظت از فرهنگ» با حمایت دولت ایالات متحده متکی بود.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.