خبر های ویژه
18 آبان 1399
قلعه کوهستانی قره باغ " شوشا" از اشغال آزاد شد
جنگ در قره باغ اشغالی
یک ضرب المثل قدیمی ارمنی می گوید : "هرکس شهر شوشا را کنترل کند ، کل قره باغ را کنترل می کند."....
تبریز امروز:
یک ضرب المثل قدیمی ارمنی می گوید : "هرکس شهر شوشا را کنترل کند ، کل قره باغ را کنترل می کند."
این واقعیت وقتی ثابت شد که در ماه مه سال 1992 نظامیان ارمنی؛ ارتش آذربایجان را از شوشا به بیرون راندند و شهر قلعه کوهستانی شوشا را تصرف کردند.
شوشا پس از یک ماه پیشروی ارتش آذربایجان از جناح جنوبی قره باغ ، بار دیگر کانون نبردی مهم در جنگ بر سر منطقه جدا شده آذربایجان گردید.
ارامنه در استپاناکرت / و به قول آذری ها خانکندی اذعان می کردند که نیروهای آذربایجانی در مواضع نزدیک شوشا قرار دارند .
الهام علی اف ، رئیس جمهوری آذربایجان نیز گفته است که نیروهای وی در مواضعی در زیر صخره های سر به فلک کشیده که از جنبه های جنوبی و شرقی شهر یک دفاع طبیعی تشکیل می دهند ، پیشروی کرده اند.
یک هفته پیش در تاریخ 4 نوامبر ، علی اف در توییتر ادعا کرد که نیروهای ارمنستان "قبلاً شکست را پذیرفته اند".
علی اف گفت: "ما سلاح مدرن و روحیه جنگندگی بالایی داریم." "ما نشان دادیم چه کسی چه کسی است و ثابت کردیم که" ارتش شکست ناپذیر "ارمنستان یک افسانه است."
نیروهای ارمنی در تاریخ 4 نوامبر گفتند که حمله آذربایجانی را در جاده روستایی که از زیر صخره های شوشا به ارتفاعات واقع در چند کیلومتری غرب شهر منتهی می شود ، دفع کردند.
گزارش ها در اواخر 4 نوامبر گفت که پیاده نظام سبک آذربایجان در حال جنگ برای آن جاده در نزدیکی روستای کارینتاک / داش التی در پایین صخره ها است.
اگر نیروهای آذربایجانی موفق به ایمن سازی این جاده و پیشروی به ارتفاعات بالاتر شوند ، مسیر جناح جنوبی قره باغ را از ارمنستان قطع می کنند که توسط ارامنه به عنوان جاده زندگی نامگذاری شده است.
‘جاده زندگی’ که به کریدور لاچین نیز معروف است ، از شهر گوریس در جنوب ارمنستان از طریق شهر اشغال شده آذربایجانی لاچین به ورودی مستحکم جنوب غربی شوشا می رسد.
تنها جاده دیگر در داخل و خارج شوشا به شمالکه به استپاناكرت / خانكندی منتهی می شود.
برای جنگجویان ارمنی ، از دست دادن کریدور تأمین جنوبی آنها باعث می شود که آنها فقط یک اتصال زمینی به ارمنستان داشته باشند - یک مسیر شمالی که از کوههای Mrav / Murovdag به استپاناکرت می گذرد.
آنها همچنین اعلام کردند که در حال انجام "عملیات جستجو" در غرب در امتداد جاده لاچین / بردزور در "مسیرهای احتمالی نفوذ گروههای خرابکاری آذربایجان" هستند.
مرکز اطلاعات ارمنی ارمنستان که توسط دولت ایروان اداره می شود نیز تصاویر شناسایی هوایی را منتشر کرد که نشان می دهد حمله در 4 نوامبر علیه پیشاهنگی آذربایجانی ها در جاده لاچین / بردزور در 4 کیلومتری جنوب غربی شوشا اتفاق افتاده است.
در همین حال 10 نوامبر ، نیروهای آذربایجانی مواضع دفاعی شوشا و ارامنه را در اطراف شهر با خمپاره بمباران کردند.
مطمئناً ، از زمان آغاز جنگ متوقف در 27 سپتامبر ، جنگ بر سر منطقه جدا شده آذربایجان در قره باغ کوهستانی ؛ ماجرا برای نیروهای تجزیه طلب ارمنی و نظامیان ارمنستان خوب پیش نرفته است.
تصور می شود از آن زمان چندین هزار سرباز و صدها غیرنظامی در هر دو طرف کشته شده اند ، اگرچه تحلیلگران نظامی می گویند ارزیابی دقیق در حال حاضر امکان پذیر نیست.
هواپیماهای بدون سرنشین ، جناح جنوبی شوشا را در پیش گرفته اند - مرز جنوبی با ایران را تا مرز غربی آذربایجان با ارمنستان دنبال می کنند.
در این روند ، آنها حق حاکمیت آذربایجان را در مناطق مختلف در مناطق فضولی ، جبراییل ، زنگلان و مناطقی از قوبادلی را احیا کردند.
شوشا شهر "نفوذ ناپذیر"
هنگامی که پایتخت اداری قره باغ ، شوشا از نظر ارامنه و آذربایجانی ها به عنوان یک شهر "غیرقابل تصرف " و "نفوذ ناپذیر" شناخته می شود - حتی اگر در نبردهای قبلی سقوط کرده باشد.
آذربایجانی ها که با منطقه آشنا هستند هنوز بحث می کنند که چگونه نیروهای باک و؛ شهر کوه را به ارمنیان در 9 مه 1992 از دست دادند.
برای باکو ، این یک شکست تحقیرآمیز در جنگی بود که بیش از 24000 آذربایجانی و 6000 ارمنی کشته شدند - نزدیک به یک میلیون آذربایجانی از خانه های خود در ارمنستان و آذربایجان آواره و تقریباً نیم میلیون ارمنی در سراسر آذربایجان آواره شدند.
پیشکسوتان آذربایجانی در نبرد برای شوشا می گویند که فرماندهان آنها در شب 8 مه 1992 به آنها دستور دادند عقب نشینی کنند - به آنها اطمینان می دهند که با نیروهای کمکی دوباره جمع می شوند و بعداً شهر را دوباره پس می گیرند.
قبل از ورود نیروهای ارمنی در صبح 9 مه ، مصطفی حاجی بیلی از آخرین سربازان آذربایجانی بود که شهر را ترک کرد.
حاجی بیلی گفته است : "قبل از اشغال شوشا ، نیروهای ارمنی قبلاً کنترل چندین روستای مجاور از جمله داش التی (کارینتاک) را در اختیار گرفتند."
حاجی بیلی گفت چند روز قبل از حمله هنگامی که جاده منتهی به لاچین / بردزور را قطع کردند جنگجویان ارمنی به شدت شهر نفوذناپذیر را تقریباً محاصره کردند.
حتی در آن زمان ، حاجی بیلی گفت حمله برای ارامنه به بالای کوه در سال 1992 دشوار بود . وی گفت مدافعان آذربایجانی "حتی به فکر از دست دادن و رفتن نبودند" تا زمانی که دستور عقب نشینی را دریافت کردند.
حاجی بیلی گفت: "فقط 700 سرباز آذربایجانی در شوشا بودند." هنگامی که ارمنی ها جاده لاچین / بردزور را قطع کردند "که این تعداد در برابر محاصره برای دفاع از شهر کافی نبود".
سربازان قدیمی ارمنی در نبرد 1992 می گویند که حمله آنها برای "بقا" بود زیرا توپخانه آذربایجان در شوشا موقعیت های آنها را در شمال در خانکندی ویران می کرد.
آرکادی کاراپتیان ، فرمانده گروه 260 درگیر در حمله 8 مه ، دیدگاه خود را در یک پروژه مشترک فیلم مستند ارمنستان و آذربایجان به نام "قطعات یک دایره" توضیح داد.
کاراپتیان گفت که حمله قبل از غروب آفتاب متوقف شد زیرا مهمات آنها تمام می شد. با این حال ، وی گفت ، سربازان آذربایجانی آن شب تحت پوشش تاریکی عقب نشینی کردند.
کاراپتیان به سازندگان این مستند که توسط مرکز ابتکارات رسانه ای در ارمنستان و اینترنیوز آذربایجان و با هماهنگی گروه آشتی مستقر در لندن تولید شده بود ، گفت: "شب ، ستون به ستون ، آذربایجانی ها راهپیمایی می کردند."
کاراپتیان گفت: "ما شاهد عزیمت آنها بودیم و آنها را رها کردیم." "در ساعت 9 صبح در تاریخ 9 مه ، شوشا را با سختی درگیری بردیم."
حاجی بیلی گفته است که برنامه ریزان ارتش آذربایجان از نبرد 1992 درس آموخته اند و اکنون پس گرفتن شهر "بسیار آسان تر" خواهد بود.
حاجی بیلی گفت: "اول از همه ، ارتش آذربایجان اکنون آسمان ها را با هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماهای خود کنترل می کند." "دوم اینکه ، این تاکتیک هایی را به کار می گیرد که دشمن را مجبور می کند بدون درگیری های عمده شهرها را تسلیم کند."
"آنها این کار را در فضولی و جبرییل انجام دادند ، کوههای اطراف را تحت کنترل خود درآوردند و سعی کردند همه راههای شهرها را قطع کنند - دشمن را مجبور به ترک استحکامات سنگین خود و فرار کردند."
عاریف پاشا ، که در سال 1992 برای آذربایجان نیز جنگید ، گفت که وقتی ارمنی ها جاده لاچین / بردزور را قطع کردند ، دفاع باکو از شوشا "امکان پذیر نبود".
پاشا توضیح داد: "اگر جاده لاچین-شوشا را كنترل كنید ، راهرو بین ارمنستان و قره باغ را كنترل خواهید كرد." "اکنون ، 28 سال بعد ، جاده لاچین-شوش از همان اهمیت برخوردار است."
این مطلب یک روز قبل از آزادسازی شوشا ترجمه و آماده گردیده بود
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت