خبر های ویژه
3 مهر 1397
آسیمبونانگا !
آوازی برای نلسون ماندلا
رهبر سیاهان افریقای جنوبی نلسون ماندلا در سال 1962 در جزیره روبن زندانی بود و این اهنگ زمانی نوشته شد که او در آنجا بسر می برد و اشعار ترانه فریاد دوری او را از جامعه می زدند . این آواز به سایر مبارزان ضد اپارتاید نیز اشاره می کرد ترانه پیتر گابریل با عنوان بیکو در 1980 برای استیو بیکو ساخته شده بود، ویکتوریا مخانگه و نیل آگجت نیز جزو مخاطبین اهنگ بودند.
تبریز امروز:
آوازی از ساوکا از آلبوم " کودک جهان سوم"
آسیمبونانگا !
ما او را ندیده ایم !
ما ماندلا را ندیده ایم !
آنجایی که او هست!
آنجایی که او را نگه داشته اند!
آه دریا سرد است و آسمان خاکستری !
به خلیج بنگرید از سراسر جزیره!
ما تا آمدن آن روز جزیره خواهیم بود!
ما از آب سوزان خواهیم گذشت!
بال های مرغ دریایی بر فراز دریا؛ شکست سکوت!
آنچه که رویای آنرا دارم !
چه کسی کلامی دارد که فاصله ها را نزدیک کند!
بین تو و من!
آسیمبونانگا Asimbonanga یک آواز ضد آپارتاید است که برای اولین بار توسط گروه ساوکا در آلبوم "کودک جهان سوم " اجرا شده است. این ترانه به دو زبان زولو و انگلیسی است که توسط جانی کلگ و در سبک موسیقی" زولو" تنظیم شده است و به صورت رسمی در 1987 انتشاریافته است. مخاطب این آواز نلسون ماندلا و دیگر مبارزان ضد اپارتاید در موقعی است که آنها در زندان جزیره روبن بودند!
این آواز در زمان خود مورد استقبال بسیار واقع شد و توسط جنبش ضد نژادپرستی بر علیه آپارتاید مورد استفاده قرار گرفت و توسط هنرمندان بسیاری مانند "جوان باوز" و گروه "کر سووتو" مورد استفاده واقع شد.
کنگره ملی افریقا در سال 1948 برای دستیابی به قدرت در افریقای جنوبی انتخاب گردید و بنابر این دولت افریقای جنوبی به مدت 46 سال ان را ممنوع و غیرقانونی اعلان داشت.
اقلیت سفید تمامی قدرت را در این مدت در انحصار خود داشته و سیستم آپارتاید را به وجود اورده بودند.
" ساوکا " در سال 1985 توسط اغلب اعضای گروه "جولوکا" به وجود امد که به عنوان اولین گروه نژادی در افریقای جنوبی مشهور شده بودند. سرگروه جانیکلگ تاکید کرد که هدف از تشکیل "ساوکا" دو نژادی کردن آن نبود اما گروه شامل 3 سیاه افریقای جنوبی و 3 سفید پوست شده بود. این گروه به موسیقی زولو در حد موسیقی سلتیک و راک اعتبار بخشید. این موسیقی در میان سیاهان و سفید های افریقای جنوبی پذیرفته شد.
ویکتوریا مخانگه مبارز سیاه که در حمله جوخه های مرگ پلیس به ماشینش در سال 1985 کشته شد.
رهبر سیاهان افریقای جنوبی نلسون ماندلا در سال 1962 در جزیره روبن زندانی بود و این اهنگ زمانی نوشته شد که او در آنجا بسر می برد و اشعار ترانه فریاد دوری او را از جامعه می زدند . این آواز به سایر مبارزان ضد اپارتاید نیز اشاره می کرد ترانه پیتر گابریل با عنوان بیکو در 1980 برای استیو بیکو ساخته شده بود، ویکتوریا مخانگه و نیل آگجت نیز جزو مخاطبین اهنگ بودند.
استیو بیکو از نظریه پردازان کنگره ملی افریقا که در بازداشت پلیس اپارتاید در 30 سالگی کشته شد.
این آواز به عنوان یک قصیده ی دوزبانه در زبان های زولو به شکل کر و آواز انگلیسی منتشر شد.
عنوان آواز تقریبا به معنی " ما نمی توانیم او را ببینیم" و یا " ما او را ندیده ایم " بود و اشاره به نیاز افریقای جنوبی برای قهرمانانش می نمود.
دکتر نایل آگجت مبارز سفیدپوست ضد نژادپرستی که در بازداشتگاه پلیس آپارتاید با تزریق مواد کشته شد!
ترانه آسیمبونانگا بخشی از تمایل مردم افریقای جنوبی را بعد از قیام سوتو در 1976 نشان می داد. ترکیبی از موسیقی سیاه ، موسیقی محلی و فولکلور با مضمون سیاسی و اجتماعی در این آواز وارد شده بودند.
این سبک به عنوان روح شهر و به طنز آدامس بادکنکی گفته شد.
این آواز دومین ترانه در البوم "ساوکا" با نام "کودک جهان سوم" است که در سال 1987 جانی کلگ شاعر و آهنگساز ان را منتشر ساخت.
این البوم در فرانسه به رتبه اول در میان آلبوم های موجود بعد از انتشار خود رسید. آواز آسیمبونانگا به عنوان یک ترانه ضد آپارتاید به شهرت رسید و کنگره ملی افریقا آن را به عنوان موسیقی خود معرفی نمود.
این ترانه در میان سه اثر با ارزش جانی کلگ قرار گرفت . مجله موسیقی Crisis آن را زیباترین ترانه ها برای ماندلا خواند در حالی که محقق برجسته دیوید کوپلان آن را "ادای احترام فراموش نشدنی" نامید. ادای احترام صریح این آهنگ به ماندلا، بیکو و دیگران موجب ایجاد مشکلات بسیاری از سوی پلیس آپارتاید گردید، کنسرت هایی که در آن "آسیمبونانگا" خوانده می شد مورد حمله قرار گرفتند و اعضای گروه بارها بازداشت شدند. علاقه گرک به موسیقی سنتی زولو و کارهایش با موسیقیدان زولو "سیفو مچونو" ، موجب بروز مشکل با دولت اپارتاید برای وی شد. آسیمبونانگا در میان چند آهنگ از کارهای جانی کلگ بود که در آفریقای جنوبی ممنوع شد
این اهنگ به وسیله هنرمندان بسیار پوشش داده شد، "جوان باوز" یکی از این هنرمندان بود که وی آهنگ را در داخل آلبوم آوازهایش اورد. او آنرا در سبک خوانش خاص خود به اجرا در اورد این اهنگ بخشی از آواز های زولو ی هنرمند "سیافوس سمنیا" را همراه خود داشت . آواز جوان باوز برنده جایزه گرامی شد. گروه کر سووتو نیز این آواز را به زیبایی اجرا کرد.
اجرای این ترانه در نودمین سال تولد ماندلا نیز اجرا شد.
در سال 2008 جانی کلگ ، جوان باوز و گروه کر سووتو با همدیگر این موسیقی را در لندن اجرا کردند. در سال 1999 در اجرای این موسیقی توسط جانی کلگ ، نلسون ماندلا نیز در حین اجرا وارد گروه شده و به خواندن و رقص در حین اجرا آسیمبونانگا مشغول شد.
نلسون ماندلا در حال همراهی با شاعر و خواننده ترانه آسیمبونانگا ، جانی کلگ بر روی صحنه دیده می شود
ماندلا بعد از اتمام موسیقی گفت : این یک موسیقی است و رقص با آن مرا به صلح با جهان می اورد .او از گروه خواست تا مجدد آسیمبونانگا را اجرا کنند. این قطعه در مجموعه "صداهایی از سووتو" که شامل این موسیقی با اجرای ده هنرمند است جمع آوری شده است.
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت