31 خرداد 1397
یونسکو در سال 2013 سالگرد تولدش را در 100 سالگی، سال بین المللی امریتا شر گیل نامید. وی در 18 سالگی و در سال 1931 به مادرش نوشت :من نقاشی های بسیار خوبی را کار کرده ام ؛ همه از رشد فوق العاده کار من می گویند ! حتی آن شخص که نظر او برای من بسیار مهم تراست! یعنی خودم!
آمریتا در 30 زانویه 1930 از یک مادر یهودی به نام ماری انتوانت گوتسمن و پدری به نام اومرائو سیک شرگیل ماجتیا در بوداپست به دنیا آمد. پدرش از طبقه اشراف سیک و تحصیل کرده زبان فارسی و سانسکریت بود .
او آموزش رسمی هنر را از 8 سالگی با نقل مکان خانواده به سامرهیل ، شیملا در شمال هند آغاز کرد.
سه دختر نمود زن در جامعه هندی
در 16 سالگی با سفر به پاریس تحصیل هنر را در آنجا آغاز کرد ، ابتدا در آکادمی la Grande Chaumière و سپس در مدرسه Beaux-Artsتحصیلات خود را ادامه داد و در اوان کار توانمندی های خود را نشان داد.
نقاشی دختران جوان وی که در 1932 کشیده بود در 1933 در سالن نمایش پاریس مدال طلا دریافت داشت. دراین نقاشی خواهرش ایندیرا با لباس اروپایی و با اعتماد به نفس و دنیس دوستش با چهره پوشیده و با جسارت نشسته اند . این ماجرا جنبه های مختلف شخصیت آرمیتا را به نمایش گذارد.
یکی از بیوگرافی نویسان او ، یشتاخارا دالمیا، در مقاله زندگی آمریتا می نویسد او در نقاشی های خویشاوندان، عاشقان و دوستانش هویت خود را متفاوت جلوه می داد.
او یک زن درون گرا بود که بین هویت هندی و مجار خود مانده بود ! او در پرتره اش خود را به سبک زنان تاهیتی نقاشی می کند
زنان روستایی
در سال 1938، امریتا با پسر عمویش ویکتور اگان را ازدواج کرد ولی نوزادشان سقط شد
با وجود تحسین آرمیتا در پاریس از شوق بازگشت به هند صحبت می کرد وی در هند مرتب سفر می کرد و علیرغم تعلق خاطر خانواده اش به راج بریتانیا ؛ او از جمعیت کنگره ملی هند حمایت می کرد که برای کسب حقوق هندی ها از بریتانیا مبارزه می کرد
وی در این دوران سبک هنری خود را به طور کامل هندی اعلان می داشت.امریتا به نقاشی از هندی ها و سبک زندگی آنان و فقر مردم پرداخت
او در سال 1935 به هند بازگشته بود و الهاماتی را در این سفر دریافت که دوباره به مردمش پیوست.
او در آن زمان گفت: "من بعد از آن " سفر به هند " رسالت هنری خود را درک کردم: نقاشی زندگی هندوها ، به ویژه هندوهای فقیر ! نقاشی سکوت تسلیم و صبر بی نهایت، برای نشان دادن چهره های قهوه ای مردمان هند. ، در ابعاد مقابل کار امریتا بودند.
در سال 1939آمریتا و ویکتور اگان همسرش در سارایا، یک روستا در منطقه گوراخ پور هند ساکن شدند .
او در حالی که در آنجا زندگی می کرد افسرده بود. پس از گذشت مدتی ، امریتا و ویکتور تصمیم گرفتند به لاهور بروند ، که بعد ها جزوی از پاکستان شد ، چند روز قبل از اولین نمایش هنری انفرادی خود در لاهور، بیمار شد.
امریتا و خواهرش
آمریتا در 5 دسامبر 1841 در زمانی که به سمت محبوبیت و شهرت حرکت می کرد در 28 سالگی به علت مشکلات سقط دومین جنینش درگذشت
یونسکو در سال 2013 سالگرد تولدش را در 100 سالگی، سال بین المللی امریتا شر گیل نامید.
تصویر گوگل برای 103 سومین سالگرد تولد امریتا شرگیل
وی در 18 سالگی و در سال 1931 به مادرش نوشت : من نقاشی های بسیار خوبی را کار کرده ام ؛ همه از رشد فوق العاده کار من می گویند ! حتی آن شخص که نظر او برای من بسیار مهم تراست! یعنی خودم!
منبع نیویورک تایمز
کاوه وحیدی آذر
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.