22 فروردین 1397
سمفونی پنجم نمایانگر آهنگسازیست کارامدی است که به ورزیدگی خویش باور دارد اما در جستجوی زبانی نو و تازهاست. سمفونی پنجم "تلاشی است برای طرحی نو درانداختن به فلک، که آن از خود کس آغاز میشود".
تبریز امروز:
سمفونی پنجم نمایانگر آهنگسازیست کارامدی است که به ورزیدگی خویش باور دارد اما در جستجوی زبانی نو و تازهاست. سمفونی پنجم "تلاشی است برای طرحی نو درانداختن به فلک، که آن از خود کس آغاز میشود".
این کاریست که هر گونه گذشتهنگری را به دور میاندازد و به جستجوی زبانی نو در موسیقی و نواختن است که در آن زمینههای آهنگین به یکسانی بازمیگردند و همبستگی بخش های یکم و دوم در شکل یابی بخش نخست و همبستگی بخش های چهارم و پنجم در شکل بخش سوم سمفونی نشان میدهد که مالر بر آنست که صداها را پر و فشردهتر و هماهنگ تر و همگراتر نماید و او با آگاهی و هوشیاری بسوی هنر هم نوازی ناب گام برمیدارد و این شیوه ایست که او تا پایان زندگی کوتاهش دنبال نمود!
سمفونی شماره 5 گوستاو مالر در سال 1901 و 1902،عمدتا در طول ماه های تابستان در کلبه او در مایرنیگت شکل یافته است. از مشخص ترین ویژگی های آن می توان به تکنوازی ترومپت محزون در شروع کار و قطعه آداجیتو اشاره کرد.
بوم موسیقی و محدوده احساسی کار بیش از یک ساعت طول می کشد که یک کار عظیم بشمار می رود. مالر در یکی از نوشته هایش اشاره می کند که هیچکس این را درک نکرده و ای کاش می توانستم اولین اجرا از این سمفونی را پنجاه سال بعد از مرگم انجام دهم. هربرت فون کارایان نیز درباره سمفونی پنج مالر اشاره می کند که با شنیدن این اثر گذشت زمان را فراموش خواهید کرد.
قطعه چهار این سمفونی مسلما معروفترین اثر مالر است که عصاره ایی از اغلب کارهایی می باشد که او انجام داده است. شاید بهترین استفاده از آن در سال 1971 توسط لوکینو ویسکونتی در فیلم مرگ در ونیز باشد. آداجیتو مثل اغلب آثار موسیقایی مالر، ارتباط نزدیکی با مفهوم مرگ دارد و درنتیجه به درونمایه فیلم مرگ در ونیز بسیار نزدیک است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.