دلبِرت آفریقا پیش از آن‌که به‌طرز خشونت‌باری توسط پلیس فیلادلفیا دستگیر شود، تسلیم می‌شود – عکس از جیم دامکه، فیلادلفیا اینکوایرر
چهل‌وشش سال پیش، در روز ۸ اوت ۱۹۷۸، پلیس فیلادلفیا خانه‌ای در محله پاولتون ویلج را محاصره کرد. ساکنان این خانه اعضای سازمان جنجالی «موو» (MOVE) بودند، گروهی عمدتاً سیاه‌پوست که پلیس قصد اخراج آن‌ها را داشت.
نتیجه این محاصره، تیراندازی‌ای بود که منجر به کشته شدن یک افسر پلیس به نام جیمز رمپ و زخمی شدن ۱۸ نفر شد.
در جریان این درگیری مرگبار، دلبِرت آفریقا، سخنگوی موو، توسط سه افسر سفیدپوست کشیده شد، مورد ضرب و شتم و لگدکوبی قرار گرفت. درست پیش از این حمله خشونت‌آمیز، جیم دامکه، عکاس روزنامه فیلادلفیا اینکوایرر، تصویری از آفریقا ثبت کرد؛ او در حالی که دستانش را باز کرده و تسلیم شده بود، به تصویر کشیده شده است.
دلبِرت آفریقا به جرم قتل افسر رمپ به ۴۲ سال زندان محکوم شد و در ژانویه ۲۰۲۰ آزاد شد. او شش ماه پس از آزادی در سن ۷۴ سالگی درگذشت، .
با وجود گزارش‌های خبری درباره آزادی و مرگ آفریقا، عکس دامکه به‌طور عمده به حاشیه رانده شده و تنها در گوشه‌ای از حافظه تاریخی آمریکا باقی مانده است.
گروهی بحث‌برانگیز
در رسانه‌ها، گروه موو گاه به‌عنوان یک گروه طبیعت‌گرای افراطی و گاه به‌عنوان فرقه‌ای تروریستی توصیف شده است – و درک آن‌ها به سادگی ممکن نبود.
اعضای این گروه همگی نام خانوادگی «آفریقا» را اختیار کرده بودند. آن‌ها تکنولوژی مدرن را رد می‌کردند، غذاهای خام می‌خوردند و حامی حقوق حیوانات بودند. با استفاده از بلندگوهای پرسر‌وصدا علیه خشونت پلیس و سوءاستفاده از قدرت اعتراض می‌کردند. همسایگان آن‌ها را به سهل‌انگاری در نگهداری از کودکان و بهداشت ضعیف متهم می‌کردند.
به‌طور خلاصه، موو گروهی کاملاً قطبی و دوقطبی‌ساز بود.
بنابراین، عجیب نبود که تصویر تسلیم شدن دلبِرت آفریقا به پلیس، باعث شکاف بیشتر در میان شهروندان فیلادلفیا شد.
قربانیان سیاه و سفید
در این عکس، آفریقا که موهایش صورتش را پوشانده، بدون پیراهن در مرکز تصویر دامکه ایستاده است. فیگور او یادآور تصویر به صلیب کشیده شدن عیسی مسیح است.
در حالی که آماده تحمل ضربات پلیس است، او در تصویر به‌عنوان قربانی خشونت پلیس دیده می‌شود – پیامی که با مرگ افسر سفیدپوست در تضاد مستقیم قرار دارد.
به‌عنوان پژوهشگر حافظه تاریخی در آمریکا، من در تحقیقاتم استدلال کرده‌ام که مرگ هر افسر پلیس، ساختار اجتماعی را به چالش می‌کشد، چرا که خطرات شغل نیروهای انتظامی را برجسته می‌کند. چنین مرگ‌هایی همچنین نیازمند آن هستند که برای جامعه به‌طور کلی، توجیهی اخلاقی و ارزشی داشته باشند – به‌نوعی که گفته شود این مرگ‌ها بیهوده نبوده‌اند.
طبق نامه‌هایی که خوانندگان به روزنامه‌های فیلادلفیا نوشته‌اند، تنها یک قربانی می‌توانست وجود داشته باشد – و آن قربانی، آفریقا نبود.
به حاشیه رانده شدن یک تصویر
شاید به‌نظر برسد که عکس دامکه از حافظه عمومی آمریکا پاک شده یا به گوشه‌ای رانده شده است. یکی از دلایل آن، وقوع درگیری‌ای حتی خشونت‌بارتر در هفت سال بعد با همین گروه موو بود که آن رویداد اولیه را به حاشیه برد.
در سال ۱۹۸۵، پلیس فیلادلفیا بمبی بر خانه‌ی گروه رادیکال موو در غرب فیلادلفیا انداخت. اما به‌جای خاموش کردن آتش، پلیس اجازه داد شعله‌ها گسترش یابد. در این فاجعه، ۱۱ نفر کشته شدند، ۶۰ خانه نابود شد و حدود ۲۵۰ نفر بی‌خانمان شدند. – عکس از Bettmann/GettyImages
با این حال، باور من این است که بررسی دقیق‌تر این عکس و زمینه اطراف آن، می‌تواند نکات مهمی را درباره بلاتکلیفی امروز ما در تفسیر شواهد تصویری از قربانی بودن سیاه‌پوستان روشن کند.
ما باید فراتر برویم از تصاویری که افراد را یا قهرمان یا شرور می‌سازند. عکس تسلیم شدن آفریقا که دامکه گرفته است، لایه‌های پیچیده‌تر و چالش‌برانگیزتری از نژاد، نژادپرستی و قدرت را آشکار می‌کند.
https://theconversation.com/decades-on-delbert-africas-surrender-still-provides-powerful-image-of-us-racism-and-black-victimhood-234454