تبریز امروز:
نوشته آندره آ شلال
دختری ظرف آب را در معدن کلتان در کاماتاره، قلمرو ماسیسی، استان کیوو شمالی جمهوری دموکراتیک کنگو حمل می‌کند،
واشنگتن، 15 آوریل (رویترز) - بانک جهانی در گزارشی روز دوشنبه اعلام کرد که نیمی از 75 فقیرترین کشور جهان برای اولین بار در این قرن، شکاف درآمدی فزاینده ای را با ثروتمندترین اقتصادها تجربه می کنند.
بر اساس این گزارش، تفاوت بین رشد درآمد سرانه در فقیرترین کشورها و ثروتمندترین کشورها در پنج سال گذشته افزایش یافته است.
آیهان کوسه، معاون اقتصاددان ارشد بانک جهانی و یکی از نویسندگان گزارش، به رویترز گفت: "برای اولین بار، ما می بینیم که هیچ همگرایی وجود ندارد. آنها در حال فقیرتر شدن هستند."
او گفت: «ما شاهد یک پسرفت ساختاری بسیار جدی هستیم، یک حرکت معکوس در جهان... به همین دلیل است که زنگ خطر را در اینجا به صدا در می آوریم.
در این گزارش آمده است که 75 کشور واجد شرایط دریافت کمک های بلاعوض و وام های بدون بهره از سوی موسسه توسعه بین المللی بانک جهانی (IDA) در معرض خطر یک دهه ی از دست رفته توسعه بدون تغییر سیاست های بلندپروازانه و کمک های بین المللی قابل توجه هستند.
کوسه گفت رشد در بسیاری از کشورهای در لیست موسسه توسعه بین المللی بانک جهانی پیش از همه‌گیری کووید-19 در این کشورها کاهش یافته بود، اما این رشد در سال‌های 2020-2024 تنها 3.4 درصد خواهد بود که ضعیف‌ترین رشد نیم دهه از اوایل دهه 1990 است. تهاجم روسیه به اوکراین، تغییرات آب و هوایی، افزایش خشونت و درگیری های مختلف نیز بر چشم انداز آنها تأثیر زیادی گذاشت.
بیش از نیمی از کشورهای نیازمند کمک موسسه توسعه بین المللی بانک جهانی در جنوب صحرای آفریقا هستند. ۱۴ مورد در شرق آسیا و هشت مورد در آمریکای لاتین و دریای کارائیب هستند. درآمد سرانه سی و یک نفر کمتر از 1315 دلار در سال است. آنها شامل جمهوری دموکراتیک کنگو، افغانستان و هائیتی هستند.
از هر سه کشور کشورهای نیازمند کمک ، یک کشور فقیرتر از آستانه شیوع کرونا است. در این کشورها، 92 درصد از مردم این سرزمین ها قشر نیازمند را تشکیل می دهند که به مقدار کافی به کافی و مغذی دسترسی ندارند. نیمی از کشورها دچار مشکل بدهی هستند، به این معنی که قادر به پرداخت بدهی های خارجی خود نیستند یا در معرض خطر ناتوانی بالایی هستند.
و با وجود جمعیت جوان آنها یعنی یک موهبت جمعیتی! در زمانی که جمعیت تقریباً در همه جای دیگر جهان پیر می شد، با داشتن منابع طبیعی غنی و پتانسیل فراوان انرژی خورشیدی، وام دهندگان خصوصی و دولتی از آنها دوری کردند.
جی شامباو، معاون وزیر خزانه داری ایالات متحده، هفته گذشته نگرانی هایی را در مورد وخامت اوضاع مطرح کرد و به چین و دیگر طلبکاران رسمی نوظهور هشدار داد که با محدود کردن وام به کشورهای کم درآمد، در زمانی که صندوق بین المللی پول یا بانک های توسعه چندجانبه در حال سرازیر کردن پول به آن ها بودند، مبادرت به پرداخت بدون بهره و کمک مالی کنند.
او گفت که تقریباً 40 کشور شاهد رشد بدهی عمومی خارجی در سال 2022 بوده اند و این جریان احتمالاً در سال 2023 بدتر شده است.
کوسه گفت که برای تسریع سرمایه گذاری به سیاست های بلندپروازانه ای از جمله تلاش های داخلی برای تقویت سیاست های مالی، پولی و اقتصادی و اصلاحات ساختاری برای بهبود آموزش و افزایش درآمدهای داخلی نیاز است.
کوسه گفت که حمایت مالی قابل توجهی از سوی جامعه جهانی برای پیشرفت و کاهش خطر رکود طولانی مدت ضروری است، و خاطرنشان کرد که بانک جهانی امیدوار است تا ماه دسامبر مجدداً منابع مالی موسسه توسعه بین المللی بانک جهانی را تکمیل کند.
هماهنگی بین المللی قوی تر در مورد تغییرات آب و هوا، بازسازی بدهی و اقدامات حمایتی از تجارت فرامرزی نیز بسیار مهم خواهد بود.
ایندرمیت گیل، اقتصاددان ارشد بانک جهانی، خاطرنشان کرد که چین، هند و کره جنوبی - که اکنون مولدهای اقتصادی بزرگ هستند - زمانی جزو فقیرترین کشورهای جهان بودند، اما توانستند با فقر شدید مقابله کنند و استانداردهای زندگی را بالا ببرند.
او گفت: «جهان نمی تواند به کشورهای نیازمند پشت کند.
