تبریز امروز:
تابلو «قصه های مادربزرگ» یک نقاشی ژانر روستایی ساده و صمیمی است که زندگی روزمرهٔ دهقانان روسیه در قرن نوزدهم را به تصویر میکشد. این اثر صحنه ای از یک شب زمستانی طولانی را نشان میدهد که در آن خانوادهٔ دهقانی فقیر دور هم جمع شدهاند و مادربزرگ برای بچه ها قصه میگوید.
فضای گرم و صمیمی: رنگهای تیره و قهوهای غالب در نقاشی، فضای کلبهٔ دهقانی را نشان میدهد، در حالی که نور چراغ یا شمع، تمرکز را بر چهرههای شنوندگان میاندازد.
روایت زندگی روستایی: ماکسیموف، که خود از خانوادهای دهقانی برخاسته بود، با دقت جزئیات لباسها، مبلمان ساده و حالات چهرهها را ترسیم کرده تا سادگی و صمیمیت زندگی روستایی را نشان دهد.
نقش سنت شفاهی: قصهگویی مادربزرگ نمادی از حفظ فرهنگ و افسانههای عامیانهٔ روسی است که نسلبهنسل منتقل میشد.
ماکسیموف از اعضای گروه پرادویژنیکی (Передвижники — «کوچنشینان») بود، گروهی از نقاشان رئالیست که زندگی مردم عادی، بهویژه دهقانان، را به جای موضوعات اشرافی یا مذهبی به تصویر میکشیدند. این اثر نمونهای بارز از رئالیسم اجتماعی در هنر روسیه است.
