21 شهریور 1402
از پيامبر گرامي اسلام حديثي نقل شده که آن حضرت فرمودهاند: خداي متعال، رزق و روزي فقرا و محرومين را در اموال اغنيا قرار داده و به همين جهت اگر آنها گرسنه و فاقد امکانات زندگي بمانند، مقصر چنين وضعيتي، ثروتمندان هستند
تبریز امروز:
بسمالله الرحمن الرحيم
⬅️ از پيامبر گرامي اسلام حديثي نقل شده که آن حضرت فرمودهاند: خداي متعال، رزق و روزي فقرا و محرومين را در اموال اغنيا قرار داده و به همين جهت اگر آنها گرسنه و فاقد امکانات زندگي بمانند، مقصر چنين وضعيتي، ثروتمندان هستند «إن الله جعل أرزاق الفقراء فی إموال الأغنیاء فإن جاعوا و عروا فبذنب الأغنیاء».
در آستانه سالروز رحلت پيامبر خدا خوبست با اين کلام بلند آن حضرت با توجه به شرايط دشواري که در کشورمان براي جمع قابل توجهي از مردم وجود دارد مأنوس شويم و در پرتو برکات وجود مبارک خاتمالانبياء صلواتالله و سلامه عليه نکاتي را به حکمرانانمان که به نام اسلام بر اين جامعه حکم ميرانند گوشزد نمائيم.
1- منظور از وجود «رزق فقرا در اموال اغنيا» اينست که عدهاي در اثر بيضابطه بودن روش اقتصادي جامعه، بگونهاي مشغول جمعآوري اموال ميشوند که حق ديگران را نيز به اموال خود اضافه ميکنند. به عبارت روشنتر، به دليل فقدان عدالت اقتصادي در جامعه، عدهاي ثروتمند و عدهاي فقير ميشوند. راه چاره اينست که در ضوابط حاکم بر فعاليتهاي اقتصادي تجديد نظر شود تا راه براي جاري شدن عدالت هموار گردد.
2- گناه اغنيا که در کلام پيامبر اکرم آمده، اينست که از فقدان عدالت اقتصادي سوءاستفاده ميکنند و با فرصت طلبي به چپاول اموال مردم با صورت سازيهاي بظاهر ضابطهمند ميپردازند. فقدان ضوابط منطبق بر عدالت، راه را براي اين افراد هموار ميکند و آنها به پر کردن جيبهاي خود به قيمت خالي شدن جيبهاي ديگران مشغول ميشوند. با متداول شدن چنين روشي است که «روزي» عدهاي از مردم در اختيار افراد معدودي قرار ميگيرد و فاصله طبقاتي به وجود ميآيد.
3- تقسيم عادلانه ثروت جامعه که يکي از اصول عدالت اقتصادي است، به اين معنا نيست که متصديان امور، اموال را جمعآوري و سپس ميان مردم تقسيم کنند. آنها بايد زيرساختهائي را در جامعه به وجود بياورند که هيچکس نتواند حق ديگري را ضايع کند و جيب خود را با اموال اين و آن پر نمايد. اگر چنين زيرساختي وجود داشته باشد، قطعاً افراد ميتوانند به ميزان تلاش خود به ثروت برسند و همين روش مانع پيدايش فاصله طبقاتي شود.
4- آنچه پيامبر خدا در اين حديث درباره اغنيا فرموده، سفارش و توصيه فقرا و محرومين به اغنيا نيست بلکه دستورالعملي است از جنس حکم حکومتي که اغنيا بايد با توجه به آن دست از روش غيرعادلانه خود در جمعآوري اموال بردارند و زمينه را براي ساير مردم جهت دستيابي به زندگي عادي و برخورداري از موهبتهاي الهي در بخش رفاه مادي فراهم سازند. استفاده از کلمه گناه (ذنب) که به اغنيا نسبت داده شده، به اين معناست که آنها به روش نامشروع متوسل شدهاند و بايد از آن پرهيز نمايند و با شيوهاي صحيح و ضابطهمند به کسب و کار مشغول شوند.
5- پيامبران، بزرگترين حاميان محرومين هستند و قرآن کريم با آيه «لَقَد أرسَلنا رُسُلَنا بِالبَيِّناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الكِتابَ وَالميزانَ لِيَقومَ النَّاسُ بِالقِسط...» همين رسالت را براي آنان در نظر گرفته است. اينکه پيامبران با هدف کمک کردن به عموم مردم (ناس) براي برقرار ساختن قسط و عدل مبعوث شدهاند به اين معناست که اگر در جامعهاي، قسط و عدل حاکم نباشد، چنان جامعهاي را نميتوان ديني ناميد حتي اگر نام و عنوان جمهوري اسلامي بر آن گذاشته باشند.
6- علت اينکه در جامعه ما که نام و عنوان نظام جمهوري اسلامي را دارد ميليونها خانواده محروم وجود دارند و فاصله طبقاتي بيداد ميکند اينست که مسئولان نظام تصور ميکنند با توصيه و شعار ميتوانند عدالت را برقرار کنند! آنها متأسفانه هنوز به اين نکته توجه نکردهاند که توصيه و شعار و رهنمود دادن مربوط به دوران کنار بودن از حاکميت است. وقتي حکومت و قدرت در دست اهل دين است، کسي به شعار آنها اعتنا نميکند بلکه همه در انتظار عمل هستند. بنابراين، مسئولان نظام اگر ميخواهند به راه پيامبر خدا بروند، يا بايد به دستورالعمل آن حضرت در تحقق عدالت عمل کنند و يا حاکميت خود را به خدا و دين و پيامبر خدا نسبت ندهند. اينست تکريم واقعي پيامبر در سالروز رحلت آن حضرت.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.