19 خرداد 1398
واقعيت ديگر اينست که دعوت ما از ملتهاي مسلمان براي متحد و متشکل شدن هنگامي خريدار خواهد داشت که ما از قدرت اقتصادي قابل قبولي برخوردار باشيم. پول ملي ما ثبات داشته باشد، مردم در رفاه باشند، همه بتوانند براي آينده زندگي خود برنامهريزي قابل اعتمادي داشته باشند و دولت بتواند نبض اقتصاد را در دست داشته باشد و بر فعل و انفعالات اقتصادي نظارت کند. کشور ما از ثروتهاي بالقوه زيادي برخوردار است ولي به دلايلي، که مهمترين آنها جنگ قدرت است، اين ثروتهاي بالقوه به فعليت نميرسند و آنچه به فعليت ميرسد با عدالت تقسيم نميشود. فاصله طبقاتي هر روز زيادتر ميشود و جمعيت زير خط فقر رو به افزايش است. با استمرار اين وضعيت، ما هرگز نميتوانيم آرمانهاي بزرگي همچون شکل دادن به امت اسلامي را اجرائي کنيم. بنابراين، ابتدا بايد براي حل اين مشکل اقدام کنيم و به اين اقتصاد بحرانزده سروسامان بدهيم.
تبریز امروز:
از ميان موضوعات متراکمي که در زمينههاي داخلي و خارجي براي نوشتن وجود دارند از قبيل اعترافات مقامات آمريکائي به عدم امکان اجرائي کردن طرح معامله قرن، پيشنهاد مذاکره بدون پيششرط با ايران از طرف آمريکا، شکست اجلاسهاي آلسعود در مکه، قيام مردمي در سودان، ضرورت تلاش براي همبستگي «امت اسلامي» و ضرورت بهرهبرداري مسئولان نظام جمهوري اسلامي ايران از معنويت برآمده از يکماه روزهداري و عبادت و دعاي مردم براي ايجاد وحدت در اين کشور و جلوگيري از تفرقه و انشقاق بيشتر در جامعه، به نظر ميرسد موضوع اخير از اهميت و فوريت بيشتري برخوردار است.
اگر قبول داريم که نظام جمهوري اسلامي ايران با برخورداري از آرمانها و اصول اسلامي و انقلابي، داراي رسالتي تاريخي براي ايجاد همبستگي ميان ملتهاي مسلمان و زمينهسازي جهت شکل گرفتن واقعي و عملي «امت اسلامي» است، بايد بپذيريم که کارهاي بزرگ بر زمين مانده زيادي در داخل ايران وجود دارند که به منظور انجام اين رسالت تاريخي بايد براي انجام آنها همت نمائيم. امکان ندارد بتوانيم براي شکلگيري «امت اسلامي» قدمي برداريم مگر آنکه در داخل کشور خودمان زمينههاي تفرقه و انشقاق را از بين ببريم. حتي ادعاي علاقمندي به ايجاد امت اسلامي هم فقط هنگامي از ما پذيرفته خواهد بود که در داخل به وحدت برسيم و يکپارچه عمل کنيم. اين واقعيت را بپذيريم که شرايط امروز ما با توجه به منازعات و جدلهاي بيهودهاي که جناحهاي سياسي و باندهاي قدرت با همديگر دارند، مناسب پيشگامي براي شکل دادن به «امت اسلامي» نيست. وقتي چنين داعيهاي را در جهان اسلام مطرح کنيم، اولين ايرادي که ملتهاي مسلمان به ما خواهند گرفت اين خواهد بود که شما که خودتان اينهمه اختلافات و جنگ قدرت داريد چگونه ما را به وحدت دعوت ميکنيد؟
واقعيت ديگر اينست که دعوت ما از ملتهاي مسلمان براي متحد و متشکل شدن هنگامي خريدار خواهد داشت که ما از قدرت اقتصادي قابل قبولي برخوردار باشيم. پول ملي ما ثبات داشته باشد، مردم در رفاه باشند، همه بتوانند براي آينده زندگي خود برنامهريزي قابل اعتمادي داشته باشند و دولت بتواند نبض اقتصاد را در دست داشته باشد و بر فعل و انفعالات اقتصادي نظارت کند. کشور ما از ثروتهاي بالقوه زيادي برخوردار است ولي به دلايلي، که مهمترين آنها جنگ قدرت است، اين ثروتهاي بالقوه به فعليت نميرسند و آنچه به فعليت ميرسد با عدالت تقسيم نميشود. فاصله طبقاتي هر روز زيادتر ميشود و جمعيت زير خط فقر رو به افزايش است. با استمرار اين وضعيت، ما هرگز نميتوانيم آرمانهاي بزرگي همچون شکل دادن به امت اسلامي را اجرائي کنيم. بنابراين، ابتدا بايد براي حل اين مشکل اقدام کنيم و به اين اقتصاد بحرانزده سروسامان بدهيم.
راه سروسامان دادن به اقتصاد بحرانزده کشور اينست که با عزمي راسخ به جنگ قدرت در داخل پايان داده شود. وقتي رئيسجمهور ميگويد دولت اختيارات لازم را ندارد، از هر طرف به او حمله ميشود که چرا چنين حرفي را به زبان ميآورد؟ به رئيسجمهور ميگويند شما که قانون اساسي را خواندهايد و با اطلاع از ميزان اختيارات تصريح شده در قانون اساسي براي رئيسجمهور و دولت، وارد صحنه انتخابات شديد چرا اکنون سخن از کمبود اختيارات دولت به ميان ميآوريد؟
اين، يک مغالطه آشکار است که صاحبان قدرت و پول و افراد و جريانهايي که گلوگاههاي اقتصادي را در دست دارند، مرتکب آن ميشوند. سخن بر سر اين نيست که قانون اساسي اختياري به دولت نداده، سخن اينست که اجازه نميدهند آنچه قانون اساسي مقرر کرده در اختيار رئيسجمهور و دولت باشد. در شرايط کنوني که قدرت و اختيارات و مجاري اقتصادي در جاهاي ديگر متمرکز است، از دولت کاري برنميآيد. البته خود رئيسجمهور و دولت نيز در عدم استيفاي اختيارات دولت با قدرت عمل نميکنند و حتي از همان بخش کوچک اختيارات که برايشان مانده است نيز بهدرستي استفاده نمينمايند و تأسفبارتر اينکه برخلاف اصل تفکيک قوا مانع دخالت بعضي قواي ديگر در کار دولت نميشوند.
اين ضعفها و اين پراکندگيها و دخالتها بايد از بين بروند تا امور کشور از جمله وضعيت اقتصادي به سامان برسد. اگر در مسئولين نظام به برکت آثار معنوی ماه رمضان عزمي براي بازگرداندن امور به مجاري قانوني و جلوگيري از تفرقه و تشتت و انشقاق به وجود بيايد، جمهوري اسلامي ايران به جايي خواهد رسيد که توانايي و شايستگي شکل دادن به «امت اسلامي» را خواهد داشت، رسالت بزرگي که براي مقابله با توطئههاي قدرتهاي استعماري و شيطاني يک ضرورت است.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.