0.7 °C
خبر های ویژه
5 اردیبهشت 1402
سی و سومین سالگرد تولد تلسکوپ فضایی هابل
هابل همچنان تصاویر ارسال می کند
ناسا سی و سومین سالگرد تولد تلسکوپ فضایی هابل را با تصویری اثیری از منطقه ستاره‌زایی نزدیک به نام NGC 1333 جشن می‌گیرد. منظره رنگارنگ هابل که در فاصله تقریباً 960 سال نوری در ابر بین‌ستاره‌ای پرسئوس قرار دارد، گازهای درخشان و غبار سیاه‌رنگی را نشان می‌دهد. ، برخورد می کنند و توسط چند صد ستاره در حال شکل گیری در ابر تاریک به اطراف منفجر می شوند.
تبریز امروز:
هابل سی و سومین سالگرد تولد خود را با نیم نگاهی به منطقه ستاره ساز نزدیک جشن گرفت
تصویر عمودی: آبی در بالا، طلایی در وسط، قرمز در پایین. ستاره آبی روشن در بالا ابرهای گاز را روشن می کند. زیر ستاره درخشان، ستارگان کم نورتر به رنگ زرد می درخشند. مرکز تصویر، ستاره زرد روشن‌تر گاز را روشن می‌کند. پایین تصویر تیره‌تر است، با پاشیدن قرمز.
اخترشناسان سی و سومین سالگرد پرتاب تلسکوپ فضایی هابل ناسا را با عکسی اثیری از منطقه ستاره‌زایی نزدیک به نام NGC 1333 جشن می‌گیرند. این سحابی در ابر مولکولی پرسئوس قرار دارد و تقریباً 960 سال نوری از ما فاصله دارد.
منظره رنگارنگ هابل که از طریق توانایی منحصر به فردش برای به دست آوردن تصاویر از اشعه ماوراء بنفش تا نور نزدیک مادون قرمز به نمایش گذاشته شده است، دیگ جوشانی از گازهای درخشان و غبار سیاه رنگی را نشان می دهد که توسط چند صد ستاره تازه تشکیل شده در ابر تاریک به هم زده و منفجر شده است. هابل فقط سطح را خراش می دهد زیرا بیشتر طوفان های آتشین تولد ستاره در پشت ابرهایی از غبار ریز پنهان شده است - اساساً دوده - که به سمت پایین تصویر ضخیم تر هستند. سیاهی تصویر فضای خالی نیست، بلکه پر از غبار مبهم است.
برای گرفتن این تصویر، هابل از میان پرده ای از غبار روی لبه ابر غول پیکری از هیدروژن مولکولی سرد - ماده خام برای ساخت ستارگان و سیارات جدید تحت کشش بی امان گرانش، نگاه کرد. این تصویر بر این واقعیت تأکید می کند که تشکیل ستاره یک فرآیند درهم و برهم در جهان پرحاشیه ما است.
بادهای ستاره‌ای وحشی، احتمالاً از ستاره آبی درخشان بالای تصویر، از میان پرده‌ای از غبار می‌وزند. گرد و غبار ریز نور ستاره ها را در طول موج های آبی پراکنده می کند.
در پایین تر، ستاره درخشان و فوق داغ دیگری از میان رشته های غبار مبهم می درخشد و شبیه خورشید است که از میان ابرهای پراکنده می درخشد. یک رشته مورب از ستارگان همراه کم‌نورتر قرمز به نظر می‌رسد، زیرا گرد و غبار نور ستاره‌ها را فیلتر می‌کند و به نور قرمز بیشتری اجازه عبور می‌دهد.
پایین تصویر نگاهی از سوراخ کلید به اعماق سحابی تاریک را نشان می دهد. هابل درخشش مایل به قرمز هیدروژن یونیزه شده را به تصویر می کشد. به نظر می رسد یک فینال آتش بازی، با چندین رویداد همپوشانی. این ناشی از فوران های نازک مدادی است که از ستارگان تازه شکل گرفته خارج از چارچوب دید بیرون می آیند. این ستارگان توسط قرص‌های دور ستاره‌ای احاطه شده‌اند که ممکن است در نهایت منظومه‌های سیاره‌ای را تولید کنند، و میدان‌های مغناطیسی قدرتمندی که دو پرتو موازی گاز داغ را مانند یک شمشیر نوری دوگانه از فیلم‌های علمی تخیلی به اعماق فضا هدایت می‌کنند. آنها الگوهایی را روی پیله هیدروژنی مانند ردیابی نور لیزری می‌تراشند. جت ها اعلام تولد یک ستاره هستند.
این دیدگاه نمونه ای از زمانی را ارائه می دهد که خورشید و سیارات ما در داخل چنین ابر مولکولی غبارآلود، 4.6 میلیارد سال پیش، شکل گرفتند. خورشید ما در انزوا شکل نگرفته است، بلکه در داخل یک گودال موش از تولد ستارگان دیوانه‌وار جاسازی شده است، شاید حتی پرانرژی‌تر و پرجرم‌تر از NGC 1333.
هابل در 25 آوریل 1990 توسط فضانوردان ناسا در شاتل فضایی دیسکاوری در مدار زمین مستقر شد. تا به امروز، این تلسکوپ افسانه ای تقریباً 1.6 میلیون رصد از نزدیک به 52000 هدف آسمانی را انجام داده است. این گنجینه دانش در مورد کیهان برای دسترسی عمومی در آرشیو تلسکوپ های فضایی Mikulski در موسسه علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور مریلند ذخیره شده است.
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت