13 مهر 1396
نصوح افندی از طریق خوی، تبریز، زنجان، سلطانیه، همدان و قصر شیرین، تا بغداد رفت. سپس از راه شهرهای زور، بانه، بوکان، مراغه، و سعیدآباد به تبریز بازگشت و سپس تا نزدیکی همدان گدر کرد . نصوح افندی مطراقچی، از همراهان سلطان در این سفر، اغلب منزلهای مسیر حرکت اردوی عثمانی را به تصویر کشیده است.
تبریز امروز:
نصوح مطراقچی در همراهی با سلیمان قانونی سلطان عثمانی در سال ۱۵۳۶–۱۵۳۳ میلادی از غرب ایران آذربایجان و عراق عجم و عراق عرب گذر کرد. وی از طریق خوی، تبریز، زنجان، سلطانیه، همدان و قصر شیرین، تا بغداد رفت. سپس از راه شهرهای زور، بانه، بوکان، مراغه، و سعیدآباد به تبریز بازگشت و سپس تا نزدیکی همدان گدر کرد . نصوح افندی مطراقچی، از همراهان سلطان در این سفر، اغلب منزلهای مسیر حرکت اردوی عثمانی را به تصویر کشیده است. بیان منازل سفر عراقین سلطان سلیمان حاصل کار اوست که مطراقچی آن را در قالب بخشی از کتاب خود با عنوان سلیماننامه، کتابی دربارهٔ رویدادهای روزگار سلیمان قانونی، عرضه کرده است.
بنای سلطانیه
غازان خان قصد داشت در محل چمن سلطانیه، درسرزمینی که دو رود کوچک ابهر و زنجان رود در آنجا سرچشمه میگیرند و اولی بطرف محال قزوین و دومی بسمت قزل اوزن سرازیر میشود، شهری بنا کند، ولی عمرش به پایان رسید و اولجایتو پیگیر طرح برادر گردید. سرزمین سلطانیه را مغول ها قنغورالانگ میگفتند و چمن آن مرتع احشام آنان بود.
ایلخانان و سرداران مغول در عبور از عراق به آذربایجان یا بالعکس در آن سرزمین ساکن میشدند. غازان خان در این محل که به هیچ وجه آبادی نداشت، اساس شهری را پی افکند و اولجایتو ان را بنام سلطانیه در پنج فرسنگی ابهر در مدت ده سال به پایان رساند؛ بطوری که در محل قنغورالانگ که چمنی بیش نبود یکی از بزرگ ترین شهرهای اسلامی شرق ایجاد گردید و ابنیهٔ بسیار از عمارات، مدارس، مساجد، حمامها و بازارها در آن احداث شد و جمعیت فراوان از هر طبقه در آن شهر گرد آمدند. دورتادور سلطانیه به امر اولجایتو باروئی مربع شکل ساختند که طول آن ۳۰هزار قدم میشد و ضخامت دیوارهای آن به اندازهای بود که چهار سوار پهلوی یکدیگر میتوانستند روی آن حرکت کنند و در وسط آن اولجایتو قلعهٔ بزرگی ساخت که از نظر بزرگی به یک شهر شبیه بود و در آن گنبدی بنا کرد که همان گنبد معروف سلطان محمد خدابنده یا سلطانیه است بعد از فوت، الجایتو محمد خدابنده ، او را در آنجا بخاک سپردند و آن از مهمترین ابنیه و از نمونههای عالی معماری عهد مغول است. اولجایتو در بنای سلطانیه، روش غازان خان در ساختن شنب غازان تبریز را در پیش گرفت، یعنی بعد ازساختن شهر و گنبد در اطراف آن به احداث هفت مسجد پرداخت. بناهای بسیار مانند دارالشفا، داروخانه، دارالسیادة و خانقاه در سلطانیه بر پا شد و اولجایتو علاوه بر بنای قصری جهت اقامت خویش مدرسهٔ بزرگی در شهر از روی مدرسه مستنصریه بغداد ایجاد نمود و از هر طرف مدرسین و علما و اهل بحث و درس را به آنجا خواند. در ساختن پایتخت جدید امراو وزرای اولجایتو نیز هر کدام به سهم خود شرکت کردند، از آنجمله خواجه رشیدالدین یک محلهٔ تمام از سلطانیه را که بر هزار خانه مشتمل بود به انضمام مدرسه و دارالشفا و خانقاهی به خرج خود ساخت.
گزارش : کاوه وحیدی آذر
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.