9 دی 1399
شيوه صحيح اينست که نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني، در آستانه هر انتخاباتي با انتشار بيانيهاي جامع، معيارهاي يک رئيسجمهور قابل قبول يا نمايندگان مناسب براي ورود به قوه مقننه را مشخص کنند و مردم را به شرکت در انتخابات و رأي دادن به کساني که داراي اين معيارها هستند دعوت نمايند. با اين روش، از يکطرف حضور در عرصه سياست تضمين ميشود و از طرف ديگر، نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني خود را هزينه اين و آن نميکنند. مهمتر اينکه اگر رئيسجمهور يا نمايندگان در دوران مسئوليتشان در انجام وظايف قانوني کوتاهي کنند، اين نهادها و تشکلها با توجه به اينکه از ملاحظات و وابستگيها فارغند ميتوانند از آنها انتقاد کنند و به وظيفه خود در زمينه امر بمعروف و نهي از منکر عمل نمايند. شرايط و جایگاه نهادهای دینی ايجاب ميکند روحانيت، سياستگزار باشد نه کارگزار سياسيون.
تبریز امروز:
بسمالله الرحمن الرحيم
با نزديک شدن زمان انتخابات رياست جمهوري، بار ديگر افراد و احزاب سياسي تلاش ميکنند خود را به نهادهاي ديني ازجمله جامعه مدرسين حوزه علميه قم، جامعه روحانيت مبارز تهران و مجمع روحانيون مبارز نزديک کنند و تأييد آنها را براي جلب آراء مردم بگيرند. قرار ديدار گذاشتن با مراجع معظم تقليد نيز يکي از شگردهاست که معمولاً در نزديکيهاي انتخابات رخ ميدهد و از اين قبيل ملاقاتها سوءاستفادههائي ميشود.
برخلاف سالهاي اول بعد از پيروزي انقلاب، اکنون نظر نهادهاي ديني براي رأي آوردن نامزدهاي رياست جمهوري و حتي نمايندگي مجلس، تعيينکننده نيست ولي هنوز تا حدودي مؤثر است. افراد و احزابي که به سراغ اين نهادها ميروند، درصدد هستند همان ميزان از آراء که ممکن است از اين طريق نصيبشان شود را هم به سبد آراء خود بريزند و شانس خود را براي پيروزي بالا ببرند.
اينکه چرا اکنون نفوذ نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني براي جلب آراء مردم در انتخاباتها کاهش يافته، مبحث مهمي است که بسياري از ابعاد آن کاملاً روشن است. يکي از اين ابعاد به هزينه شدن اين نهادها و تشکلها براي افراد و احزابي مربوط ميشود که کارنامه قابل قبولي از خود برجاي نگذاشتند و عوارض منفي اين کارنامههاي غيرقابلقبول دامنگير تشکلها و نهادهاي ديني و روحاني نيز شد. در دورههاي مختلف انتخابات، اعم از رياست جمهوري و مجلس، بارها از همين رسانه و همين قلم خواستار خودداري نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني از هزينه کردن خود براي اين و آن نامزد رياست جمهوري يا مجلس شديم ولي متأسفانه گوش شنوائي نيافتيم. مقصودمان اين نبوده و نيست که نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني وارد سياست نشوند و کاري به کار آنچه در عرصه سياسي ميگذرد نداشته باشند. اين تفکر را قبول نداريم و مثل شهيد بزرگوار آيتالله سيدحسن مدرس معتقديم «سياست ما عين ديانت ماست» و همانگونه که امام خميني فرمودند جدائي دين از سياست، توطئه دشمنان اسلام بوده و هست. در کنار اين واقعيت غيرقابل خدشه و انکارناپذير، به اين نيز معتقديم که نهادهاي ديني و روحاني بايد نوع ورودشان به سياست را تعريف کنند و در روشهايشان تجديدنظر نمايند. اينکه جامعه مدرسين حوزه علميه قم تمام اعتبار خود را نثار يک فرد نمايد و به مردم بگويد اين شخص است که ميتواند کشور را مديريت کند و اسلام را پياده نمايد، روش نادرستي است. تجربههاي متعدد در 40 سال گذشته نشان دادهاند نميتوان اينگونه درباره افراد تضمين داد. جامعه روحانيت مبارز و مجمع روحانيون مبارز نيز همين تجربه را دارند و با عوارض منفي آن آشنا هستند. سخن ما اينست که اين تجربههاي منفي و پرهزينه نبايد تکرار شوند و اعتبار روحانيت را باز هم کاهش دهند.
شيوه صحيح اينست که نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني، در آستانه هر انتخاباتي با انتشار بيانيهاي جامع، معيارهاي يک رئيسجمهور قابل قبول يا نمايندگان مناسب براي ورود به قوه مقننه را مشخص کنند و مردم را به شرکت در انتخابات و رأي دادن به کساني که داراي اين معيارها هستند دعوت نمايند. با اين روش، از يکطرف حضور در عرصه سياست تضمين ميشود و از طرف ديگر، نهادهاي ديني و تشکلهاي روحاني خود را هزينه اين و آن نميکنند. مهمتر اينکه اگر رئيسجمهور يا نمايندگان در دوران مسئوليتشان در انجام وظايف قانوني کوتاهي کنند، اين نهادها و تشکلها با توجه به اينکه از ملاحظات و وابستگيها فارغند ميتوانند از آنها انتقاد کنند و به وظيفه خود در زمينه امر بمعروف و نهي از منکر عمل نمايند. شرايط و جایگاه نهادهای دینی ايجاب ميکند روحانيت، سياستگزار باشد نه کارگزار سياسيون.
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.