خبر های ویژه
28 اردیبهشت 1398
نباید گذاشت ترامپ زورگیری کند
تِئُو زُومِر، سایت آنلاین
اما به ویژه وزیرخارجه باید برای آمریکا با صراحت تمام آشکار سازد که نمی تواند پبوسته پُشت سَرِ ما و به خرج ما عمل کند. جنونِ تحریم آمریکا – فقط در سال 2018 به تعداد 1373 مورد – از نظر سیاسی، نه فقط بی تأثیرکه غیرسازنده است. 60 سال تحریم علیه کوبا، باعث سرنگونی حکومت کاسترو نشد؛ پنج سال تحریم علیه روسیه، زیر پای سلطۀ پوتین را خالی نکرد..... در اغلب موارد با تحریم ها، به خود آسیب می زنیم بدون اینکه نتیجۀ مطلوب بگیریم.
تبریز امروز:
نگاه نویسنده از زاویه نگاه اروپایی به ماجرای بازی های دونالد ترامپ است، اروپایی ها در هر صورت قرارداد برجام را امضا کرده اند و ژست اروپایی ضرورت حفظ آن را می طلبد ، اروپایی ها بدنبال منابع و عملکرد مستقل در نظام جهانی هستند اما عملکرد یک جانبه ترامپ اهانتی آشکار بر استقلال اروپایی هاست. محتوی مطلب جهت مطالعه خوانندگان ارائه می گردد و بدیهی است که فقط به منظور نشان دادن موضع اروپایی در مقابل امریکای ترامپ انتشار می یابد. " تبریز امروز"
***
ایالات متحده بر شدت بحران با ایران می افزاید، بدون ملاحظۀ متحدان. صحبت هایِ صریح و دیپلماسیِ فعال و یک سیاستِ تجاریِ قویِ اروپا، ضرورتی است که حتی از وقتش هم گذشته است.
هشت ماه نیست که وزیر خارجه، هایکُو ماس، خواستارِ توازنِ جدید در دوستی بینِ اروپا و ایالات متحدۀ آمریکا شد. وی در هَندِلس بلات در مورد سیاستِ ایرانِ آمریکا نوشت: " اهمیت راهبردی دارد که به واشنگتن به صراحت بگوییم: می خواهیم همکاری کنیم. اما نمی گذاریم که پُشتِ سَرِ ما و به خرجِ ما عمل کنید." به نظر ماس، به این دلیل درست است که از نظر حقوقی از شرکت های اروپایی در مقابل تحریم ها آمریکا پشتیبانی و راه های مالیِ مستقل از آمریکا ایجاد کنیم.
حرف های گُنده – اما تقریباً هیچ اتفاقی نیفتاد. اروپا مستأصل و دَرمانده، خود را در مقابلِ سیاست زورگیرانۀ ترامپ می بیند. تحلیل گر اکونومیست وضعیت بغرنج کنونی را اینگونه تشریح می کند: " آمریکا می خواهد کار ایران را بسازد، اروپا نمی تواند مانع شود."
جهتِ یادآوری: رئیس جمهور آمریکا در 8 میِ 2018 از قرارداد اتمی با ایران که سه کشور اتحادیۀ اروپا، فرانسه و آلمان و بریتانیا همراه آمریکا و روسیه و چین در سال 2018 با تهران منعقد کرده بودند خارج شد. ایران در این قرارداد متعهد شده برنامۀ اتمی خود را تا 15 سال متوقف کند، 98 درصد از مادۀ شکاف پذیرِ خود را به خارج انتقال دهد، غنی سازی اورانیوم را تا میزانی که نمی شود از آن برای ساخت سلاح اتمی استفاده کرد یعنی سه ممیز شصت و هفت درصد، و آب سنگین در رآکتور اراک را که برای تولید پلوتونیم مناسب است، تا میزانِ 300 تُن محدود کند. به این ترتیب جلوی رقابت تسلیحاتی اتمی در خاورمیانه گرفته شد. به ایران در مقابل چشم پوشی های خود، وعدۀ برداشته شدن تحریم های اقتصادی داده شد.
ترامپ در مبارزات انتخاباتی خود نیز برجام را "فاجعه" و " بدترین معاملۀ تاریخ" خوانده بود. وی از آن به بعد، سیاستِ حداکثرِ فشار به ایران را در پیش گرفته است. رئیس جمهور آمریکا مجدداً تحریم های اقتصادی را برقرار کرد که در پی امضای برجام برداشته شده بودند. دیگر کسی نباید از ایران نفت خام بخرد یا از طریق بانک های ایرانی جابجاییِ پول انجام دهد. هشت کشور – هند، چین، ترکیه، یونان، ایتالیا، ژاپن، کرۀ جنوبی و تایوان – برای شش ماه از این تحریم ها معاف شدند، اما اوایل مِی ترامپ این استثناها را برداشت و از این گذشته، تحریم ها را به خرید آهن و فولاد و آلومینیوم و مسِ ایران هم گسترش داد.
اما در این فاصله موضوع دیگر، جنگِ اقتصادی نیست. تندروها در کاخ سفید دنبال تغییر حکومت در ایرانند. مشاور امنیت ملی ترامپ، جان بولتُون، در سال 2015 در نیویورک تایمز خواستار شده بود: برای توقفِ بمب ایران، ایران را بمباران کنید. وزیرخارجه مایک پُومپِئُو سال گذشته دوازده خواسته را خطاب به رهبران ایران مطرح کرد که معنایشان تسلیم بود. وی اکنون دیدارش از برلین را لغو می کند تا به بغداد برود، به اصطلاح چون ایرانی ها " فعالیت های تنش زا" علیه نیروهای نظامی آمریکا در خاورمیانه انجام می دهند – بیانی مبهم که برایش به همان میزان مدرک وجود دارد که برای سلاح های اتمی صدام حسین وجود داشت.
ظاهراً پُومپِئُو گفته آمریکا جنگ نمی خواهد. اما اکنون ناوِ هواپیما بر آبراهام لینکلن در راه مدیترانه به خلیج فارس است، نیز یک اسکادران بمب افکن بی 52. رویاروییِ اقتصادی به یک بحران بسیار انفجار آمیز تبدیل می شود. فقط می توان امید داشت که ژنرال ها در پنتاگون، مانعِ جنگ طلبان در کاخ سفید شوند و ترامپی که غریزتاً از جنگ خسته است، آنها را مهار کند.
ایرانی ها اکنون دست به مقابله زده اند. از یکسو رئیس ستاد کل نیروهای مسلح گفت: " اگر نفت ما از تنگۀ هرمز عبور نکند نفت دیگر کشورها هم از تنگه عبور نخواهد کرد." از سوی دیگر رئیس جمهور حسن روحانی نیز خواستار شد طرف های اروپایی و روسیه و چین به وظایف خود عمل کنند. وی زیرِفشارِ فزایندۀ تندروهاست. ایران با دقت تمام به تعهدات خود عمل کرده است اما تسهیلِ وعده داده شده در تحریم ها، رخ نداده است.
روحانی اکنون به اروپایی ها 60 روز فرصت می دهد تا قرارداد اتمی را نجات دهند. یعنی: اینان باید هچنان به خرید نفت خام ادامه دهند و افزون بر این کاری کنند که ایران بتواند در نظامِ پرداخت بین المللی مشارکت داشته باشد. رئیس جمهور ایران همچنین اعلام کرد تهران از همین حالا دو تعهد خود در قرارداد هسته ای را رعایت نخواهد کرد، دو تعهدی که موجودی اورانیومِ کم غنی سازی شده و آب سنگین را محدود می کنند. اگر چنین بماند، گرچه ایران هنوز برای سال های زیادی قدرت اتمی نیست اما راه در این جهت، آزاد خواهد شد. روحانی برای توجیه قادر است حتی به مادۀ 26 برجام استناد کند که می گوید ایران می تواند از برقراری مجدد تحریم ها یا وضع محددیت های جدید به عنوان " دلیل برای توقفِ کامل و یا بخشیِ تعهداتِ خود" استفاده کند.
اروپایی ها با توجه تشدید خطرناک وضعیت، خود را در دوراهی می بینند. قانونِ انسدادِ آنها واقعاً نمی تواند شرکت هایی را که می خواهند همچنان با ایران تجارت کنند، از تحریم های آمریکا مصون نگه دارد و ساز – و – کار اینستکسِ فرانسوی ها و آلمانی ها و بریتانیایی ها که قرار است پرداخت را از غیر از مسیرهای متعارف ممکن سازد، هنوز در آغاز راه است. به این ترتیب فقط برای اروپایی ها این می ماند که از طرفین بخواهد بر شدت بحران نیفزایند و به سر میز مذاکره بازگردند.
اما به ویژه وزیرخارجه باید برای آمریکا با صراحت تمام آشکار سازد که نمی تواند پبوسته پُشت سَرِ ماه و به خرج ما عمل کند. جنونِ تحریم آمریکا – فقط در سال 2018 به تعداد 1373 مورد – از نظر سیاسی، نه فقط بی تأثیرکه غیرسازنده است. 60 سال تحریم علیه کوبا، باعث سرنگونی حکومت کاسترو نشد؛ پنج سال تحریم علیه روسیه، زیر پای سلطۀ پوتین را خالی نکرد. و در ایران معلوم می شود که تحریم های سخت در درجۀ اول متوجه مردم هستند و به این ترتیب، آب به آسیاب تندروها می ریزند. در اغلب موارد با تحریم ها، به خود آسیب می زنیم بدون اینکه نتیجۀ مطلوب بگیریم.
و گرچه گوش رئیس جمهور ترامپ بدهکار نخواهد بود - باید همواره با صراحت به او گفت داعیۀ آمریکا که همۀ دنیا باید از مقرراتش پیروی کند، یعنی داعیۀ اعتبارِ فَرامَرزیِ تحریم های ثانویۀ این کشور، نقض حاکمیت ماست. زورگیری به سَبکِ ترامپ، از درون دوستی بین آمریکا و اروپا را می خورد. صحبت های صریح و دیپلماسیِ فعال و یک سیاستِ تجاریِ قویِ اروپا، ضرورتی است که حتی از وقتش هم گذشته است.
هایکُو ماس سال گذشته خواستار " مشارکت متوازن" شد، نیز" ایجادِ وزن متقابل در جایی که آمریکا از خط های قرمز عبور می کند." حرف های گنده اما تاکنون بدون مغز. شاید وزیر خارجه می باید یک جمله را روی میزش بگذارد، جمله ای که صدراظم هلموت کُول در 27 ژانویۀ 1982 در زونتاگ بلات نوشت: " آمریکا برای من گاو مقدس نیست. در بین شریکان ضروری نیز هست که به صراحت با هم حرف زد. در این صورت انتقاد نیز می تواند وجود داشته باشد.
این انتقاد فقط نمی تواند وجود داشته باشد. درمقابلِ ترامپ، باید وجود داشته باشد.
تِئُو زُومِر، سایت آنلاین
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت