خبر های ویژه
29 شهریور 1397
رسوايي خصوصي‌سازي مدارس در سوئد
منافع در بالا، نتايج در پايين
سوئددر 2015 افت شديدي در علوم و رياضيات نشان داد. از سوي ديگر، اين کشور با اختصاص بيش از ٧% توليد ناخالص داخلي (PIB) خود به آموزش، ولخرج‌ترين کشور (از اين لحاظ) در اين بخش از اروپا است. فاصله بين بهترين دانش‌آموزان و بقيه، به ويژه کساني که پس‌زمينه مهاجرتي دارند، هر روز بيشتر مي‌شود. شگفت آن که، با وجود بهتر بودن عملکرد تحصيلي مدارس دولتي (مانند بيشتر کشورهاي غربي)، بيشتر دانش‌آموزان، حتي در سطح (اجتماعي-اقتصادي) دانش‌آموزان مدارس دولتي، همچنان ترجيح مي‌دهند به مدارس خصوصي بروند.
تبریز امروز:
به گزارش لوموند ، در مبارزات انتخابات عمومي سوئد، در روز نهم سپتامبر، فشار قابل پيش‌بيني ترس از خارجيان در جریان بحث‌های مختلف درباره آينده خدمات عمومي سايه افکند. سوسيال‌دموکرات‌ها، که به مدت چهار سال در راس دولت اقليت بودند، حتي نتوانستند بر سودهاي شرکت‌هاي خصوصي، که در بخش‌هاي سلامت و آموزش سرمايه‌گذاري کرده‌اند، مهار زنند. و بهاي اين کوتاهي، افت کيفيت خدمات و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان بود.
السا هوير مي‌گويد، «اين مدرسه "دوتا در يکي" است». اين آموزگار فرانسوي دبيرستان دروتنرک-بلانکا بايد ياد مي‌گرفت «مناسب‌ترين» زمان و مکان را، به سود AcadeMedia، «بنگاه آموزشي» حاضر در بورس، که او را به صورت پاره‌وقت، يعني تنها ٧/٢٨%، به استخدام خود درآورده، بيابد. دبيرستان خصوصي او فري‌سکولا، در جنوب استکهلم، از مکاني مشترک با عضوي ديگر از همين گروه استفاده مي‌کند. سوددهي دبيرستان ايجاب مي‌کند از يک کلاس براي دانش‌آموزان در دو پايه متفاوت استفاده شود: «عملا، بايد زمان تدريس را نصف کنم.»
همکاران تمام‌وقت او، خانم ساندرا نيلن و آقاي آدريان ريس، که زبان اسپانيولي تدريس مي‌کنند، موضوع ديگري را هم درس مي‌دهند –امري که در سوئد کاملا رايج است. از اين گذشته، هريک مسئوليت مستقيم - آن چه که در سوئد مشاوره آموزشي مي‌نامند- حدود پانزده دانش‌آموز را نيز بر عهده دارد. آنها بايد، براي پايش غيبت و پيشرفت تحصيلي هر يک از دانش‌آموزان در تمام دروس، با ايميل يا تلفن در تماس بي‌وقفه با والدين باشند. به گفته آقاي ريس، «اگر دانش‌آموزي مشکل پيدا کند، گناه آن به گردن مشاور مي‌افتد». زياد پيش مي‌آيد که آموزگاري از دانش‌آموزي مي‌خواهد نوشته‌هايش را از درس ديگري، غير از آن چه که وي تدريس مي‌کند، به وي نشان دهد. خانم نلن، با حالتي عصبي، مي‌گويد، «هميشه حواس‌ام هست که همه چيز در رابطه با دانش‌آموزان به خوبي پيش رود، چون مي‌دانم رئيس‌ام از من حساب خواهد کشيد. ولي، چه کار مي‌توان کرد، وقتي که همزمان در چندين درس مشکل دارند؟»
مدير دروتنرک-بلانکا «خواهان مسئوليت‌پذيري است»، چرا که براي حفظ دانش‌آموزان يا جلب ديگران بايد مدرسه‌اش نتايج خوبي داشته باشد. پس از بازگشت «احزاب بورژوا» به قدرت، در سال ١٩٩١، آقاي کارل بيلت، نخست‌وزير حزب ميانه‌رو (نام رسمي آن «حزب ميانه‌رو همراهي»)، نظام «ضمانت تحصيل» را به راه انداخت. از آن پس، ديگر کسي کارت تحصيلي(اجبار به تحصيل در نزديک ترين مدرسه به محل زندگي شاگرد.م.) ندارد و خانواده‌ها مي‌توانند فرزندان‌شان را، در هر مدرسه خصوصي که خواستند، به رايگان ثبت نام کنند. سپس، شهرداري موظف است چک، يا ضمانتي، به مبلغ هزينه دانش‌آموزي که در يک مدرسه دولتي در همان بخش شهر درس مي‌خواند، در اختيار مدرسه قرار دهد (مثلا دانش‌آموزي که در هر کالجي در استکهلم درس مي‌خواند، سالانه ده هزار يورو براي دولت هزينه دارد). نتيجه: کالج‌هاي خصوصي طرف قرار داد شهرداري‌ها، که در سال‌هاي دهه ١٩٩٠ تقريبا خبري از آنها نبود، در سال ٢٠١٧، حدود ٢٠% تمام کالج‌هاي سوئد در سال ٢٠١٧ بودند.
تلاش براي «رضايت مشتري» و اين واقعيت که برگه‌هاي امتحانات سراسري را آموزگاران مدارس همان دانش‌آموزان تصحيح مي‌کنند، موجب تورم نمرات بالا شده است. سرآخر، خود مدرسه هم اندکي به نمرات دانش‌آموز اضافه مي‌کند تا تصوير خوبي از خود نزد مادران و پدران بسازد. دانش‌آموزان نيز مي‌توانند آموزگار را وادار به بازبيني برگه‌هاي امتحاني خود کنند. خانم هوير مي‌گويد، در اواخر ژوئن، براي «بهتر شدن» نمرات دانش‌آموزاني که از ارزيابي‌هاي خود راضي نيستند، کلاس‌هاي فوق‌العاده «به صورت موردي» برگزار مي‌شوند. بسياري از آموزگاران ترجيح مي‌دهند دانش‌آموزان‌شان بالاتر از متوسط جلوه داده شوند تا پايين‌تر از متوسط، چرا که نه تنها به منزله شکست بلکه به معناي کار و فشار بيشتر براي آنها خواهد بود.
نتيجه آن که بسياري از دانش‌آموزان، والدين و سياست‌‌گذاران، حتي حالا که کشور در آزمون‌هاي بين‌المللي دچار افت آشکار شده، هنوز تصور نادرستي از موفقيت در ذهن دارند. در آخرين PISA (برنامه ارزيابي بين‌المللي دانش‌آموزان)، در سال ٢٠١٥، سوئد در رده متوسط کشورهاي عضو سازمان همکاري و توسعه اقتصادي درجا زد و نتوانست به رتبه‌هاي بالا، همچون رتبه اول آن در سال ٢٠٠٠، دست پيدا کند و، به علاوه، افت شديدي در علوم و رياضيات نشان داد. از سوي ديگر، اين کشور با اختصاص بيش از ٧% توليد ناخالص داخلي (PIB) خود به آموزش، ولخرج‌ترين کشور (از اين لحاظ) در اين بخش از اروپا است. فاصله بين بهترين دانش‌آموزان و بقيه، به ويژه کساني که پس‌زمينه مهاجرتي دارند، هر روز بيشتر مي‌شود. شگفت آن که، با وجود بهتر بودن عملکرد تحصيلي مدارس دولتي (مانند بيشتر کشورهاي غربي)، بيشتر دانش‌آموزان، حتي در سطح (اجتماعي-اقتصادي) دانش‌آموزان مدارس دولتي، همچنان ترجيح مي‌دهند به مدارس خصوصي بروند. در واقع، از آن جا که مدارس خصوصي شمار کمتري از دانش‌آموزان پايه‌هاي پايين‌تر را از محروم‌ترين طبقات به خود جذب مي‌کنند، در مجموع چنين به نظر مي‌رسد که عملکرد بهتري دارند.
«مناسبات دارد به صورت رابطه يک مشتري و يک فروشنده سرويس در مي آيد»
رقابت بخش خصوصي بسيار بر نظام دولتي تاثيرگذار است، به ويژه آن که بر اصلاح آموزش عمومي در جهت فردگرايي و دادن آزادي‌هاي بيشتر به دانش‌آموز تاکيد مي‌کند - اما اين چيزي نيست که مطلوب خانواده‌هاي طبقات پايين‌تر اجتماع باشد. به گفته هانريک وال، معلم تاريخ و اجتماع در کالج دولتي اسکارپنک، در حومه جنوبي استکهلم، «مناسبات بين دانش‌آموز و معلم اندک اندک دارد به صورت رابطه بين دو سوي عرضه و تقاضا درمي‌آيد». وي و سه همکارش، که در «کارگروه»يي گردآمده‌اند، مسئوليت هفت دانش‌آموز پايه ششم را بر عهده دارند. هفته‌اي يک بار «شوراي دانش‌آموزي»، براي دريافت پيشنهادات افراد علاقمند، تشکيل مي‌شود. آقاي وال، در پشت ميز ويژه ملاقات‌ها در اتاق آموزگاران، گوش به خانم ايدا شودن، معلم رياضي، مي‌سپارد که خواست‌هاي دانش‌آموزان را فهرست‌وار مطرح مي‌کند: «آنها مي‌خواهند بتوانند هر وقت که خواستند به توالت بروند، با کلاه سر کلاس بيايند، در کلاس آدامس بجوند و از لپ‌تاپ‌شان استفاده کنند.» خانم سوفيا برگلن، معلم زيست‌شناسي، حرف‌اش را قطع مي‌کند: «من که کلاه ناراحت‌ام نمي‌کند.» بحث درمي‌گيرد. خانم شودن مي‌پرسد، «ما کلاه را قبول داريم، ولي لپ‌تاپ را نه؟»
آقاي وال مي‌گويد به فرانسه رشک مي‌برد، کشوري «متمدن که آموزگاران در آن جا ظاهرا تنها موظف‌اند درس بدهند و تکاليف دانش‌آموزان را ببينند». در اين جا، تيم آموزگاران، علاوه بر پايش تفريح و کافه‌ترياي دانشجويان، مسئول سامان‌دهي بسياري از فعاليت‌هاي ديگر آنها نيز هستند: امتحانات، روزهاي گردهم‌آيي، گردش‌هاي ورزشي، ارائه‌ي زمان‌بندي و اطلاعات عمومي از طريق وبلاگ کارگروه. اين کارگروه هر هفته نشستي با عنوان «يادگيري در کالج» درباره مباحث آموزشي دارد. از تمام آموزگاران کالج خواسته مي‌شود که «انديشه‌هاي مکتوب» با خود داشته باشند و مديران را در جريان نظرات خود درباره محيط کار قرار دهند.
آموزگاران بخش دولتي نيز، به تقليد از اين روش‌هاي مدارس آزاد، موظف به همراهي با فرد فرد دانش‌آموزان در عين حفظ پويايي گروهي هستند. و تمام اين کارها بايد بدون بالا بردن صدا و به دور از خطر مستبد به نظر رسيدن و گزارش شدن صورت گيرند. درهاي کلاس رياضيات خانم شودين همواره باز است و دانش‌آموزان حق گوش کردن به موسيقي و حتي انجام حرکات ورزشي را دارند. کوين، در ميانه اين رفت و آمدهاي همکلاسي‌هايش از اين کلاس به آن کلاس براي آوردن مداد يا پاک‌کن، مي‌گويد، «اين کمک مي‌کند که حواس‌ام را جمع کنم». برخي دوست دارند دوتايي کار کنند؛ آنها به يکديگر کمک مي‌کنند و با صداي بلند حرف مي‌زنند. کساني هم، مانند مارتا، که نياز به سکوت دارند، مي‌توانند از گوشي‌هاي ضدصدا استفاده کنند.
ناظم مدرسه نوجواني را، که بدون اجازه به مدرسه نيامده، دعوت به صرف شکلات داغ مي‌کند. سپس، خانم برگلن، يک برنامه زماني اختصاصي براي وي در اختيار همکارانش قرار مي‌دهد، هر چند او تعهدي به رعايت آن ندارد... روانشناس مدرسه نيز با کيک از کسي که کلاس را به هم ريخته پذيرايي مي‌کند. آقاي وال اشاره مي‌کند، براي پرهيز از درگيري و حفظ رابطه «هم‌سطح» با دانش‌آموز، هر کاري که از دست‌مان برمي‌آيد انجام مي‌دهيم. هدف پيشبرد بحث و گفتگو، با قبول خطر مجاز شمردن سوء استفاده از قدرت از سوي نوجوانان، است. در سال ٢٠١٧، دفتر محيط کار سوئد ٧٦٧ مورد گزارش تهديد و خشونت در مدارس، کالج‌ها و دبيرستان‌ها دريافت کرد، که دو برابر آن در سال ٢٠١٢ بود. بيشتر اين خشونت‌ها، به ويژه، مربوط مي‌شدند به آموزگاران زن.
همين مشکل در کالج دولتي اسکارپنک، خود را به صورت غيبت‌‌هاي زياد نشان مي‌دهد: روزانه، به طور متوسط، ١٠% آموزگاران غيبت دارند. براي جايگزين کردن آنها از همکاران‌شان در بخش خصوصي استفاده نمي‌شود، بلکه همکاران ديگر نظارت بر کلاس‌ها را بر عهده گرفته و حتي، با عنوان «همکاري» و «انعطاف‌پذيري»، شروع به ارائه‌ي درس‌هايي مي‌کنند سواي آن‌هايي که قرار بود در آن روز به دانش‌آموزان داده شود. خانم اريکا فريموديگ، معلم ورزش و نماينده اتحاديه، در گوشم مي‌گويد به دبستاني‌هاي کلاس ششمي فرانسه درس مي‌داده و، با لحني که گويي مي‌خواهد براي حرف‌اش شاهد بياورد، مي‌گويد آخر دو سال تمام: «فرانسه مقدماتي ياد مي‌گرفتم، دخترم در پاريس زندگي مي‌کند».
از امسال و آغاز سال تحصيلي ٢٠١٨، بنا بر اصلاحيه تازه قانون آموزش عمومي، استفاده از ابزار و وسايل ديجيتال در مدارس اجباري خواهد بود. در کلاس‌ها بايد از کامپيوتر استفاده شود و، در نتيجه، کيفيت آن موقعيت تازه‌اي براي بحث و جدل با هدف جلب دانش‌آموزان خواهد شد. در حالي که دروت‌نينگ-بلانکا مک‌بوک ائر در اختيار دانش‌آموزان و آموزگاران قرار داده، کالج دولتي اسکارپنک اقدام به خريداري صدها آي‌پد نموده و ترتيب اجراي دروس توسط سخنراناني از بيرون را داده تا تشويقي باشد به استفاده از ابزار و وسايل ويجيتال در کلاس‌هاي درس. با اين حال، با وجود اين همه ابزارهاي رنگارنگ در کلاس‌هاي درس، آموزگاران دبيرستان دروت‌نينگ-بلانکا هنوز همان شيوه توزيع فتوکپي و قلم بين دانش‌آموزان را ادامه مي‌دهند: به گفته خانم هوير، که از اتکاي بيش از اندازه به دنياي ديجيتال بيمناک است، «دانش‌آموزان دوست ندارند به صفحه مونيتور نگاه کنند». خانم نيلن اضافه مي‌کند: «پنجشنبه پيش، اينترنت ما قطع بود. چندتا از بچه‌ها از من مي‌خواستند کلاس را تعطيل کنم...»
يکي از بازيگران کليدي اين «بازار»، گروه مدارس ممتاز یا («مدرسه دانش»)، پز ١٣٠٠٠ دانش‌آموزش را مي‌دهد. ديجيتال هم، آن چنان که از نوشته‌هاي پايگاه اينترنتي آن برمي‌آيد، يکي از «شش مهارت آينده» اين دانش‌آموزان است؛ پيشنهاد آن، شيوه جديد آموزش آنلاين استاندارد شده با عنوان Kunskapsskolan Education (KED) است، که دانش‌آموز را «بازيگر اصلي فرايند يادگيري‌اش» مي‌سازد. کالج Enskede، در دو قدمي اسکارپنک، نقش ويترين آموزشي آن را بر عهده دارد. در ساختمان دو طبقه‌اي يک شرکت قديمي، حدود پانصد دانش‌آموز، در اتاق‌هاي کوچکي که تنها ديوارهاي شيشه‌اي آنها را از يکديگر جدا مي‌سازند، در هم مي‌لولند. و به عنوان حياط هم، زمين فوتبالي متعلق به شهرداري را در اجاره دارد.
در عوض، دو ساختمان کالج اسکارپنک، که در عصر طلايي مدارس سوئد ساخته شدند و ميزبان هزار دانش‌آموز هستند، کاملا راحت‌اند: بناهاي جنوبي و آفتاب‌گير با دو سالن براي ورزش‌هاي داخل سالني و دو زمين بسکتبال. کافه‌تريا نزديک زمين فوتبال و کتابخانه هم در طبقه اول قرار دارند.
دانش‌آموزان بدون کتابخانه... حتي بدون کتاب‌اند
دانش‌آموزان گروه مدارس ممتاز بايد بدون کتابخانه سر کنند. خوب، نيازي هم به کتاب ندارند! مسئولين، در پي اعتراض برخي از والدين، اقدام به خريد امتياز استفاده از کتاب‌هاي آنلاين زيست‌شناسي کردند؛ همين. به زودي، سنگ بناي سازمان، همان برنامه کاري دانش‌آموزان که تاکنون تنها بر روي کاغذ بوده، نيز کنار گذاشته خواهد شد، و اين خبر خوبي براي آموزگاران نيست. اما، از نظر گروه مدارس ممتاز، آن چنان که در يک ويدئوي تبليغاتي مدعي شده، «نسل آتي بايد آمادگي زندگي در جهاني با رشد پايدار را داشته و بتواند خود را با اين بازار کار پيش‌بيني‌ناپذير سازگار سازد».
دانش‌آموز گروه مدارس ممتاز خود، برنامه زماني‌اش را مطابق سرعت و نيازهايش مي‌نويسد. در «کارگاه»، «مراحل» مورد تاييد آموزگار حاضر در کلاس را يکي پس از ديگري از روي لپ‌تاپ‌اش طي مي‌کند. يک ملاقات پانزده دقيقه‌اي در هفته با مشاور براي ترتيب دادن «برنامه‌هاي کاري» کافي است. خانم استفاني آرسنو-بوئيسيه، آموزگار زبان‌هاي انگليسي و فرانسه، کلاس درس‌اش را در کافه‌تريا برگزار مي‌کند و «صميميت» با دانش‌آموزان را دليل اين کار مي‌داند. همچنان که در ويدئوي تبليغاتي آمده، تمام کارمندان گروه مدارس ممتازKunskapsskolan بايد همزمان «مشاور، تسهيل‌گر، مربي شخصي، متخصص در رشته خود، دوست و راهنما» باشند.
خانم سسيليا کارنفلد، مدير کل گروه، که در سال ١٩٩٩ توسط پدرش پايه‌گذاري شد، پز سيستم گروه مدارس ممتاز را مي‌دهد که، به گفته او، استقلال بيشتري به دانش‌آموزان مي‌دهد و نيازمند آموزگاران کمتري است. مسلما کشورش در رتبه‌بندي PISA افت کرده، ولي به گفته او اين رتبه «ملاک نيست»، به ويژه که «خلاقيت و کار گروهي» را ناديده مي‌گيرد. با اين حال، خود او فرزندان‌اش را به مدرسه فردریک شاو مي‌فرستد که، به گفته او، که شيوه تدريس رياضي آن برگرفته از سنگاپور است، کشوري که بالاترين رتبه PISA در سال ٢٠١٥ را از آن خود ساخت. او اصولا از مزاياي ساختاري خصوصي بر پايه بودجه عمومي دفاع و ادعا مي‌کند: «خيلي‌ها در بخش خصوصي دارند با دولت همکاري مي‌کنند. بعضي‌ها ميز و صندلي مي‌دهند، برخي کتاب ... اگر قرار است صنعتي جدي گرفته شود، بايد سوددهي داشته باشد. ضرر پشت ضرر براي مشتري، اگر بتوانم در اين خصوص دانش‌آموزان را به اين نام بخوانم، هم خوب نيست.» فعلا، سودهايي که گير گروه مدارس ممتاز مي‌آيد، صرف گسترش آن به وراي مرزهاي سوئد مي‌شود.
از نظر ساموئل آبرامز، مدير مرکز مطالعات خصوصي‌سازي آموزش در دانشگاه کلمبيا در ايالات متحده، به رسالتي پيچيده مانند آموزش نمي‌توان تنها به ديده يک صنعت نگريست: «کساني که از اين بخش منتفع مي‌شوند، قطعا تمايل زير پا گذاشتن منافع ديگران در آنها قوت مي‌گيرد. پدر و مادرها، ماليات‌دهنده‌ها و قانون‌گذاران نمي‌توانند به درستي دريابند که فرزندان‌شان آن چه را که بايد مي‌آموزند. صبيعي است که وقتي صحبت از سودآوري است، احتمال تبهکاري بيشتر خواهد بود.»
کار آموزگاري ديگر چنگي به دل نمي‌زند
مطالعات اخير نشان مي‌دهد که friskolor تا کنون بيشتر خانواده‌هاي تروتمند را جذب خود کرده است. به گفته خانم آرسنو-بويسيه، «تازه‌واردان و کساني که داراي پس‌زمينه‌هاي فقرند، اين جا نمي‌آيند. پانصد دانش‌آموز در انتظار ثبت نام داريم که نتيجه آشنايي پدران و مادران‌شان با اين سيستم است.» پرکورن‌هال، پژوهشگر مستقل در موضوع جداسازي ناشي از اين شيوه از مديريت آموزش، اضافه مي‌کند، «وقتي به کشوري نقل مکان مي‌کنيد که به زبان آن حرف نمي‌زنيد، طبعا به آموزش درست و به جا دسترسي نخواهيد داشت. ثبت نام در مدارس تنها به تقليد از دوستان و همسايگان صورت مي‌گيرد...» براي جبران اين کم‌اطلاعي، آن هم در شهري مانند استکهلم، از اين پس همه به ناچار نام مدرسه مورد نظر خود را از ميان فهرستي از اسامي مدارس بر اساس معيارهايي چون نتايج بررسي‌هاي رضايتمندي دانش‌آموزان، تعداد دانش‌آموزان هر کلاس يا درصد آموزگاران با مدارک تحصيلي مناسب برمي‌گزينند.
هواداران پيشين اصلاحات اذعان به خطاي خود دارند: خانم آسا فالن، رئيس اتحاديه آموزگاران Lärarnas Riksförbund، مي‌پذيرد که «ما اهميت توان اقتصادي را دست کم گرفته بوديم. سطحي‌نگري در جامعه ما کم نيست.» ما او را در دفتر اتحاديه ملاقات کرديم، در ساختمان مقابل آرامگاه الوف پالمه، نخست‌وزيري که در سال ١٩٨٦ فوت کرد و تجسمي از سوسيالسم جامعه ديروز سوئد بود: جامعه‌اي کارگري، جهان سومي، فمينيست و طرفداري دولتي قدرتمند. در آن زمان، نقش دو اتحاديه اصلي- Lärarnas Riksförbund و Lärarforbundet - در گسترش اصلاحات پذيرفته شده بود: وي با لبخندي اضافه مي‌کند، «ما خواهان مدارس خصوصي با شيوه‌هاي گوناگون آموزشي بوديم. اين، به معناي تکثرگرايي و تنوع بيشتر و رقابت سودمند بر سر دستمردها بود. اما برخلاف آن پيش آمد.»
از نظر اميل برتيلس، استاد علوم در دانشگاه اوپسالا، «اتحاديه‌ها در افت کيفيت کار آموزگاران نقش داشتند» و همکارش، شيرين آلبک اوبرگ، استاد-پژوهشگر مديريت دولتي، دليل آن را مي‌گويد، «بيشتر وقت آنها صرف نوشتن گزارش مي‌شود تا تدريس. آنها فاقد آن خصوصيات شغلي هستند که پيش از اين به آنها جذابيت مي‌بخشيد.» آموزگاران در سوئد، به طور متوسط، تنها يک سوم وقت خود را صرف تدوين و ارائه درس مي‌کنند، در حالي اين رقم در فرانسه نصف است.
بيشتر وقت اين آموزگاران صرف نمايش و توضيح عملکرد براي اعضاي انجمن‌هاي خانه و مدرسه مي‌شود. به گفته آلبک اوبرگ، «تلاش قانون‌گذاران بر آن بوده که اين گونه وظايف "زمان‌بر" را محدود سازند، اما انجمن‌ها همچنان بر گزارش‌دهي فعاليت‌ها و نتايج تاکيد دارند. تمام شهرداري‌ها بايد توافق داشته باشند که آموزگاران را به حال خود واگذارند، که خوب بسيار دشوار است.» بدين ترتيب، شغل آموزگاري، که از محتواي خود تهي شده، ديگر آن جذابيت سابق را ندارد، به ويژه آن که متوسط حقوق آموزگاران همچنان ٢٠٠ دلار پايين‌تر از متوسط حقوق به طور کلي است. به گفته برتيلس، «فرزندان آموزگاران ديگر نمي‌خواهند شغل والدين‌شان را ادامه دهند. و مهم‌تر از آن، دانش‌آموز خوب، که پيش از اين به طور طبيعي اين حرفه را براي آينده شغلي خود برمي‌گزيدند، به تدريج منصرف مي‌شوند.» امروز، شاهد کاهش شمار داوطلبان ادامه تحصيل در رشته آموزگاري هستيم و اين تعداد روز به روز کمتر هم خواهد شد.
آموزگاران، که مستقيما توسط مدارس و بر اساس سوابق کاري و توصيه‌نامه‌ها به استخدام درمي‌آيند، تابع مقررات بازار کارند که اين خود بر نابرابري‌ها بين موسسات مي‌افزايد: از نظر برتيلسن، «بهترين آموزگار به دنبال استخدام شدن در مدارسي هستند که دانش‌آموزان‌شان بالاترين نمرات را داشته باشند».
ارتباط با تبریز امروز
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.
اشتراک در خبرنامه
برای اطلاع از آخرین خبرهای تبریز امروز در کانال تلگرام ما عضو شوید.
فرم تماس با تبریز امروز
کلیه حقوق این سایت متعلق به پایگاه خبری تبریز امروز بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع
است.
طراحی وتولید
توسططراح وب سایت