2 مهر 1398
پیشرفت ما را در تصور در اوج بودن قرار داده است و دیگر کسی نمی داند چگونه از آن خلاصی یابد ، برخی افراد حتی فکر می کنند که خدایان هستند. در بعضی از مواقع ، ما شبیه آن هستیم که خود را در راهرو یک مرکز خرید گم کرده باشیم و نتوانسته ایم راه خود را پیدا کنیم. شاید به این دلیل است که نقش تماشاگر را آنقدر صنعتی کرده ایم که حتی به چیزی توجه نمی کنیم. ما به عنوان یک تماشاگر غایب و گم شده ایم: به نظر می رسد هر چیزی که مورد علاقه ما نباشد دیگر وجود ندارد (گرچه گوگل برآن اصرار دارد)
تبریز امروز:
ایساک کوردال مجسمه ساز اسپانیایی در تماس با " تبریز امروز" از نمایشگاه جدید خود می گوید ؛ او پیشتر از این در یک مصاحبه با ما به موضوع مجسمه های مینیاتوری خود در موضوع اینرسی شهری ، صنعتی شدن آموزش و.....پرداخته بود.
***
اسحاق کوردال پس از نمایش "اینرسی شهری" در سال 2015 در گالری سی . او ای و همزمان ارائه آثارش در سطح شهر مونترال ، به یک نمایش انفرادی جدید بازگشت. او در این نمایش منعکس کننده یادمانی برای نفس ما، ایگو، ناتوانی بشر در بودن به عنوان بخشی از طبیعت و خوی استکباری ما به عنوان یک گونه است.
پیشرفت ما را در تصور در اوج بودن قرار داده است و دیگر کسی نمی داند چگونه از آن خلاصی یابد ، برخی افراد حتی فکر می کنند که خدایان هستند. در بعضی از مواقع ، ما شبیه آن هستیم که خود را در راهرو یک مرکز خرید گم کرده باشیم و نتوانسته ایم راه خود را پیدا کنیم. شاید به این دلیل است که نقش تماشاگر را آنقدر صنعتی کرده ایم که حتی به چیزی توجه نمی کنیم. ما به عنوان یک تماشاگر غایب و گم شده ایم: به نظر می رسد هر چیزی که مورد علاقه ما نباشد دیگر وجود ندارد (گرچه گوگل برآن اصرار دارد)
تقریباً تمام مجسمه هایی که بخشی از نمایشگاه هستند ، چشمانشان بسته ، غوطه ور در گوشی های هوشمند یا هدست واقعیت مجازی هستند. در واقعیت خود کور هستند، آنها در حقیقت نمی خواهند فراتر از محیط خودشان باشند. در حالی که به دنبال احساس منحصر به فرد بودن هستیم ، اثر متضاد اتفاق می افتد: ما الگوهایی را به صورت صنعتی تکرار می کنیم ، دقیقاً همانطور که صورت مجسمه ها اغلب به صورت یکسان تولید می شوند. گویی که تا ابد عاشق خودشان بودند ، همه ماسک عمومیاز کسالت را می پوشند. در این میان ، گردشگران در محیط زیست به ارتشی مبدل شده اند که همه چیز پیرامون خود را ویران می کنند و طبیعت بر روی یک برانکارد آزار می بیند. ما نسخه جدید استعمار هستیم. ما با حمام آفتاب گرفتن در ساحل منتظر تغییر اقلیم هستیم . ما به طور دائم در معرض دید ، کنترل و آموزش یافتن از بالکن افکار عمومی شبکه های اجتماعی هستیم و " برادر بزرگ " تبدیل به عنصر همدلی ما شده است. یادمان های ایگو و هویت به خودی آنقدر بزرگ خواهند بود که لازم خواهد شد ، اندازه و مقیاس آنها تغییر یابد تا آنها در گالری و نمایشگاه قرار گیرند.
ما نیاز به تغییر اندازه داریم. یعنی به عنوان انسان ما باید تغییر کنیم.
توفیق وحیدی آذر
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.