تبریز امروز:
پایان یولی راه قدیم اهر از میان کوه های سرخاب عینالی و از منطقه و زمین های روستای ونیار می گذشت ، این راه سال های بسیار با قلم پا و قدم های مسافران صاف و هموار گردیده بود.
محمدجواد مشکور در کتاب تبریز تا پایان قرن نهم هجری می نویسد؛ و نیز راهی وجود داشت که از شمال شرقی تبریز گذشته به اهر منتهی می شد و از آنجا از طریق معابر کوهستانی به شهر باجروان (نزدیک تازه کند) امروز در کنار ارس می رسد و از آنجا به قره باغ منتهی می شد .
آثار این راه قدیمی، پل های سالم و گاه مدفون در مسیر خود و همچین سنگ چینی های راه هستند که سال ها باقی مانده اند . اما راه هم نیاز به مراقبت دارد مخصوصا وقتی که عمری از آن در فراموشی مانده باشد
حال راه و پل هایش نیاز به ثبت ملی دارند ، راه و شهرسازی می بایست در حفظ و مرمت آن در راستای وظایف سازمانی خود عمل کند ، گاه مسیر راه آنچنان بر اساس فرسایش با آب باران آسیب دیده است که همواره با کمترین خطا امکان سقوط در مسیر آن است و ..................... در نهایت پایان یولی موزه ی زنده راه در تبریز است که اکنون در طبیعت زیبای کوهستان عینالی می تواند جاذب بسیاری از مردمان در یک پیاده روی شاد باشد.
