چه کسی درختارو برید این بدجنس همه درختارو قطع کرد!
خانا باغ های مخروطی باغات سبزی تبریز ، نمادهایی از کار و زحمت و اندک استراحت بعد از ظهر و شبانه ی مردم زحمتکش هستند ! حکم آباد مفهومی گرانبها در سبزی و کاهوی تبریز دارد ! منطقه ای که با ناکارآمدی مدیران شهری در حال فروپاشی تدریجی است ! ثبت ملی باغات ، عدم صدور مجوز تفکیک ، ممانعت از خیال پردازی های زشت و کژ همچون ساخت پارک بزرگ با تخریب باغ بزرگ می تواند در رسیدن به مقصد مهم ثبت جهانی زمین احیا شده و موزه زنده باغ و بوستان سبزی شهر تبریز کمک کند!
باران تازه قطع شده بود و او هم در میان آب و خاک خیس قدم می زد ، ایزابلین پرنده ی مهاجر عینالی است که اکنون کمتر مهاجرت به دور دست ها می کند و در مناطق معتدل نیزگذران می کند و با تغییر فصل دوباره به سرخاب برمی گردد.
سرخاب با سرخی بی همتای خاکش ، جایگاه محافظش برای شهر ، حریم منظر شهرش، آرام بخشی مردان و زنانش با عطرآگینی گیاهانش و شادی و شورآفرینی زیبایی گل هایش و هنرنمایی سنگ هایش و خنکی بولاخ هایش ، محلی نیست که نابودی آن برحال مردمان شهر بی اثر باشد !.......غنای طبیعت کوهستان عینالی همان سرخاب در شمال شهر تبریز و وجود ده ها گونه گل و گیاه ارزشمند و گونه های تحت انقراض و کمیاب و حیات انواع پرنده و حیوانات و آثار دیرینه بشری از بقعه تا پایان یولی و پایان کورپوسی و سنگ های ضرب و تراش خورده اش در خاللی دره و آب راه های نهند و حضور کوهستان در فرهنگ شفاهی و مکتوب مردمان، شرایط ممکن به منظور ثبت منطقه شمال شهر از فرودگاه تا آرپا دره سی مشتمل بر بخش درختکاری شده به عنوان منطقه ی دارای ارزش های "خاص فرهنگی" و "گونه های تحت انقراض مانند زنبق بنفش" و یا یک" کوهستان سرخ فام" و با نام" پارک کوهستان سرخاب یا عینالی و یا طبیعت "را فراهم آورده است . آنگونه که شان شهر است و نشانگر توانمندی ادراک مدیرانش!
پایان یولی راه قدیمی اهر، جاده ای خاکی است که سال ها مردمان ، همراه با چهارپایان خود در آن طی طریق کرده اند و با قلم پای خود راه را به تصویر کشیده اند ! در مجاورت تبریز دو پل از آن باقی مانده است ...یکی از آنها مدفون در زیر خاک است که گاه سر آن باز می شود تا به سرش برسند و دوباره سر بر می بندد و پل دیگری که تمایلی برای حفظ و ثبت آن وجود ندارند و همچنین مسیری منقطع از راه که همچنان باقی است و گاه نیاز به مرمت دارد ! بدنه " پایان یولی " در شمال تبریز و در درون کوه سرخاب در معرض تخریب است .........پایان یولی یکی از زیبا ترین راه موزه ها و جاده های قدیمی تبریز است که می توان با حفاظت از آن ثروتی بزرگ را برای تبریز و تاریخ " یول" همان راه ایجاد کرد. راه در کنار مسیرهای دستکاری شده آن اکنون با فرسایش آب و خاک نیز در معرض شستشو است و نه تنها راه قدیمی که تهدید زندگی عابرین پیاده و سواره را همراه دارد .
او از اولین گل های کوهستان سرخاب عینالی است که توان تحمل زمستان را نداشت ،او گرمی بهار رادر تن خود حس کرده بود، پس باید گل می داد و خود نغمه ی بهار را بنوازد
بوی تیزش در سنت های یک سرزمین جاری است ، گاه در موقع بیماری دم کرده ی آن را نوشیده ایم و زیبایی و عطر آن را در با لذت حفظ کرده ایم ، بویمادرن یا به قولی بومادران ریشه ای عمیق در عینالی دارد ..........
گسترش رستوران ها در تبریز نمودی از آمادگی در بستر سخت توسعه ی شهر و شناخته شدن به عنوان مقصد توریسم و حتی آماده سازی مردم برای حضور در اماکن عمومی هستند ،..
برف تبریز بعد از مدت ها انتظار برزمین نشست و تا بعد از ظهر نتوانست دوام بیاورد ...........اما صبح مناظر بدیع و زیبایی را آفرید
بعد از باغات سرسبز باغمیشه که گاه معدود دیوار های گلی و خانه های خشتی گذشته های دور همچنان در محل مانده اند و سپس با عبور از پایان گولی ( استخر ) ، تازه به پای کوه نرسیده بودیم ، از پیچ و خم راه ها و با گذشتن از روی پل رضا خانی کم کم مسیر را به سمت ونیار ادامه می دادیم! راه مشهور به پایان یولی بود و پل دوم نیز در این یول حاضر بود ؛ پلی که که یول را از سیل و بارش نجات می داد! نمی توان گفت چه کسانی از این راه عبور کرده اند و در روستاهای فراموش شده مسکن گزیده و یا در آسیاب های محل گندم آرد کرده اند ! و نان را با چه زحمتی آفریده اند! پل اول اکنون سالم در زیر خاک هاست ، پل دوم بیرون از خاک و در مسیر قدیم پایان یولی و ونیار همچنان باقی است، یول هم همچنان بقای خود را دارد و چه یاران رفته ای که با قلم پا آن را صیقل داده و هموار کرده اند. مسئولیت حفظ راه برعهده اداره راه و شهرسازی شاید باشد و مسئولیت حفظ یول و پل و ثبت آن برعهده اداره میراث فرهنگی ! اداره راه و شهرسازی می تواند راه و پل را به عنوان موزه زنده و یا سایت موزه حفظ نماید و مانع از زمین خواری و تعدی به حریم مسیل گردد ، میراث فرهنگی در راستای مسئولیت خود قادر به ثبت و ترمیم دیواره های سنگی راه و پل خواهد بود ! این تقاضا برای حفظ راه و پل یک خواسته برمبنای قانون وبرحسب وظایف سازمان ها می تواند مطرح گردد.
تصویری که دو دختر انگلیسی را در حال بازی دیابولو بر روی سقفی در تبریز، ایران، 1908 نشان میدهد. در پسزمینه، توپخانه ی انقلابیون تبریزی آماده دفاع از انقلاب است که برای اقدام علیه سلطنت طلبان ایرانی آماده است ...........
آنها هیچ کدام دیگر نیستند ، شاید یکی از آنان پدر بزرگ ما باشد که نمی شناسیمش ، شاید این عکس تنها عکس زندگی شان باشد .......یک روز در حین عبور از کوی و برزن عکاسی از آنها خواسته است تا برای گرفتن عکس بایستند و ............
یک لیتوگرافی سیاه و سفید ما را به اوایل قرن بیستم می برد. این تصویر که بخشی از یک مجموعه خصوصی است، در اصل به عنوان تصویری برای «جهان و مردمانش»، یک تور جامع از همه سرزمینها توسط چارلز اف هورنای خلق شد. در این صحنه، ما در فصل تعطیلات به خیابان های پر جنب و جوش تبریز، ایران منتقل می شویم. خیابانهای سنگفرش شده در میان منظره شهری شلوغ، پر از مردمی است که از اوقات فراغت خود لذت میبرند و در اشکال مختلف سرگرمی شرکت میکنند. یکی از نکات برجسته نمایش عروسکی یا بازی عروسکی است که در گوشه خیابان برگزار می شود. این هنرمند به طرز ماهرانه ای جوهره فرهنگ ایرانی و جذابیت خاورمیانه را با جزئیات پیچیده به تصویر می کشد. این معماری عکس منعکس کننده طرح های سنتی یک جامعه است و در عین حال تأثیرات مناطق مجاور را به نمایش می گذارد. دین نیز نقش مهمی در این تصویر بازی می کند، زیرا می توان افرادی را مشاهده کرد که درگیر اعمال مذهبی مرتبط با جشن های سال نو هستند. این سنگ نگاره نه تنها نگاهی اجمالی به زندگی در دهه 1920 به ما می دهد، بلکه به عنوان یک ابزار آموزشی برای درک جغرافیا و فرهنگ های مختلف در سراسر جهان عمل می کند. این به ما یادآوری می کند که چگونه هنر می تواند ما را در زمان و مکان منتقل کند و به ما امکان می دهد سنت ها و آداب و رسوم مختلف را درک کنیم. عکس «سال نو در تبریز (لیتو)» قطعه ای خاطره انگیز است که تماشاگران را به غرق شدن در عصری دیگر و در عین حال قدردانی از تکنیک هنری و میراث فرهنگی دعوت می کند.
این جلیقه، لباس کلیسایی است که اسقفها و کشیشان در طول مراسم عشای ربانی بر تن میکردند، که از مخمل قرمز طرحدار با ردیفهایی از دگمه های طلا ساخته شده است و نمونه بارز تبادل فرهنگی بین خاورمیانه و غرب است. این یکی از حدود 30 قطعه باقیمانده با این نقش است که بیشتر آنها به شکل قطعه هستند. فهرست های کلیساهای پاپ و ایتالیایی نشان می دهد که چنین پارچه هایی در اواخر قرن سیزدهم و چهاردهم بافته شده اند. این پارچه که از دیرباز با اسپانیا یا ایتالیا مرتبط بوده است، اخیراً به شرق جهان اسلام و به ویژه تبریز در شمال غربی ایران نسبت داده شده است. انتساب بر اساس مشخصات فنی، شرح موجودی، و شهرت تبریزی ها به عنوان مرکز منسوجات لوکس است. ابریشم، بافت ساده با آمیختگی جناغی از تارهای ثانویه صحافی و پودهای پوششی تکمیلی ابریشمی با لایههای طلایی-حیوانی-لایهپیچ شده است. تارهای تکمیلی شمع که مخملی بریده شده را تشکیل می دهند. لبههای ابریشم با نوارهای فلزی طلایی، نوار ماسورهای. اندود شده با ابریشم، بافت ساده است.
این تصویر با عنوان "ویرانه های تبریز (ویرانه های استحکامات قدیمی)" ما را به سال 1881 می برد و بخشی از تاریخ شهر تبریز آذربایجان را به تصویر می کشد. این تصویر بقایای استحکامات قدیمی را نشان میدهد که زمانی بلند و سربلند بودند و اکنون به ویرانه تبدیل شدهاند.
این عکس با عنوان "ایران تبریز" ما را به سفری بصری به شهر تاریخی تبریز (که قبلا به نام توریس شناخته می شد) در ایران می برد. این تصویر ورودی اصلی این شهر مشهور را نشان می دهد که به خاطر فرش های نفیس خود شهرت یافته است. این عکس که در سال 1848 گرفته شده است، ما را به گذشته می برد و نگاهی اجمالی به تاریخ غنی تبریز دارد. همانطور که به این منظره چشمگیر خیره می شویم، بلافاصله به عظمت و زیبایی معماری ورودی که پذیرای بازدیدکنندگان این شهر باستانی است جذب می شویم. اهمیت تبریز به عنوان یک قطب فرهنگی از طریق شهرت آن در تولید فرش های استثنایی مشهود است. این شاهکارهای پیچیده بافته شده مترادف با نام تبریز شده اند و همچنان در سراسر جهان به شدت مورد توجه هستند.
این تصویر «دروازه شهر، تبریز»، اثری برجسته از هنر تاریخی قرن نوزدهم را به نمایش میگذارد. این شاهکار قدیمی که با جزئیات نفیس و تکنیک تصویری حکاکی شده است، ما را در زمان به عقب به شهر مسحورکننده تبریز در ایران می برد. این تصویر عظمت دروازه شهری را به تصویر می کشد که روزگاری با افتخار به عنوان ورودی تبریز قرار داشت. جذابیت ویکتوریایی آن از طریق حکاکی های پیچیده و طراحی به سبک قدیمی، که منعکس کننده حساسیت های هنری آن دوران است، مشهود است. دست ماهر حکاکی به زیبایی هر ظرافت معماری و تزیینات آراسته را به تصویر کشیده است و بینندگان را به دنیای گذشته منتقل می کند. همانطور که ما به این اثر مسحور کننده نگاه می کنیم، یاد میراث فرهنگی غنی که در دیوارهای تاریخی آن تعبیه شده است می افتیم. دروازه شهر نمادی بیش از یک ورودی فیزیکی است. این نشان دهنده قرن ها تاریخ، سنت و مقاومت است که تبریز را به شکل امروزی درآورده است. این عکس به ما فرصتی می دهد تا نه تنها جلوه زیبایی شناختی آن را درک کنیم، بلکه به اهمیت تاریخی آن نیز بپردازیم. این به عنوان پنجره ای در طول زمان عمل می کند و به ما امکان می دهد دورانی را کشف کنیم که حکاکی به خودی خود یک شکل هنری در نظر گرفته می شد.
هندوانه دیم تبریز، نمادی از کشاورزی بدون آب و ارائه محصولی پر آب و با ارزش در اطراف تبریز است ،
باغ سبزی حاج حمید یکی از باغات سبزی تبریز است که هنوز سرسبز و پرمحصول در داخل شهر زیبایی خود را حفظ کرده است ............
کلیسای سهرل یک کلیسا متعلق به کلیسای حواری ارمنی میباشد که در روستای سهرل، ۱۳ کیلومتری جاده تبریز مرند و در ۳۵ کیلومتری تبریز واقع شهرستان شبستر، بخش صوفیان میباشد. ساخت و ساز این ساختمان در سال ۱۸۴۰ میلادی؛ به پایان رسید این بنا به سبک معماری ارمنی طراحی شدهاست.
از تبریز به سمت مرند راه افتاده ای ! از روستای امند می گذری و راه را به سمت دهکده مزرعه و بعد از آن روستای سار پی می گیری ! حال به محدوده موجومبار نزدیک شده ای ! جنگل دست ساز انسان دره ی زیبای "ساری چای" را تسخیر کرده است! مقبره ی پیر از دور دست قابل دیدن است و حال به موجومبار رسیده ای ! گله در حال عبور از زیر پل است ، دختر کوچولوی زیبا عجین با رنگ های طبیعت در کنار باغ ایستاده است
از تبریز یا ازاردبیل به خیاو یا همان مشگین شهر دو سه ساعتی راه است ، در داخل شهر یا مناطق مسکونی مجاور شهر مانند احمد آباد، مزرعه خلف،قصبه رستوران های کباب در حال کار هستند و همیشه مشتری دارند ، گاه بعضی ها کاملا پر و مملو از مشتری اند و مردم گوشت خوار و عاشق کباب از گوشت تازه، لذت آن را در رستوران ها و کباب پزی های کنار شهر تجربه می کنند. اقتصاد روستایی در احمدآباد ،مزرعه خلف و قصبه و حتی در داخل شهر مشگین توانسته است با توجه به مزیت های خود در پرورش و تولید دام آن را به درامدزایی مناسب و یک عادت و فرهنگ غذایی تبدیل کند .
کلیسای سنت هریپسیمه از کلیساهای ارامنه استان آذربایجان شرقی است که در روستای زیبای موجومبار قرار دارد.... تاریخ بنای ساختمان اصلی کلیسا را سدهٔ نهم میلادی دانستهاند
اخبار ، گزارشات ، عکسها و فیلم های خود را برای ما ارسال دارید . برای ارسال میتوانید از طریق آدرس تلگرامی یا ایمیل استفاده کنید.