تبریز امروز:
⬅️ در زمستان سال 1359 يعني حدود دو سال بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و زماني که نشانههائي از خودبرتربيني بعضي مقامات نظام جمهوري اسلامي ظاهر شده بود، نگرانيها از حرکت جامعه انقلابي نوپا به سوي خودکامگي را با آيتالله بهشتي در ميان گذاشتم و خواستار اقدام ايشان براي مقابله با اين خطر در آن زمان شدم. آيتالله بهشتي، نزديک يکسال بود که رياست قوه قضائيه را با حکم امام خميني برعهده داشت و علاوه بر اين جايگاه رسمي مهم، از اعتبار علمي و اجتماعي بالائي برخوردار بود بطوري که سرآمد ياران امام محسوب ميشد. ايشان در جواب من با صراحت و قاطعيت گفت: «انتقاد سازنده و دلسوزانه از مسئولان در تمام سطوح براي همه آزاد است و ما اجازه نميدهيم هيچکس به دليل انتقاد از خودمان و ديگر دستاندرکاران نظام جمهوري اسلامي تهديد يا تعقيب شود».
در تعاملات سياسي و اجتماعي، پايبندي آيتالله بهشتي به اين وعده را در عمل ديديم. در مسجد جامع ورامين، تعدادي از منافقين که از نقاط ديگر به آن شهر رفته بودند تا مانع سخنراني بهشتي شوند وقتي به او اهانت و در سخنراني او اخلال کردند، مردم ورامين درصدد برآمدند به آنها حمله کنند ولي بهشتي مانع اين کار شد و با صبر و سکوت و نصيحت، جلسه را آرام کرد و به سخنراني ادامه داد. فرداي آن روز وقتي شنيد دادستان ورامين چند نفر از اخلالگران را بازداشت کرده دستور داد فوراً آنها را آزاد کند. اين قبيل سعهصدر نشان دادن بارها اتفاق افتاد و آيتالله بهشتي عملاً نشان داد به آنچه ميگويد پايبند است و در زندگي او صداقت حرف اول را ميزند.
اين روزها که دولت سيزدهم به قول مسئولين خود اين دولت مشغول جراحي اقتصادي کشور است، به سيره شهيد مظلوم آيتالله بهشتي بيش از هر زمان ديگري نيازمند است. دولت بايد راه انتقاد سازنده را باز بگذارد تا صاحبنظران اقتصادي، اجتماعي و سياسي حرفهاي خود را مطرح کنند و دولتمردان با استفاده از نقطهنظرهاي آنان متوجه ايرادهاي کار خود شوند و در حين انجام اين جراحي، ايرادها را برطرف کنند و مانع بدتر شدن حال اين بيمار رنجور شوند. اينکه رسانه ملي مأموريت پيدا کند در تمام بخشها و از تمام شبکهها به تعريف و تمجيد طرح اصلاح يارانهها بپردازد و هيچ صاحبنظري حق راه پيدا کردن به اين رسانه براي نقد کردن آن را نداشته باشد، با هيچيک از معيارهاي جامعه آزاد منطبق نيست. اينکه اگر کسي طرح دولت را نقد کند و در روزنامهاي يا در فضاي مجازي نظر مخالف خود را منعکس نمايد، توسط عناصر وابسته به دولت متهم به همصدائي با بيگانگان شود، نقض آشکار آزاديهاي مصرح در قانون اساسي جمهوري اسلامي و تعاليم اسلام است. دولت اگر ميخواهد به کشور خدمت کند، بايد آزادي نقد خود و عملکرد خود را تضمين و تأمين کند. سخن اصولي آيتالله بهشتي که ميگفت «اجازه نميدهيم هيچکس به دليل انتقاد از خودمان و ديگر دستاندرکاران نظام جمهوري اسلامي تهديد يا تعقيب شود» اگر راهنماي عمل مسئولين قرار نگيرد، در اقدام امروزشان توفيقي به دست نخواهند آورد.
درباره جراحي اقتصادي مورد نظر دولت، کسي مخالفتي با تکنرخي کردن ارز و واقعي کردن نرخها ندارد. ايراد اينست که چاقوي اين جراحي، همان چاقوي دولت نهم است که مدتهاست زنگ زده و آثار تورمي و تشديد فاصله طبقاتي و گسترش فقر را به بار آورده است. ادامه پرداخت يارانه آنهم با گسترهاي که شما از آن سخن ميگوئيد به منزله اينست که چاقوي جراحي زنگزدهتان را در بدن بيمار جا بگذاريد و او را به عفونت و رنجوري بيشتر مبتلا کنيد. شما در اين جراحي سخن از آزادسازي چهار قلم کالا به ميان آوردهايد ولي کيست که نداند آثار آزادسازي اين چهار قلم به چهار هزار قلم کالا و خدمات سرايت خواهد کرد و نتيجه اين خواهد شد که فقر ماندگار و فاصله طبقاتي بيشتر خواهد شد. عدالت هم اگر اکنون زخمي است، در اثر اين عمل جراحي شما کاملاً قرباني خواهد شد. اين نوع جراحي کردن هنر نيست، هنر اينست که ارز ترجيحي را طوري حذف کنيد و تکنرخي شدن ارز را بگونهاي عملي نمائيد که بساط يارانه را جمع کنيد و در تقسيم ثروت چنان عمل کنيد که فاصله طبقاتي هر روز کمتر شود و عدالت بتواند جاي تبعيض را بگيرد. مطمئن باشيد جراحي با چاقوي زنگزده جواب نخواهد داد.